Επεισοδιακού τύπου κεφαλαλγία Cluster
Ο όρος «Cluster» είναι αγγλικός και χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ομάδας κεφαλαλγιών που εντοπίζονται γύρω από τον οφθαλμό.
Ο όρος «Cluster» είναι αγγλικός και χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ομάδας κεφαλαλγιών που εντοπίζονται γύρω από τον οφθαλμό.
Στις ημικρανίες σχεδόν πάντοτε έχουμε προσβολή του οφθαλμικού βολβού ή περιοχών γύρω απ’ αυτόν.
Η νευραλγία του τριδύμου νεύρου είναι χαρακτηριστική και έχει αναλυθεί τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ σε ότι αφορά αιτία και κλινική συμπτωματολογία.
Ο έρπητας είναι ένας ιός που προσβάλει κάθε νευρικό σύστημα. Αναμενόμενο είναι λοιπόν να προσβάλει και τον οφθαλμό.
Αυτή η κλινική εικόνα εντοπίζεται κυρίως σε άνδρες νεαρής ηλικίας οι οποίοι ξυπνούν με έντονο πόνο, ερυθρό οφθαλμό και ρινική καταρροή.
Αποτελεί χαρακτηριστική κλινική εικόνα νευροφυτικής διαταραχής της περιοχής του τριδύμου νεύρου από την μία πλευρά.
Οι πόνοι στον οφθαλμό, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους ανθρώπους, μπορεί να είναι αποτέλεσμα δημιουργίας γλαυκώματος.
Οι πονοκέφαλοι Cluster χαρακτηρίζονται από την αγγλική λέξη που σημαίνει «δεμάτιο» ή «ομάδα» και εμφανίζονται κυρίως σε νεαρούς άνδρες κατά τη διάρκεια της νύχτας με έντονους πόνους στον έναν οφθαλμό και ταυτόχρονα ρινική καταρροή, πτώση στο βλέφαρο και εναλλασσόμενη ένταση.
Η εγκεφαλική διαταραχή κάθε μορφής αποτελεί πάντοτε αρχή μίας επικίνδυνης κατάστασης, ιδιαίτερα όταν η διαταραχή είναι αγγειακή αιτιολογίας.
Οι σύγχρονες έρευνες και γενικά οι συντονισμένες παρατηρήσεις των τελευταίων ετών στις νευροεπιστήμες, σε ότι αφορά την αιμάτωση του νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου, έχουν καταδείξει ότι η ηλικία φθοράς που εμφανίζει ένα άνθρωπος δεν είναι αυτή που προκύπτει από την ημερολογιακή του εξέταση αλλά από την κατάσταση των αγγείων του.
Η άνοια που προκαλεί η μικροαγγειοπάθεια εμφανίζει ομοιότητες με τη νόσο τουAlzheimer.
Πρόκειται για δύο ουσιαστικές εξετάσεις που είναι απολύτως απαραίτητες για κάθε περίπτωση, ακόμα και ελαφριάς μορφής εγκεφαλικής αιματικής δυσλειτουργίας.
Η κατασκευή των εγκεφαλικών αγγείων είναι τόσο περίπλοκη όπως και η σχέση τους με το νευρικό σύστημα.
Στην κλινική νευρολογία αυτό που πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα σε υπερήλικες ασθενείς είναι ο συνδυασμός διαταραχών που εμφανίζονται και αφορούν τις διαταραχές της νοημοσύνης, κίνησης και των αγγειακών συμπτωμάτων.
Σ’ ότι αφορά τη θεραπεία της νόσου του Parkinson με βλαστοκύτταρα μέχρι στιγμής η εμπειρία είναι αρνητική.
Η εικόνα ενός ανθρώπου που πέφτει αναίσθητος στο έδαφος και αρχίζει να παρουσιάζει συσπάσεις στα άκρα του, να βγάζει αφρούς ή να δαγκώνει τη γλώσσα του είναι μία κλινική κατάσταση που χαρακτηρίζεται σαν μία επιληπτική κρίση (grand-mal επιληψία).
Από την αρχή της «επανάστασης» των βλαστοκυττάρων και της χρήσης αυτών στη θεραπευτική ιατρική, έχουν γίνει προσπάθειες για την εφαρμογή αυτής της μεθόδου στη νόσο του Parkinson. Τα αποτελέσματα υπήρξαν φτωχά και οι παρενέργειες πολλές.
Στην ενασχόληση με νευροψυχιατρικά περιστατικά πρέπει να λαμβάνονται υπόψη δύο χαρακτηριστικά σημεία (και αυτό γιατί συνήθως οι ασθενείς τα αποκρύπτουν)˙ σε τι κατάσταση βρίσκεται η ψυχοκινητικότητα του ασθενούς και αν υπάρχει κάποιας μορφής ακράτεια ούρων.
Υφίσταται μία κατάσταση όπου παρουσιάζεται αύξηση του όγκου των εγκεφαλικών κοιλιών λόγω της αύξησης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού.
Όταν για διάφορους λόγους (αν για παράδειγμα υπάρχει διαβήτης, υπέρταση, υπερχοληστερολαιμία κ.α.) έχουμε τα λεγόμενα «στρατηγικά» έμφρακτα, μετά τη μέση ηλικία η διαταραχή της ευφυΐας παρουσιάζεται σε εκτεταμένο βαθμό.