Γήρας, σύγχυση, επιληπτικές κρίσεις
Σε γηραιούς ασθενείς οι συγχυτικές καταστάσεις μπορούν να αυξηθούν επικίνδυνα σ’ ένα ακατάλληλο για τον ασθενή περιβάλλον.
Σε γηραιούς ασθενείς οι συγχυτικές καταστάσεις μπορούν να αυξηθούν επικίνδυνα σ’ ένα ακατάλληλο για τον ασθενή περιβάλλον.
Όταν η υπέρταση σε ορισμένους ανθρώπους κάποιας ηλικίας ξεπεράσει κάποιο κριτικό όριο, για λόγους π.χ. στρες, έχουμε σαν αποτέλεσμα, όπως διαπιστώνουμε στη Βιονευρολογική, σαφείς αλλοιώσεις που δημιουργούν τη λεγόμενη υπερτασική εγκεφαλοπάθεια
Σε αυτές τις περιπτώσεις από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, πάντοτε έχουμε να κάνουμε με την εμφάνιση του ντελίριου, μιας νοσολογικής διαταραχής
Ότι αφορά την σύγχυση και την κατάσταση ντελίριο, που προκύπτει πολλές φορές από αυτή, υπάρχει και μεταξύ των εξεταστών-ιατρών, πολλές φορές, παρόμοια αναταραχή, σε ότι αφορά τον όρο.
Κατά τις καταγραφές νευροφυσιολογικών εξετάσεων και εγκεφαλογραφημάτων ή υπνογραμμάτων, πολύ τακτικά εδώ στη Βιονευρολογική, βλέπουμε ότι συγχυτικές καταστάσεις ακόμη και ντελίριο μπορούν να έρχονται, κατά κανόνα, όταν υπάρχει διαταραχή των διαφόρων σταδίων του ύπνου.
Το παραλήρημα, είναι μια ακατάσχετη, χωρίς νόημα φλυαρία, σε βραδύ ή οξύ τόνο, συνοδευόμενη με έντονη συγχυτική κατάσταση και παρατηρείται κυρίως σε ψυχωτικούς και ηλικιωμένους ασθενείς.
Η υπέρμετρη εγρήγορση Η υπέρμετρη εγρήγορση κατά την διάρκεια της ημέρας σηματοδοτεί σαφώς μια λειτουργική διαταραχή της εγκεφαλικής λειτουργίας και ιδιαίτερα κατά την διάρκεια του ύπνου. Οδηγεί σε υπερκινησία και σύγχυση κατά την διάρκεια της ημέρας με μια τάση για ενδιάμεσες ανάγκες επιτακτικών διαλυμάτων ύπνου με ταυτόχρονες απότομες και άσχημες αλλαγές του συναισθήματος. Σε αυτές […]
Χαρακτηριστικά χρόνιας μετατραυματικής επιληπτικής εγκεφαλοπάθειας Πρόκειται για μια πολύ χαρακτηριστική κλινική εικόνα, που επαναλβάνεται σχεδόν πανομοιότυπα σε όλες αυτές τις περιπτώσεις. Τα κύρια συμπτώματα είναι απώλεια μνήμης, σύγχυση, διαταραγμένη κρίση, παράνοια, ¨εκρηκτική¨ συμπεριφορά, άνοια,επιληπτικές κρίσεις. Η συμπτωματολογία αυτή ποικίλει ανάλογα με την ένταση του εγκεφαλικού τραύματος, αλλά συνεχίζεται αυξανόμενη μετά το πέρας αυτού. Σε έρευνες […]
Σε μία υπερδιέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος κάτω από διάφορες καταστάσεις είναι δυνατόν το ίδιο το σύστημα να παράγει αντισώματα εναντίον υγιών στοιχείων του οργανισμού.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι διαγνωστικά, προγνωστικά και θεραπευτικά το κύριο μέσο ιατρικής χρήσης στις περιπτώσεις της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας.
Υπάρχει μία ιδιαίτερα επικίνδυνη μορφή διαταραχής του καρδιακού ρυθμού, τακτικά με «μοιραίες» συνέπειες, η λεγόμενη «μαρμαρυγή».
Τα τελευταία δύο χρόνια οι θεραπευτές της επιληψίας βρήκαν απρόσμενα έναν μεγάλο σύμμαχο.
Στις εγκεφαλικές δυσπλασίες υπάρχει ένα σαφές ιατρικό δεδομένο˙ είναι οι αναπόσπαστες καταστάσεις του οργανισμού που συμπλέουν τις περισσότερες φορές με την όλη λειτουργία του.
Υπάρχουν χαρακτηριστικές κλινικές εικόνες, ιδιαίτερα σε παιδιά, όπου κατά διαστήματα μέσα στη μέρα μπορούν να παρουσιάσουν επεισόδια ακράτειας κοπράνων με περιπρωκτική δυσφορία, ιλίγγους και αφαιρέσεις.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα περίθαλψης γηραιών ασθενών που εισέρχονται σε μονάδες εντατικής παρακολούθησης είναι η εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, μικρών ή μεγάλων, συνοδευόμενη από μία ακραία σύγχυση με τη μορφή «υστεριών».
Στο φαινόμενο του γήρατος κάθε αλλαγή του περιβάλλοντος αποτελεί και ένα «σοκ».
Η ποιότητα ζωής είναι ουσιαστικά οργανικός παράγοντας που συνδυάζεται με το ρυθμό ύπνου – αφύπνισης σαν εγκεφαλική πλέον λειτουργία.
Η κλινική εικόνα ενός συγχυτικού ξυπνήματος κατά τη διάρκεια της νύχτας είναι όπως αναφέρει και ο όρος ένα ξαφνικό ξύπνημα με σύγχυση του ασθενούς.
Οι παραϋπνίες εμφανίζονται τυπικά μία ώρα μετά το βαθύ ύπνο· είναι χαρακτηριστικές διαταραχές του βαθύ ύπνου που συνοδεύονται από μία αιφνίδια ενεργειακή έκρηξη συγκεκριμένων εγκεφαλικών κυττάρων και χαρακτηρίζονται από απότομη αφύπνιση, σύγχυση και κινητικές διαταραχές.
Οι παραϋπνίες είναι συγκεκριμένες ομάδες διαταραχών του ύπνου οι οποίες εμφανίζονται κατά αποκλειστικότητα σχεδόν μία ώρα μετά τον ύπνο και κυρίως μετά το στάδιο του βαθύ ύπνου.