Εξηντάχρονοι και Parkinson
Το όριο της ηλικίας των εξήντα ετών αναφέρεται χαρακτηριστικά ως κλινικό ορόσημο στη νόσο τουParkinson.
Το όριο της ηλικίας των εξήντα ετών αναφέρεται χαρακτηριστικά ως κλινικό ορόσημο στη νόσο τουParkinson.
Οι ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο πολλές φορές εμφανίζουν γενικευμένες τάσεις φοβίας χωρίς ιδιαίτερη αιτία και συγκεκριμένη συμπτωματολογία.
Η «βραδυφρενία» είναι ένας παλιός όρος που χρησιμοποιείται κυρίως προκειμένου να χαρακτηριστεί η βραδύτητα της σκέψης, η αδυναμία έκφρασης και γενικά ο συντονισμός γνωστικών λειτουργιών.
Οι φοβίες εξετάζονται διεξοδικά από τον τομέα της ψυχιατρικής και μέσα απ’ αυτό το πλαίσιο επιχειρείται η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής κατά περίσταση.
Με τις μέχρι τώρα γνωστές μεθόδους θεραπείας της νόσου του Parkinson, υπήρχε βελτίωση της νόσου για τουλάχιστον οκτώ έως δεκαπέντε έτη.
Στις περιπτώσεις όπου υπάρχει ψυχιατρική συμπτωματολογία τόσο μελαγχολικών όσο και άλλων νευρωτικών καταστάσεων, η αντικαταθλιπτική αγωγή έχει δείξει ότι ταυτόχρονα βελτιώνει τη μνήμη.
Όταν η περιγραφή της νόσου του Parkinson ξεκίνησε ως αυτοτελές νόσημα, της είχε δοθεί ο χαρακτηρισμός «shaking palsy», που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει τρομώδης παράλυση.
Μία παλιά ψυχιατρική διαπίστωση αναφέρει ότι όσο εντονότερη είναι η κατάθλιψη τόσο μεγαλύτερη είναι η απώλεια της μνήμης και αντίστροφα.
Αν και είναι γνωστή εδώ και αρκετά χρόνια, η νόσος του Parkinson έχει αποκτήσει μία νέα διάσταση.
Σε διάφορες μορφές επιληψίας έχει διαπιστωθεί ότι μία ελαττωματική νευρογένεση εμφανίζεται στον εγκέφαλο.
Έχει διαπιστωθεί ότι οι διαταραχές της μνήμης συνοδεύονται από επιληπτικές κρίσεις μικρής ή μεγάλης έντασης.
Όπως έχει δείξει η μέχρι σήμερα ιατρική πείρα, οι ορθοπαιδικοί γιατροί είναι εκείνοι που διαγιγνώσκουν τα πρώτα συμπτώματα του Parkinson αφού εμφανίζεται σύσπαση των μυών στην περιοχή του ώμου και των άκρων και έτσι οι ασθενείς καταφεύγουν για ιατρική συμβουλή πρωτίστως στους ορθοπαιδικούς.
Στη νευροεκφυλιστική νόσο του Alzheimer όπου η μνήμη χάνεται και ο άνθρωπος μετατρέπεται σταδιακά σε «φυτό», υπάρχει συγκεκριμένη διαταραχή η οποία προκαλεί τη νόσο.
Τα τελευταία χρόνια μία νέα βελτίωση της μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου έφερε στο φως νέες γνώσεις σε ότι αφορά τις διαταραχές της μνήμης.
Στη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται για την έγκαιρη διάγνωση της νόσου του Alzheimer έχει σημειωθεί μία επιτυχία: συγκεκριμένα, πρόκειται για την ανίχνευση της πρωτεΐνης TAU στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό.
Δυστυχώς ναι.
Υπάρχει ένα χαρακτηριστικό σύνδρομο σε πολλές γυναίκες οι οποίες υποφέρουν από τις ημικρανίες πολύ περισσότερο σε σχέση με τους άντρες.
Ο μετωπιαίος λοβός παίζει σημαντικό ρόλο στη λειτουργία της μνήμης˙ είναι εκείνο το σημείο στο οποίο «παντρεύονται» τα συναισθήματα με τις μνημονικές εφεδρείες του εγκεφάλου, έτσι ώστε να μπορεί να αντιμετωπιστεί η καθημερινότητα και να συνεχιστεί η ζωή.
Η έγκαιρη χορήγηση της ακετυλοχολίνης σε ασθενείς που εμφανίζουν διαταραχές της μνήμης είναι πάρα πολύ σημαντική˙ πρέπει να χορηγείται με την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων.
Η έγκαιρη διάγνωση των διαταραχών της μνήμης αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης νευρολογίας.