Λερμίτ και σκλήρυνση κατά πλάκας
Τα σημείο Λερμίτ είναι ένα δείγμα κινητικής ευελιξίας και «ευεξίας» της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
Τα σημείο Λερμίτ είναι ένα δείγμα κινητικής ευελιξίας και «ευεξίας» της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
Στα αυτοάνοσα νοσήματα πάντοτε υπάρχει μια μεγάλη δυσκολία στο να καταλάβει κανείς πότε έρχεται η «έκρηξη» τους
Στη σκλήρυνση κατά πλάκας, η ακράτεια ούρων και κοπράνων είναι συνεχής κίνδυνος νέων λοιμώξεων και επιδείνωσης της κατάστασης
Αυτό μπορεί να παρουσιαστεί, όπως έχουμε δει τακτικά στη Βιονευρολογική, ή και σαν μοναδικό σύμπτωμα ή ακόμη και αρχικό σύμπτωμα μιας σκλήρυνσης κατά πλάκας
Μια από τις ιδιαιτερότητες των αυτοάνοσων νοσημάτων, δηλαδή, των νοσημάτων που προέρχονται από διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος είναι πολλές φορές η «διπολικότητα» των λεγόμενων Τ-κυττάρων
Πραγματικά ο τίτλος εκφράζει μια κλινική απορία που έχουν πάρα πολλοί γιατροί, που ασχολούνται με αυτό το θέμα, εδώ και πολλά χρόνια
Έχουμε δει στη Βιονευρολογική την προοδευτική διαταραχή των ολιγοδενδριτικών κυττάρων, η οποία μαζί με την απώλεια της μυελίνης είναι ο βασικός λόγος της κλινικής ανάπτυξης μια σκλήρυνσης κατά πλάκας
Στη Βιονευρολογική έχουμε δει, πάρα πολλές φορές ασθενείς που παρακολουθούμε για δεκαετίες, ότι έχουν κάποια διαλείμματα κλινικής ηρεμίας
Οι απομυελινώσεις είναι χαρακτηριστικό γεγονός όλου του κεντρικού νευρικού συστήματος, το οποίο έχει προβλήματα όταν εξελίσσεται η νόσος της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Μετά από σαράντα χρόνια, που υπάρχει αυτή η υποψία ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας και ο ερυθηματώδης λύκος μπορούν να προκύψουν μετά από μια λοίμωξη Epstein Barr, φαίνεται ότι για πρώτη φορά πιστοποιήθηκε αυτό σε ορισμένους ασθενείς
Τον τελευταίο καιρό από το χώρο των ανοσοκατασταλτικών και ανοσορυθμιστικών έχει επιλεγεί μια νέα ουσία η φινγκολιμόδη, η οποία σε μορφή χαπιών δίνεται και για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Νέα φάρμακα δοκιμασμένα από το χώρο των μεταμοσχεύσεων, συνήθως ανταγωνιστές ή αναστολείς κάποιων ουσιών, όπως η φινγκολιμόδη, δοκιμάζονται εδώ και καιρό για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Το συνδυασμό αυτό τον έχουμε συναντήσει αρκετές φορές σε ασθενείς της Βιονευρολογικής. Αλλά αυτά τα δυο νοσήματα μαζί ή παράλληλα έχουν πολλές φορές τέτοια συμπτωματολογία και κυρίως με υφέσεις και εξάρσεις που μπορεί να επικαλύψει το ένα το άλλο
Το πόσο χρόνο παίρνει μια αγωγή, τι διάρκεια έχει, πότε διακόπτεται ή πότε επαναλαμβάνεται ή ακόμα και αν πρέπει να συνεχίζεται είναι, σύμφωνα με την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, από τα πιο σημαντικά στοιχεία μιας διαχείρισης της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Η διαχείριση αυτών των δυο φαρμακευτικών κατηγοριών στη σκλήρυνση κατά πλάκας, από ότι έχουμε παρατηρήσει σε διάφορα συνέδρια και στη Βιονευρολογική, αποτελεί πλέον τον πιο συνηθισμένο θεραπευτικό συνδυασμό
Η σκλήρυνση κατά πλάκας σαν νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος με όλες τις προεκτάσεις είναι γνωστή από χρόνια και αρκετά ελέγξιμη
Οι πετέχειες είναι αιμορραγικά στίγματα που εμφανίζονται υποδόρια, πολύ τακτικά σε περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας, είτε για λόγους κάποιας αναιμίας είτε για απότομη πτώση των θρομβοκυττάρων.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας θεωρείται ένα αυτοάνοσο νόσημα, το οποίο τακτικά αντιμετωπίζεται με την παραδοσιακή χημειοθεραπεία διαφόρων ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι, όπως έχουμε διαπιστώσει στην Βιονευρολογική.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια (εκατοντάδες), ισχύει το δόγμα ότι υπεύθυνο για την ύπαρξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποκλειστικά και μόνο μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, δηλαδή τους συστήματος αμύνης που διαθέτει ο καθένας από εμάς προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις ασθένειες που έρχονται εξωτερικά.
Μια από τις πιο συχνές παθολογικές εξελίξεις της σκλήρυνσης κατά πλάκας, είναι η διαταραχή του παρεγκεφαλικού τόξου με συνέπεια την ασυνέργεια των κινήσεων (φωτογραφία).