Έρπης και ενδοεγκεφαλική πίεση
Ψάχνοντας όλα αυτά τα χρόνια να βρουν οι νευρολόγοι για ποιο λόγο αυξάνονται οι συνειδησιακές διαταραχές στην ερπητική εγκεφαλίτιδα, μεταξύ των άλλων εντοπίσαμε ότι ο έρπης στον εγκέφαλο προκαλεί μία αυξημένη πίεση.
Ψάχνοντας όλα αυτά τα χρόνια να βρουν οι νευρολόγοι για ποιο λόγο αυξάνονται οι συνειδησιακές διαταραχές στην ερπητική εγκεφαλίτιδα, μεταξύ των άλλων εντοπίσαμε ότι ο έρπης στον εγκέφαλο προκαλεί μία αυξημένη πίεση.
Στον έρπη γενικά που σήμερα μπορεί να διαγνωσθεί εύκολα και με πολλές μικροβιολογικές μεθόδους πρέπει να υπολογίζουμε σχεδόν πάντοτε μία προσβολή, μικρή ή μεγάλη, του κεντρικού νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου.
Η ερπητική εγκεφαλίτιδα στην αρχή της εισόδου της στον οργανισμό προκαλεί διάφορες καταστάσεις.
Η εγκεφαλίτιδα των NMDA-υποδοχέων προκαλεί κατά κύριο λόγο πυρετό, πονοκεφάλους και με τη σειρά οπτικές-ακουστικές διαταραχές και διαταραχές της συμπεριφοράς.
Υπάρχουν πάρα πολλές μορφές εγκεφαλίτιδας οι οποίες σαν κύριο σύμπτωμα και πολλές φορές πρώτο παρουσιάζουν κάποιες ψυχωτικές, «τρελές» αντιδράσεις.
Οι NMDA-υποδοχείς στο κεντρικό νευρικό σύστημα, ιδιαίτερα στο επίπεδο του νωτιαίου μυελού, δημιουργούν μία υπερευαισθησία σε ότι αφορά τα διάφορα είδη του πόνου.
Λοιμώδης μονοπυρήνωση και νευρικό σύστημα
Λόγω του ότι ο ιός του Epstein-barr που προκαλεί τη λοιμώδη μονοπυρήνωση έχει τη δυνατότητα να «κρύβεται» εντός του οργανισμού και να προκαλεί το ανοσοποιητικό σύστημα μόνο εν μέρει, δηλαδή τόσο όσο να μη γίνεται συχνά η αντίδραση εναντίον του, έχουμε πολλές φορές το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της μη γρήγορης κλινικής εκτίμησης.
Ο πόνος γενικά σε όποιο σημείο του σώματος και να δημιουργείται έχει μία ορισμένη διαδικασία όπου διάφορα μόρια, αναλόγως με την κατασκευή τους, τον τόπο παραγωγής τους και τη σύνθεσής τους, δημιουργούν τα διάφορα άλγη.
Αυτοί οι δίαυλοι ασβεστίου τύπου Ν είναι τυπικοί για τη διάδοση των «βαρέων» αλγών.
Η έκλυση της γλουταμάτης για διάφορους λόγους κυρίως μετά από επώδυνα ερεθίσματα προκαλεί μία αύξηση των λεγόμενων υποδοχέων ΝMDA, οι οποίοι συμμετέχουν στην ιδιαίτερη ευαισθητοποίηση του νευρικού συστήματος σε ότι αφορά τους πόνους.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα νευροφυτικού πόνου είναι η μεθερπητική νευραλγία.
Η νευραλγία του τριδύμου αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα νευροπαθητικού πόνου που εξελίσσεται με απίστευτη ταχύτητα στην περιοχή του στελέχους του εγκεφάλου.
Στο επίπεδο του νωτιαίου μυελού και ιδιαίτερα στα οπίσθια κέρατα υπάρχει μία σειρά από διάφορα μόρια τα οποία λειτουργούν ή σαν νευροδιαβιβαστές ή σαν νευροϋποδοχείς και «εμπλέκονται» μεταξύ τους σε διάφορες καταστάσεις που αναστέλλουν, επιταχύνουν ή διαβιβάζουν τα αισθήματα του πόνου.
Η γλουταμάτη είναι μία ουσία που εκχύεται μέσα στο κεντρικό νευρικό σύστημα και κυρίως στον εγκέφαλο και στα οπίσθια κέρατα του νωτιαίου μυελού και έχει σαν στόχο την «υπερευαισθητοποίηση» της γρήγορης νευρικής διάδοσης και κυρίως αυτής που «εξυπηρετεί» τον πόνο.
Η έγχυση των οπιοειδών στο νωτιαίο μυελό μέσω της οσφυονωτιαίας παρακέντησης είναι σε πάρα πολλές περιπτώσεις η καταλληλότερη μέθοδος για την αντιμετώπιση του πόνου.
Και η υπεραλγησία και η αλλοδυνία είναι μορφές πόνου που παρουσιάζονται έντονες ύστερα από κάποιο ερέθισμα περιφερικής νευρικής απόληξης και διαταραχή της νευρικής οδού από το σημείο ερεθισμού στον εγκέφαλο.
Σήμερα τα πλέον γνωστά φάρμακα που χρησιμοποιούνται εδώ και πολλές δεκαετίες σε ότι αφορά την απομόνωση του επώδυνου αιτίου του πόνου στην περιφέρεια του νευρικού συστήματος είναι η ασπιρίνη, το ακετυλοσαλικυλικό οξύ και τα μη στεροειδή αντιρρευματικά φάρμακα.
Η ινομυαλγία είναι από τις πλέον γνωστές μορφές του νευροπαθητικού πόνου και η αιτία της αναζητείται με επιμονή τα τελευταία χρόνια σε διάφορα εργαστήρια ανά την υφήλιο.
Οι σχιζοφρενικές ψυχώσεις ή οι ψυχώσεις σχιζοφρενικού τύπου παρουσιάζουν αυξημένη και ποικίλη συμπτωματολογία διαφορετικής εντάσεως σε κάποιες καταστάσεις.