Ποιος ήταν ο Ζωρζ Ζιλ ντε λα Τουρέτ;
Ήταν ο πρώτος νευρολόγος επιστήμονας ο οποίος στο τέλος του 19ου αιώνα περιέγραψε με μεγάλη ακρίβεια τα συμπτώματα του «τικ» και από τότε η επιστημονική κοινότητα προτίμησε το όνομά του στη νόσο προς τιμή του.
Ήταν ο πρώτος νευρολόγος επιστήμονας ο οποίος στο τέλος του 19ου αιώνα περιέγραψε με μεγάλη ακρίβεια τα συμπτώματα του «τικ» και από τότε η επιστημονική κοινότητα προτίμησε το όνομά του στη νόσο προς τιμή του.
Το σύνδρομο Τουρέτ με τα χαρακτηριστικά μυϊκά και φωνητικά «τικ» εμφανίζεται πολύ συχνά αφού ο πάσχων έχει βιώσει έντονο στρες.
Το στρες αυξάνει τα «τικ», ιδιαίτερα στους ανθρώπους που πάσχουν ήδη απ’ αυτά. Με τον όρο «τικ» εννοούμε φωνητικές ή κινητικές απότομες καταστάσεις.
Ως «τικ» χαρακτηρίζονται οι φωνητικές ή κινητικές απότομες καταστάσεις.
Ο χρόνος που εμφανίζονται οι γνωστικές διαταραχές και πιο συγκεκριμένα ο χρόνος που αντιλαμβανόμαστε ότι συμβαίνουν σε μας ή στους άλλους είναι ένας χρόνος υψίστου κινδύνου.
Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο όπου υπήρχαν πολλοί τραυματίες, άρχισαν να διενεργούνται εξετάσεις για τις γνωστικές διαταραχές μετά από εγκεφαλικά τραύματα.
Η νευροψυχολογία είναι η επιστήμη που προέκυψε το έτος 1930 από ένα μεγάλο επιστήμονα τον Goldstein, ο οποίος καθιέρωσε μία καινούρια μέθοδο σ’ αυτόν το χώρο.
Από τις πιο επείγουσες ιατρικές ανάγκες είναι η γρήγορη διάγνωση και η άμεση θεραπεία των γνωστικών διαταραχών.
Όταν παρουσιάζονται διαταραχές βάδισης, δυσαρθρία και παράλληλα έντονες εμβοές από τα αυτιά, το όλο σύνολο δημιουργεί μία πολύ άσχημη και επιβαρυντική κλινική εικόνα όπου κατά κύριο λόγο έχουμε διαταραχή της αιμάτωσης στην παρεγκεφαλίδα η οποία προκαλεί όλα τα παραπάνω.
Το σύνδρομο Meniere αποτελεί μία τακτική νευρολογική νόσο που εμφανίζει τεράστιες διακυμάνσεις ακόμα και κατά τη διάρκεια της ημέρας˙ μπορεί να εμφανιστεί για μερικά δευτερόλεπτα, ώρες, μέρες ή και εβδομάδες και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να καθηλώσει τον ασθενή.
Όταν έχουμε αιματολογικές διαταραχές σε μία συγκεκριμένη περιοχή της παρεγκεφαλίδας, αυτό το τρίγωνο συμπτωμάτων είναι χαρακτηριστικό.
Όταν ίλιγγοι, βαρηκοΐα και εμβοές παρουσιάζονται μαζί κατά κύριο πρόκειται για τη νόσο Meniere.
Η πρόσθια κάτω παρεγκεφαλιδική αρτηρία είναι ένα αγγείο το οποίο βρίσκεται δίπλα από την παρεγκεφαλίδα άμφω και η πορεία του στον εγκέφαλο είναι χαρακτηριστική.
Υπάρχουν πολλά άτομα που από νεαρή κυρίως ηλικία παρουσιάζουν ευαισθησία τόσο σε εμβοές όσο και σε ιλίγγους και πολύ τακτικά σε αίσθημα πληρότητας του αυτιού.
Σ’ αυτήν την περίπτωση το άτομο ξυπνάει απότομα τη νύχτα μετά από δυνατό βογκητό και με έντονη ταχυκαρδία.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία ασθένεια που δεν πρέπει να υποτιμάται η σημασία της.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζει διακυμάνσεις όσον αφορά τα συμπτώματα.
Όλες οι καινούργιες ενδείξεις και τα ερευνητικά αποτελέσματα καταλήγουν σ’ ένα συμπέρασμα: για την αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας πρέπει να ακολουθείται εξατομικευμένη θεραπεία, και αυτό γιατί έχουμε μία πολυπαραγοντική νόσο που διαφέρει από ασθενή σε ασθενή.
Πρέπει να γίνεται έγκαιρη διάγνωση του αυτισμού, κυρίως στη νεαρή ηλικία, ώστε να υπάρχουν κατάλληλα θεραπευτικά αποτελέσματα.
Οι δυσλειτουργίες του εντέρου σχεδόν πάντα συμβαδίζουν με νευροψυχιατρικά συμπτώματα.