Ιππόκαμπος και «καθημερινή καταγραφή» της μνήμης
Ο ιππόκαμπος είναι μία περιοχή του εγκεφάλου που αποτελείται από ειδικά κύτταρα τα οποία τα χρησιμοποιεί προκειμένου να καταγράψει μνημονικά την καθημερινότητα.
Ο ιππόκαμπος είναι μία περιοχή του εγκεφάλου που αποτελείται από ειδικά κύτταρα τα οποία τα χρησιμοποιεί προκειμένου να καταγράψει μνημονικά την καθημερινότητα.
Οι επιληπτικές κρίσεις πολύ συχνά εμφανίζονται σε ασθενείς οι οποίοι ήταν αλκοολικοί για καιρό και έχουν διακόψει τη χρήση αλκοόλ.
Μέχρι τώρα οι βαριές μορφές ψυχώσεων, κυρίως σχιζοφρενικού τύπου, όπως η κατατονία, έδειχναν ότι είναι απαραίτητη η χρήση ηλεκτροσόκ με όλες τις συνέπειες για τον ασθενή.
Ο αυτοτραυματισμός με αιχμηρά αντικείμενα και ιδιαίτερα με λεπίδες στα νεαρά άτομα αυξάνει τα ήδη υπάρχοντα ψυχικά συμπτώματα και μειώνει την αυτοεκτίμηση σε επίπεδο έως και μηδενικό˙ νοιώθουν ντροπή και ευθύνη για τις πράξεις τους και τις συνέπειές τους.
Η σχέση αυτοτραυματισμού με αιχμηρά αντικείμενα με το υπόβαθρο ενός λανθάνοντα ή υποθαλπόμενου ναρκισσισμού έχει πλέον διευκρινιστεί επιστημονικά˙ ένας ναρκισσισμός με σαφή στοιχεία εθισμού σε ότι αφορά επανάληψη και ένταση της πράξης.
Στα άτομα με τάση αυτοτραυματισμού με αιχμηρά αντικείμενα (κυρίως ξυράφι) ο κύριος ψυχικός μηχανισμός που διαταράσσεται είναι αυτός της αυτοεκτίμησης.
Όταν κανείς διαπιστώνει φαινόμενα συσσώρευσης περιστατικών σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠΣ) και μάλιστα με αυξητική τάση, γνωρίζοντας τις συνέπειες τον καταλαμβάνει πανικός.
Υπάρχει μία ιδιαίτερα επικίνδυνη μορφή διαταραχής του καρδιακού ρυθμού, τακτικά με «μοιραίες» συνέπειες, η λεγόμενη «μαρμαρυγή».
Αναμφισβήτητα ναι.
Η γενετική προδιάθεση του εθισμού έχει πλέον πιστοποιηθεί.
Ο σύγχρονος άνθρωπος και ιδιαίτερα τα παιδιά νεαρής ηλικίας με τις σημερινές συνθήκες ζωής αναμένεται να ζήσουν περίπου εκατό χρόνια.
Στον εγκέφαλο η μουσική συνδυάζεται πάντα με αντιλήψεις και γεγονότα τα οποία συμβαίνουν στη ζωή.
Η συνεχής μόλυνση του περιβάλλοντος τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, ευθύνεται για την αύξηση των διαταραχών του θυρεοειδούς αδένα.
Οι άνθρωποι συχνά (κυρίως οι γυναίκες) κυριεύονται από στιγμιαίες κρίσεις πανικού κατά τη διάρκεια της οδήγησης.
Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί μηχανισμούς για να σταματήσει αυθόρμητες ενέργειες, όταν πρόκειται για καταστάσεις οι οποίες μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες για το άτομο.
Τα βασικά γάγγλια είναι κυτταρικοί σχηματισμοί φαιάς ουσίας μέσα στον εγκέφαλο που ρυθμίζουν την ένταση των συναισθημάτων.
Πρόκειται για μία καινούργια διάγνωση η οποία καθιερώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής επειδή αυτή η πάθηση εμφανίστηκε εκεί έντονα για πρώτη φορά.
Ο υπέρμετρος πανικός είναι μία κατάσταση άκρως επικίνδυνη.
Οι διάφορες μοριακές αντιδράσεις που συμβαίνουν στον εγκέφαλο αποτελούν τη βασική αφετηρία του πανικού.
Ο ειδικός γιατρός αυτό που πρέπει να κάνει σε καταστάσεις πανικού είναι να αναλύσει τους μηχανισμούς πρόκλησης του στρες σε ατομικό επίπεδο, να κατανοήσει τι ακριβώς συμβαίνει έτσι ώστε να μπορέσει να το ρυθμίσει και να απαλλάξει τον ασθενή από τις συνέπειές του.