Η επαναμυελίνωση στη σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠΣ)
Η κλινική μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποτέλεσμα μίας διαδικασίας απομυελίνωσης στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Η κλινική μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποτέλεσμα μίας διαδικασίας απομυελίνωσης στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Ο σύλλογος εργαζομένων του νοσοκομείου Πατρών προέβει σε μία ανακοίνωση για μία ιδιαίτερα ανησυχητική αύξηση των περιστατικών σκλήρυνσης κατά πλάκας στην Πάτρα και ιδιαίτερα εντός του νοσοκομείου σε εργαζόμενους.
Σύμφωνα με τις τελευταίες καταγραφές στο νοσοκομείο Πατρών, υπάρχει μία τρομερή αύξηση κρουσμάτων με σκλήρυνση κατά πλάκας.
Μία μικτή συμπτωματολογία περιοδικών κενών μνήμης και συσπάσεων προσωπικών μυών με ταυτόχρονη δυσχέρεια λόγου είναι ένα τρίπτυχο που υποδεικνύει τις περισσότερες φορές μία επιληπτική προδιάθεση και μία απαρχή μίας ανοϊκής εξέλιξης.
Κυρίως στις προχωρημένες ηλικίες παρουσιάζονται ξαφνικά δυσκολίες λόγου με ταυτόχρονη αδυναμία συντονισμού κινήσεων για την εκτέλεση απλών εργασιακών πράξεων.
Ο πρόσθιος μετωπιαίος λοβός είναι η έδρα του σχεδιασμού σχεδόν για όλα τα θηλαστικά.
Η κλινική και παθολογική σχέση μεταξύ επιληψίας και άνοιας είναι σαν τη σχέση της φωτιάς με το πετρέλαιο.
Υπάρχουν κάποιες κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας που εμφανίζονται για σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως λίγες μέρες) μ’ ένα σύμπτωμα π.χ. θάμβος όρασης και με επιληπτικές κρίσεις.
Η μαγνητική τομογραφία αποτελεί ένα σπουδαίο διαγνωστικό εργαλείο τόσο για την άνοια όσο και για την επιληψία.
Στις περιπτώσεις πιστοποιημένης άνοιας του προμετωπιαίου λοβού και μάλιστα όταν υπάρχει και παρουσία επιληπτογενούς δραστηριότητας, πρέπει πάντοτε να ελέγχεται και ο παράγοντας της κληρονομικότητας.
Το δίπολο των στιγμιαίων επαναλαμβανόμενων διαλείψεων και εκτεταμένων κενών μνήμης τακτικά εμφανίζεται στις μέσες ηλικίες, δηλαδή μετά τα 50 έτη.
Υπάρχει μία ιδιαίτερα επικίνδυνη μορφή διαταραχής του καρδιακού ρυθμού, τακτικά με «μοιραίες» συνέπειες, η λεγόμενη «μαρμαρυγή».
Η εμφάνιση της αμνησίας κάθε κλινικής μορφής και έκτασης είναι πάντοτε ένα αποτέλεσμα μίας διαταραγμένης εγκεφαλικής δραστηριότητας που σχεδόν πάντα καταγράφεται και στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα με σχετική ευκρίνεια.
Αναμφισβήτητα ναι.
Η διαφορετικότητα των σεξουαλικών προσανατολισμών δεν είναι μόνο ένα θέμα συζητήσεων νομικής κατοχύρωσης και σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, αποτελεί παράλληλα και ένα θέμα νευροφυσιολογικής αναζήτησης.
Αποτελεί μία ερώτηση που τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα επίκαιρη στις νευροεπιστήμες.
Είναι ο θυμός αρρώστια ή είναι απλώς μία συναισθηματική εκδήλωση ή μπορεί να είναι και τα δύο;
Υπάρχουν ορισμένα σύνδρομα θυμού που κλινικά ακόμα υποδεικνύουν μία επιληπτική συμπεριφορά.
Ο θυμός σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να παρουσιάσει τα χαρακτηριστικά μίας επιληπτικής κρίσης.
Η μέτρηση της ηδονής στον εγκέφαλο γίνεται με έμμεσο τρόπο.