Ίλιγγος, εμβοές και νυσταγμός
Όταν έχουμε αιματολογικές διαταραχές σε μία συγκεκριμένη περιοχή της παρεγκεφαλίδας, αυτό το τρίγωνο συμπτωμάτων είναι χαρακτηριστικό.
Όταν έχουμε αιματολογικές διαταραχές σε μία συγκεκριμένη περιοχή της παρεγκεφαλίδας, αυτό το τρίγωνο συμπτωμάτων είναι χαρακτηριστικό.
Όταν ίλιγγοι, βαρηκοΐα και εμβοές παρουσιάζονται μαζί κατά κύριο πρόκειται για τη νόσο Meniere.
Η πρόσθια κάτω παρεγκεφαλιδική αρτηρία είναι ένα αγγείο το οποίο βρίσκεται δίπλα από την παρεγκεφαλίδα άμφω και η πορεία του στον εγκέφαλο είναι χαρακτηριστική.
Υπάρχουν πολλά άτομα που από νεαρή κυρίως ηλικία παρουσιάζουν ευαισθησία τόσο σε εμβοές όσο και σε ιλίγγους και πολύ τακτικά σε αίσθημα πληρότητας του αυτιού.
Οι εμβοές στα αυτιά είναι η συνήθης διαταραχή η οποία οδηγεί πολύ τακτικά τον ασθενή στον ωτορινολαρυγγολόγο και το νευρολόγο.
Σ’ αυτήν την περίπτωση το άτομο ξυπνάει απότομα τη νύχτα μετά από δυνατό βογκητό και με έντονη ταχυκαρδία.
Πρόκειται για ένα φαρμακευτικό σκεύασμα που κυκλοφορεί ευρέως στην αγορά τα τελευταία χρόνια για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της αμυοτροφικής πλάγιας σκλήρυνσης.
Ο προσδιορισμός των Τ – κυττάρων αποτελεί απαραίτητο στοιχείο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε ότι αφορά τις εξάρσεις της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Τα τελευταία χρόνια η ουσία Glatiramer acetate, γνωστή ως το φαρμακευτικό σκεύασμα Copaxone, χρησιμοποιείται εκτεταμένα για την αντιμετώπιση της έντονης συμπτωματολογίας της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία ασθένεια που δεν πρέπει να υποτιμάται η σημασία της.
Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους εξέλιξης και επιδείνωσης της νόσου είναι οι επαναλαμβανόμενες ώσεις.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας έχει χαρακτηριστικές εξάρσεις συμπτωμάτων που μπορούν να φτάσουν μέχρι την πλήρη κατάρρευση του ασθενούς.
Ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας συχνά χειρουργούνται στον αυχένα.
Τα ήδη υπάρχοντα συμπλέγματα των διάφορων συμπτωμάτων της νόσου της σκλήρυνσης κατά πλάκας επιβαρύνονται από τα μετατραυματικά σύνδρομα.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζει διακυμάνσεις όσον αφορά τα συμπτώματα.
Όλες οι καινούργιες ενδείξεις και τα ερευνητικά αποτελέσματα καταλήγουν σ’ ένα συμπέρασμα: για την αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας πρέπει να ακολουθείται εξατομικευμένη θεραπεία, και αυτό γιατί έχουμε μία πολυπαραγοντική νόσο που διαφέρει από ασθενή σε ασθενή.
Τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται εδώ και πάρα πολλά χρόνια με σχετική επιτυχία στην αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Οι αυτιστικές τάσεις είναι συγκεκριμένες διαταραχές της ομιλίας, της κίνησης και της προσαρμογής στο περιβάλλον.
Ο έγκαιρος εντοπισμός του αυτισμού μέχρι την ηλικία των δύο ετών έχει τεράστια σημασία.
Στον τομέα του αυτισμού τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί ότι ο συνδυασμός σε ότι αφορά θεραπείες και νέες τεχνολογίες δίνει ένα τεράστιο θεραπευτικό πλεονέκτημα.