Το σύνδρομο Τουρέτ και η αιτία του
Έως και σήμερα παραμένει άγνωστη η αιτία της νευρολογικής δυσλειτουργίας που προκαλεί την εμφάνιση του κλινικού συνδρόμου του «τικ».
Έως και σήμερα παραμένει άγνωστη η αιτία της νευρολογικής δυσλειτουργίας που προκαλεί την εμφάνιση του κλινικού συνδρόμου του «τικ».
Το σύνδρομο Τουρέτ εμφανίζεται στην παιδική ηλικία με κύρια χαρακτηριστικά τις άσχημες λέξεις και τα μυϊκά «τικ».
Το χαρακτηριστικό του συνδρόμου Τουρέτ είναι ότι υπάρχει μία διαρκής επανάληψη συγκεκριμένων «τικ», δηλαδή νευρικών σπαστικών μυϊκών κινήσεων και ταυτόχρονα φωνημάτων ή λέξεων, κατά κύριο λόγο αυτές που χαρακτηρίζουμε ως «άσχημες λέξεις».
Το σύνδρομο Τουρέτ με τα χαρακτηριστικά μυϊκά και φωνητικά «τικ» εμφανίζεται πολύ συχνά αφού ο πάσχων έχει βιώσει έντονο στρες.
Το σύνδρομο Τουρέτ, το οποίο έλαβε το όνομα του γιατρού ο οποίος πρώτος το περιέγραψε, είναι η νευρολογική κλινική εικόνα των διάφορων «τικ».
Στο σύνδρομο Τουρέτ είναι γνωστό ότι έχουμε κινητικές και φωνητικές διαταραχές, οι οποίες μπορούν να παρουσιάσουν και ένα συγχρονισμό μεταξύ τους
Ο Ζαν-Μαρτέν Σαρκό ήταν ένας Γάλλος νευρολόγος ο οποίος ερεύνησε διάφορα ψυχιατρικά νοσήματα το 19ο αιώνα.
Ήταν ο πρώτος νευρολόγος επιστήμονας ο οποίος στο τέλος του 19ου αιώνα περιέγραψε με μεγάλη ακρίβεια τα συμπτώματα του «τικ» και από τότε η επιστημονική κοινότητα προτίμησε το όνομά του στη νόσο προς τιμή του.
Τα σύνδρομα των «τικ» και ιδιαίτερα το σύνδρομο Τουρέτ απαιτούν γρήγορη διάγνωση, προκειμένου να ξεκινήσει άμεσα η θεραπευτική αγωγή.
Ο όρος «κοπρολαλία» έχει αναγνωριστεί διεθνώς και πρόκειται για σύνθετες λεκτικές διαταραχές στα διάφορα «τικ» και κυρίως στο σύνδρομο Τουρέτ.
Πρόκειται για ένα γενετικό παράγοντα ο οποίος έχει ανακαλυφθεί σε συγκεκριμένο νευρωνικό τόξο και για συγκεκριμένη λειτουργία στον εγκέφαλο.
Ένα κύριο χαρακτηριστικό των «τικ» ακόμα και στο σύνδρομο Τουρέτ είναι ότι με την πάροδο του χρόνου εξασθενούν, ιδιαίτερα αυτά που εμφανίζονται στην παιδική ηλικία.
Τόσο στο συνδρόμο Τουρέτ όσο και σε κάθε «τικ» είναι γεγονός ότι ο ασθενής, ιδιαίτερα αν είναι νεαρής ηλικίας, υφίσταται κοινωνική «πολιορκία».
Οι υπερκινησίες είναι οπωσδήποτε μια κινητική εξέλιξη, η οποία πηγάζει από μια δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος