Η ανάγκη της ενσυναίσθησης
Στη σημερινή εποχή το να καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους και να συνάπτουμε μεταξύ μας διαφοροποιημένες σχέσεις είναι πλέον απαραίτητα στοιχεία που ζητάει το σύγχρονο άτομο.
Στη σημερινή εποχή το να καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους και να συνάπτουμε μεταξύ μας διαφοροποιημένες σχέσεις είναι πλέον απαραίτητα στοιχεία που ζητάει το σύγχρονο άτομο.
Τα τελευταία χρόνια η μελέτη της ενσυναίσθησης, σε ότι αφορά κυρίως τις νευροεπιστήμες, έπαψε πλέον να είναι μία απλή ενασχόληση προκειμένου να γίνουν κατανοητές, κυρίως σε διδακτικό επίπεδο, κάποιες εγκεφαλικές λειτουργίες.
Ενσυναίσθηση δε σημαίνει απλώς να επηρεαζόμαστε από τη διάθεση των υπολοίπων και να «τροποποιούμε» ανάλογα τα συναισθήματά μας. Στην περίπτωση αυτή όπου υπάρχει μία συναισθηματική μετάδοση, αυτό συμβαίνει αυτόματα.
Η ενσυναίσθηση είναι μία αμιγώς εγκεφαλική λειτουργία που αναπτύσσεται μαζί με τον εγκέφαλο και μάλιστα ολοκληρώνεται κατά κάποιο τρόπο η διαδικασία λειτουργίας της σε ότι αφορά τα νευρωνικά τόξα του εγκεφάλου κατά την περίοδο των 3-5 ετών.
Ενσυναίσθηση είναι το βίωμα κάποιου ατόμου να μπορεί να φανταστεί μία συγκεκριμένη συναισθηματική κατάσταση από τη δική του σκοπιά.
Ο όρος «συναισθηματική ενσυναίσθηση» προέκυψε από την ψυχανάλυση τα τελευταία χρόνια και πρόκειται για την περιγραφή αυτής της κατάστασης όπου κανείς προσαρμόζει τα συναισθήματά του ακριβώς μ’ αυτά του ατόμου απέναντί του.
Όταν εμφανίζεται η περίπτωση μίας πνευμονικής εμβολής, υπάρχουν θρομβωτικοί παραγόντες σε ορισμένα αγγεία ή γύρω από την καρδιά στις περιοχές των πνευμόνων.
Η πνευμονική εμβολή είναι μεγάλο ρίσκο για γενετικά προδιατεθειμένα γι’ αυτή την κατάσταση άτομα.
Ένα από τα μεγάλα θέματα παραψυχολογικού χαρακτήρα που συζητούνται εδώ και πολλές δεκαετίες είναι μήπως οι καταστάσεις déjà vu είναι φαινόμενα μετενσάρκωσης.
Στην προκειμένη περίπτωση των déjà vu μεγαλύτερη πιθανότητα είναι ότι πρόκειται για μία ειδική κατάσταση όπου η πρόσφατη και η μακράς διάρκειας μνήμη για ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο δεν μπορούν να συντονιστούν μεταξύ τους.
Οι εξωαισθητηριακές αντιλήψεις είναι χαρακτηριστικές καταστάσεις που εμφανίζονται με τη μορφή διάφορων ψυχώσεων ή μεικτών ψυχώσεων και επιληπτικών καταστάσεων.
Η έρευνα της εγκεφαλικής λειτουργίας ως προς τη μάθηση αποτελεί το κεφαλαιώδες τμήμα της μελέτης γενικά της πλαστικότητας του εγκεφάλου.
Η ακοή αποτελεί μία ουσιαστική εγκεφαλική λειτουργία η οποία σε ότι αφορά την έρευνά της σε ιδιαίτερα παθολογικές καταστάσεις είναι πάρα πολύ δύσκολο να μελετηθεί.
Η μαγνητική τομογραφία στον ιό του έρπητα σημειακά δείχνει σε ορισμένες περιπτώσεις τις λεγόμενες διαταραχές Τ2 οι οποίες σε σύγκριση με τις διαταραχές Τ1 πάντοτε είναι συγκεκριμένες γι’ αυτήν την περίπτωση.
Ο ιός του έρπητα έχει πάρα πολλά στελέχη.
Η κάθε μορφή εγκεφαλίτιδας μέχρι να γίνει αντιληπτή τόσο από τον ασθενή όσο και από τον κλινικό γιατρό και πολύ περισσότερο να διαφοροδιαγνωσθεί χρειάζεται κάποιο χρονικό διάστημα.
Μετά από έναν μικρό ή μεγάλο πυρετό, ιδιαίτερα σε μεσήλικες ή ηλικιωμένα άτομα, τακτικά συμβαίνει να έχουμε συνειδησιακές διαταραχές, ελαφρές ή προχωρημένες, και ανάλογα με τις αυξομειώσεις του πυρετού να αποκτούν και διαφορετική ένταση.
Ένα επεισόδιο από μία λοίμωξη από έρπητα στον εγκέφαλο είναι να πυροδοτήσει και να αφήσει μία μόνιμη διαταραχή τρόμου των χεριών.
Μία χαρακτηριστική εικόνα, ενδεικτική όμως για τις βλάβες που προκαλεί στον εγκέφαλο ο έρπης, είναι μία περίπτωση που παρατηρήσαμε δύο φορές στο δικό μας ιατρείο.
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση, κατά κύριο λόγο, προέρχεται από λοιμώξεις του ιού Epstein-barr αλλά και άλλων κλάδων των ερπητοϊών.