Πρόκληση υπέρμετρου πανικού
Ο υπέρμετρος πανικός είναι μία κατάσταση άκρως επικίνδυνη.
Ο υπέρμετρος πανικός είναι μία κατάσταση άκρως επικίνδυνη.
Ο ειδικός γιατρός αυτό που πρέπει να κάνει σε καταστάσεις πανικού είναι να αναλύσει τους μηχανισμούς πρόκλησης του στρες σε ατομικό επίπεδο, να κατανοήσει τι ακριβώς συμβαίνει έτσι ώστε να μπορέσει να το ρυθμίσει και να απαλλάξει τον ασθενή από τις συνέπειές του.
Οι μηχανισμοί καταπολέμησης του πανικού είναι η δημιουργία συστημάτων στο κάθε άτομο ξεχωριστά.
Ο πανικός εμφανίζεται με τη δική μας ή όχι θέληση από το παλαιότερο εξελικτικά τμήμα του εγκεφάλου και καταλαμβάνει όλη την εγκεφαλική λειτουργία.
Η άμεση λύση για την επαναφορά του αυτοελέγχου είναι η γνώση της λειτουργίας του.
Ο άνθρωπος καταφέρνει να επιβιώνει διότι ακόμα και όταν εμφανίζει αποκλίσεις στη συμπεριφορά του που κυρίως εκδηλώνονται με πάθη και συναισθήματα, προκύπτει ένας μηχανισμός που διορθώνει τις ενέργειές του.
Πάθη διαρκείας και συναισθηματικές διαταραχές εμφανίζονται λόγω απόκλισης από τη σωστή καθημερινή συμπεριφορά και παρουσιάζονται ως ασθένειες.
Όταν η περιοχή του εγκεφάλου που λέγεται αμυγδαλή βρίσκεται σε υπερδιέγερση, εμφανίζονται κρίσεις πανικού, φοβίες και χαρακτηριστικά στοιχεία έλλειψης λογικής και αυτοελέγχου.
Ο προμετωπιαίος λοβός είναι αυτός που κατευθύνει κατεξοχήν την εγκεφαλική δραστηριότητα στα υπερκινητικά παιδιά με διάσπαση προσοχής.
Με τη βοήθεια της τεχνολογίας έχουν κατασκευαστεί μηχανήματα biofeedback τα οποία επιτρέπουν στον ενδιαφερόμενο να ελέγξει τη δραστηριότητα του προμετωπιαίου λοβού, δηλαδή εκείνης της περιοχής του εγκεφάλου η οποία ρυθμίζει τη λειτουργία της προσοχής.
Όταν το παιδί μαθαίνει ποδήλατο παρουσιάζεται μία πολύ υψηλή εγκεφαλική δραστηριότητα σε δράση.
Οι γνωστικές διαταραχές αποτελούν το κυρίως αντικείμενο των Νευροεπιστημών τον τελευταίο αιώνα.
Τα κύτταρα-καθρέφτες έχουν συγκεκριμένη τοποθεσία στον εγκέφαλο. Η θέση τους εντοπίζεται κυρίως στην περιοχή του ιππόκαμπου και του προμετωπιαίου λοβού.
Η συγκέντρωση είναι μια ανώτερη λειτουργία κυρίως του προμετωπιαίου λοβού, δηλαδή του εγκεφαλικού εκείνου σχηματισμού που μας διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα θηλαστικά και μας δίνει την ανθρώπινη ιδιότητα.
Ο όγκος του εγκεφάλου αρχίζει και συρρικνώνεται περίπου 10% όταν το άτομο φτάσει στην ηλικία μεταξύ των πενήντα και ογδόντα ετών, με αποτέλεσμα να «πέφτουν» οι λειτουργίες και η απόδοσή του.
Ο Μπρότμαν ήταν ένας μεγάλος Γερμανός νευροφυσιολόγος που στις αρχές του 19ου αιώνα διέκρινε και επισήμανε ότι στην περίπτωση της κατάθλιψης υπάρχει ένας κεντρικός «διακόπτης» στον εγκέφαλο που ευθύνεται γι’ αυτήν τη δυσλειτουργία.
Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο της εμφάνισης της κατάθλιψης με έντονες διαταραχές σε ότι αφορά τη μνήμη και τη συγκέντρωση της προσοχής.
Οι ηλεκτρικές εκκενώσεις που συμβαίνουν σε διάφορα σημεία του εγκεφάλου, χωρίς να έχουν τη σωστή διάταξη και «διάβαση» στα διάφορα νευρωνικά τόξα, γεννάνε την κατάθλιψη· πρόκειται για μια καινούργια αλλά αποδεδειγμένη θεωρητική βάση σε ότι αφορά τις διαγνώσεις και τη θεραπεία της κατάθλιψης.
Ο συντονισμός της συμπεριφοράς και των κοινωνικών αντιδράσεων καθορίζονται από ένα ειδικό κέντρο στον εγκέφαλο το οποίο ονομάζεται «νήσος»
Τακτικότατα βλέπουμε, ακούμε ή παρατηρούμε φαινόμενα βίας προς τρίτους όταν κάποιοι ζηλεύουν έντονα