Μεσεγκέφαλος και αγγεία
Η πρόοδος της επιστήμης και ιδιαίτερα των τεχνικών διαγνωστικών μέσων τα τελευταία χρόνια μας έχει δώσει τη δυνατότητα να εξετάζουμε τμηματικά και λεπτομερώς το ανθρώπινο σώμα.
Η πρόοδος της επιστήμης και ιδιαίτερα των τεχνικών διαγνωστικών μέσων τα τελευταία χρόνια μας έχει δώσει τη δυνατότητα να εξετάζουμε τμηματικά και λεπτομερώς το ανθρώπινο σώμα.
Με τον όρο «αγγειακή άνοια» αναφερόμαστε σε μία μορφή άνοιας που παρουσιάζεται μετά από μία γενικευμένη πάθηση όλων των αγγείων του εγκεφάλου.
Σε περιπτώσεις διαταραχής των εγκεφαλικών αγγείων, ανάλογα την περιοχή του εγκεφάλου που αρδεύουν και ιδιαίτερα του φλοιού έχουμε και συγκεκριμένη συμπτωματολογία.
Αρκετοί μεσήλικες αντιλαμβάνονται ότι αυξάνεται το βάρος τους ενώ τρώνε την ίδια ποσότητα φαγητού.
Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης κυρίως για τη μέση και προχωρημένη ηλικία που αφορά την Ελλάδα είναι μία πολύ γνωστή νοσολογική κατάσταση.
Ο διαβήτης δημιουργεί μεταβολικές διαταραχές σ’ όλο τον οργανισμό με αποτέλεσμα όλα τα αγγεία να βλάπτονται προκαλώντας έτσι διάφορες αγγειοπαθητικές βλάβες και συναφείς ασθένειες.
Η απραξία βάδισης ως κλινική εικόνα χαρακτηρίζει περιπτώσεις υδροκεφαλισμού χαμηλής ή κανονικής πίεσης καθώς επίσης και την υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια.
Σε περιπτώσεις υψηλού πυρετού σε νεαρή ηλικία έχουμε την εμφάνιση σπασμών που δεν θεωρούνται μορφή επιληψίας αλλά έχουν χαρακτηριστικά επιληπτικής κρίσης.
Σε περιπτώσεις πυρετικών σπασμών ιδιαίτερα όταν είναι επαναλαμβανόμενοι, η εικοσιτετράωρη εγκεφαλογραφική καταγραφή είναι απαραίτητη προκειμένου να γίνει διαφοροδιάγνωση για τυχόν «καλά κρυμμένη» επιληπτική προδιάθεση.
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο των επιληπτικών κρίσεων και ιδιαίτερα αυτών που συνοδεύονται από πολλά διαγνωστικά προβλήματα είναι οι επιληπτικές κρίσεις χαμηλής συμπτωματολογίας.
Όπως έχουν δείξει οι έρευνες τα τελευταία χρόνια, το σύνδρομο Parkinson φαίνεται πως έχει μια γενετική προδιάθεση.
Η νόσος του Parkinson πολλές φορές προκύπτει μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Η νόσος του Parkinson μπορεί να εμφανιστεί σε πολλές περιπτώσεις σαν ένα στοιχείο «κακού» μεταβολισμού των εγκεφαλικών κυττάρων.
Ο υδροκεφαλισμός έχει διάφορα αίτια˙ κυρίως εμφανίζεται στις μεγάλες ηλικίες και είναι αρτηριοσκληρωτικού χαρακτήρα.
Συχνά σε ηλικιωμένους ασθενείς προκύπτει ενοχλητική ακράτεια ούρων ή επιτακτική ανάγκη ούρησης και παράλληλα δυσκολία της κίνησης κατά τη βάδιση.
Ο ιδιοπαθής υδροκεφαλισμός είναι κατά κύριο λόγο υδροκεφαλισμός χωρίς έντονα στοιχεία πίεσης· συνήθως προκύπτει από το συνδυασμό υπέρτασης, διαβήτη και χρόνιας υποφλοιώδους αρτηριοσκληρωτικής εγκεφαλοπάθειας
Οι διαταραχές της βάδισης μπορούν να εμφανιστούν σε κάθε ηλικία και κάτω από διάφορες συνθήκες˙ πιο τακτικές όμως είναι οι περιπτώσεις εκείνες όπου έχουμε μεσήλικες ή υπερήλικες ασθενείς με διαταραχές στη βάδιση και με ταυτόχρονη επιτακτική ανάγκη για ούρηση.
Σε περιπτώσεις υποφλοιώδους αρτηριοσκληρωτικής εγκεφαλοπάθειας, πέρα από τις διαταραχές βάδισης με τη μορφή πυραμιδικών στοιχείων, εμφανίζονται και χαρακτηριστικές περιπτώσεις ακράτειας ούρων.
Οι περιπτώσεις υδροκεφαλισμού μπορεί να οφείλονται σε μη απορρόφηση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού στον εγκέφαλο ή σε στένωση των διόδων του εγκεφαλονωτιαίου υγρού.
Μία μορφή εγκεφαλοπάθειας, κυρίως αυτή της υποφλοιώδους εγκεφαλοπάθειας, που σχετίζεται κατά κύριο λόγο με τη λευκή ουσία του εγκεφάλου, παρουσιάζει έντονα χαρακτηριστικά αγγειακής δυσλειτουργίας.