Οι «συγκοπές» λόγω αλλαγής στάσης σώματος
Όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, οι «συγκοπές» αρκετά τακτικά έχουν σαν αιτία την απότομη αλλαγή της στάσης του σώματος
Όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, οι «συγκοπές» αρκετά τακτικά έχουν σαν αιτία την απότομη αλλαγή της στάσης του σώματος
Στη Βιονευρολογική μελετώντας τα ιστορικά διάφορων ασθενών με κρίσεις και παρατηρώντας τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις, διαπιστώνουμε ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις το κυρίως πρόβλημα σε αυτούς τους ασθενείς αποτελεί μια απότομη διαταραχή της κυκλοφορίας με τη μορφή της «συγκοπής»
Όταν έχουμε μια δυσλειτουργία του συγκεκριμένου οργάνου του εγκεφάλου της παρεγκεφαλίδας, που έχει το ρόλο του ρυθμιστή των λεπτών κινήσεων της ισορροπίας και της στάσης του σώματος στο χώρο, τότε είναι απαραίτητο να έχουμε και μια χρόνια παρατήρηση όλων αυτών των συμπτωμάτων
Πολλές φορές χτυπώντας τα δάχτυλα, αισθανόμαστε την έννοια της στάσης του σώματος, της κίνησης αλλά και της χαράς των συναισθημάτων.
Οι «συγκοπές» μπορεί να προέρχονται από πολλές αιτίες, όπως είναι η διαταραχή αιμάτωσης στον εγκέφαλο ή η αλλαγή στάσης του σώματος ή ακόμη μπορεί να οφείλονται στην καρδιακή λειτουργία
Πάρα πολύ τακτικά, ιδιαίτερα σε γηραιότερους ασθενείς, οι οποίοι έχουν και προβλήματα κυκλοφοριακά ή καρδιοαγγειακά και κυρίως υπέρτασης, παρατηρείται ένας στιγμιαίος έντονος ίλιγγος με διαταραχή της θέση και της ισορροπίας, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει εφιδρώσεις, αστάθεια και καμία φορά απώλεια της στάσης του σώματος (αβασία), έτσι ώστε ο ασθενής να πέφτει κάτω, αισθανόμενος ότι κάποιος του «έκοψε» τα δυο πόδια απότομα
Στο άτυπο πάρκινσον, κατά κύριο λόγο, αυτό το σύμπτωμα που «εντυπωσιάζει» είναι μία γενικευμένη «φτώχεια» των κινήσεων.
Οι διαταραχές της αρτηριακής πίεσης στο άτυπο πάρκινσον είναι πάρα πολύ ισχυρές και είναι μάλιστα το κύριο χαρακτηριστικό της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων η οποία σαν κλινική εικόνα κυριαρχεί σ’ αυτές τις καταστάσεις.
Οι ημικρανίες είναι μια νοσολογική οντότητα, κυριολεκτικά με τη μορφή του χαμαιλέοντα
Οπωσδήποτε το μούδιασμα στο άκρο ή η ψευδαίσθηση ότι κάτι εκεί πέρα «έχει αποκοιμηθεί», μπορεί να είναι αποτέλεσμα και προσωρινό και διαρκείας μιας εγκεφαλικής δυσλειτουργίας
Είναι ένας εγκεφαλικός σχηματισμός ο σκώληκας της παρεγκεφαλίδας, που επικοινωνεί με έναν ειδικό εγκεφαλικό σχηματισμό της ίδιας περιοχής, το λεγόμενο κροκιοοζώδη λοβό, που είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για το τέλος της όλης «καλής εμφάνισης» της παρεγκεφαλιδικής λειτουργίας
Ανάλυση καταστάσεων αδυναμίας «Νιώθω αδύναμος» δε σημαίνει οπωσδήποτε μία παθολογική κατάσταση ή απλώς μία εντύπωση για τη γενική μας εικόνα. Σημαίνει ότι υπάρχει ακριβώς μία προδιάθεση ή ακόμη μία απαρχή μίας παθολογικής εξέλιξης μέσα στο σώμα μας. Συνεπώς, όταν νιώθουμε αυτές τις καταστάσεις, κοιτάμε πρώτα απ’ όλα εάν υπάρχει αδυναμία σε σημείο συγκεκριμένο του τμήματος […]
Η ομοιόσταση αποτελεί μία αναγκαία κατάσταση του οργανισμού ή ακόμη κάποιου κυττάρου του οργανισμού ή και ολόκληρου οργάνου πάλι του σώματος ή και άλλων υποδεέστερων τμημάτων όπως είναι το άτομο.
Μία από τις δυσκολότερες επιπλοκές των εγκεφαλικών τραυμάτων και των κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων είναι οι καταστάσεις σήψης οι οποίες προκαλούνται είτε από ρήξη ιστών σε διάφορα μέρη του σώματος και κυρίως στον εγκέφαλο, είτε από τοξίνες που εισέρχονται στην αιματική κυκλοφορία που αυτό μπορεί να γίνει και απευθείας λόγω εγκεφαλικών διαταραχών του υποθαλάμου.
Στη Βιονευρολογική, αναλύοντας τους τρόμους, δεχόμαστε την παλιά ιατρική ορολογία του χαρακτηρισμού του «τρόμου δράσης» ή του «τρόμου στάσης»
Η νευροκαρδιογενής «συγκοπή» είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση ορθοστατικής ταχυκαρδίας, η οποία συμβαίνει πάρα πολύ απότομα σε ορισμένους ασθενείς
Πολλές φορές ιδιαίτερα κατά τους νυχτερινούς ιλίγγους συμβαίνει, καθώς ο ασθενής κοιμάται, μερικά από τα ωτοκονία που υπάρχουν, δηλαδή τους μικρούς κρυστάλλους που βρίσκονται στο αιθουσαίο νεύρο και ερεθίζουν κατά προτίμηση το βλεννογόνο με τρόπο τέτοιο, ώστε να αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλος τη θέση του σώματος στο χώρο, να δυσλειτουργούν και να επικολλούνται σε ένα ακριβώς σημείο
Μια από τις χειρότερες μορφές ιλίγγου είναι αυτή που συμβαίνει κατά τη νύχτα, ιδιαίτερα στο κρεβάτι όταν ο ασθενής κοιμάται και αλλάζει θέση
Στη Βιονευρολογική παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο μια αυξημένη τάση για την εμφάνιση σωματικών και ψυχικών διαταραχών ταυτόχρονα, οι οποίες αρχίζουν χωρίς αμφιβολία από τον εγκέφαλο
Βρετανικές έρευνες έχουν δείξει ότι οι εξ αίματος αδελφοί ασθενών με επιληψία έχουν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής από ότι οι ίδιοι οι ασθενείς με την επιληψία