Μέχρι τώρα, η διαγνωστική μέθοδος που χρησιμοποιούνταν κατά κύριο λόγο από τους ψυχιάτρους, ήταν η ανεύρεση της έκφρασης, ο διαχωρισμός των ιδεών μέσα από το λόγο του ασθενούς, καθώς επίσης και μια ,ας το πούμε, ενσυναισθητική προσέγγιση των δυο πόλων, δηλαδή του εξεταζόμενου και του εξετασθέντος.
Αποκεντρομολοποίηση λέμε όλες εκείνες τις καταστάσεις όπου ένα νευρολογικό πρόβλημα παρουσιάζει μια διαταραχή, μακριά από την περιοχή που συμβαίνει το τραυματικό ή όποιο άλλο επεισόδιο.
Στην εκφύλιση, ανάπτυξη ακόμη και καταστροφή των νευρικών κυττάρων, πάρα πολύ μεγάλο ρόλο παίζουν οι συνάψεις που βρίσκονται μεταξύ τους.
Σήμερα υπάρχουν ειδικά διαγνωστικά μηχανήματα, «φορτισμένα» με ψηφιακό υλικό αλγορίθμων, που μπορούν να αναγνωρίζουν επαναλαμβανόμενα σήματα του εγκεφάλου, παθολογικά και φυσιολογικά.
Βέβαια δεν θα μπορούσε κανείς να απαντήσει με ναι ή όχι μια τέτοια ερώτηση, αλλά είναι σίγουρο όταν υπάρχει μια προδιάθεση, η στέρηση ύπνου σε αυτή την κατάσταση είναι συζητήσιμη.
Αν και φαίνονται δυο ασυμβίβαστα μεταξύ τους πράγματα, πάρα πολύ τακτικά όμως συμβαίνουν στην καθημερινότητα.
Ψυχωτικά επεισόδια και ψευδαισθήσεις έχουμε κυρίως όταν υπάρχει ένα μπλοκάρισμα των φυσιολογικών νευρολογικών διασυνδέσεων στο κροταφικό λοβό.
Αυτή η τριπλέτα των βιωμάτων, ιδεών και ψυχώσεων είναι κάτι που κυνηγάει πάρα πολύ μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Όπως ξέρουμε και από τη Βιονευρολογική, αποτελεί ένα πολύ μεγάλο τμήμα πάντοτε των ψυχιατρικών ιατρείων.
Όπως έχουν δείξει οι σύγχρονες ερευνητικές μέθοδοι των νευροεπιστημόνων, που είναι οι απεικονιστικές μέθοδοι της μαγνητικής τομογραφίας, οι πολύωρες καταγραφές των διαφόρων παραμέτρων νευροφυσιολογικών εξετάσεων, όπως του εγκεφαλογραφήματος και των προκλητών δυναμικών, έχουμε ένα «εγκεφαλικό αποτύπωμα» για κάθε έννοια.
Ο νευρικός άξονας είναι μια προέκταση του νευρικού κυττάρου που αρκετές φορές συμβαίνει να τραυματιστεί.
Σε κάθε φλεγμονή στον εγκέφαλο, ακολουθεί μια διαδικασία όπου συμμετέχουν τα λεγόμενα κύτταρα, μακροφάγα.
Στις εκφυλίσεις ή τραυματικές αλλοιώσεις των νευρολογικών κυττάρων παίζει ένα πάρα πολύ σημαντικό ρόλο η λεγόμενη διανευρολογική εκφύλιση, όπου έχουμε εκφύλιση των κύτταρων και των λειτουργιών ομάδος νευρώνων δίπλα σε καταστάσεις, όπου τα κύτταρα υφίστανται καταστροφές και όχι αυτά τα ίδια.
Πολλές φορές έχουμε δει και στην Βιονευρολογική, όταν παρουσιάζεται ένα έλλειμμα νευρολογικών κυττάρων ταυτόχρονα υφίσταται μια κυτταρογένεση παρόμοια με μια μεγάλη δραστηριότητα όσο αφορά το χρόνο, την ανάπτυξη και τον τόπο.
Η δευτερογενής εκφύλιση συμβαίνει κατά κύριο λόγο σε τραυματικές καταστάσεις στο εγκέφαλο και σε διάφορα κύτταρα, που αρχίζουν να εκφυλίζονται περίπου εικοσιτέσσερις ώρες μετά το τραύμα.
Κάτι που φοβάται, ο κάθε κλινικός νευρολόγος, είναι η δημιουργία μικρών ή μεγάλων οιδημάτων, δηλαδή συλλογή υγρού στα διάφορα σημεία του εγκεφάλου.
Ο εγκεφαλικός φραγμός είναι ένα σύστημα κυττάρων που δημιουργεί ένα πελώριο δίχτυ, που «σκεπάζει» όλο το κεντρικό νευρικό σύστημα, έτσι που να το προστατεύει από διάφορους οργανισμούς, οι οποίοι όταν περάσουν και έρθουν σε επαφή με εγκέφαλο ή νωτιαίο μυελό, έχουν παθογενετικά αποτελέσματα.
Στο κέντρο ακριβώς του εγκεφάλου, υπάρχει η υπόφυση, ένας αδένας, ο οποίος συντονίζει όλο το ορμονικό σύστημα και δευτερογενώς ακόμη πρωτεΐνες, λίπος και γλυκόζη που χρειάζεται ο εγκέφαλος τόσο για την προστασία του όσο και για την συντήρηση του ακόμη και για την άμυνα του.
Μετά από κάθε τραυματισμό ή φλεγμονή στον εγκέφαλο και διαταραχή των ιστών του, έρχεται μια κατάσταση την οποία μπορούμε να ονομάσουμε ένα «βιολογικό χάος», στο οποίο ο ίδιος ο εγκέφαλος προσπαθεί να διορθώσει τις βλάβες που έχουν προκληθεί.
Η χημική ισορροπία του εγκεφάλου, πάρα πολύ σημαντική για αυτόν τον ίδιο, είναι ταυτόχρονα μια ασπίδα προστασίας για τον ίδιο.
Οι ελεύθερες ρίζες οξυγόνου είναι φορτισμένα μόρια οξυγόνου, συνδεδεμένα με τμήματα σιδήρου, που συνήθως προκύπτουν μετά από μια λοίμωξη ή τραυματισμό, εντός του αίματος.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος