Καταστάσεις πόνου
Ο πόνος είναι το κυρίως «παράπονο» στους περισσότερους ασθενείς. Μπορούν και εστιακοί και γενικοί παράγοντες να προκαλέσουν το χρόνιο πόνο
Ο πόνος είναι το κυρίως «παράπονο» στους περισσότερους ασθενείς. Μπορούν και εστιακοί και γενικοί παράγοντες να προκαλέσουν το χρόνιο πόνο
Σε όλες τις εγκεφαλοπάθειες ή στην υπόνοια ύπαρξης κάποιων τέτοιων καταστάσεων στη Βιονευρολογική, έχουμε την πάγια τακτική να καταγράφουμε και τις κινητικές καταστάσεις ή ακόμη καλύτερα τη μορφή των κινήσεων
Τα τελευταία χρόνια πρέπει να παραδεχτούμε όλοι, και το έχουμε δει κατά κόρον και στη Βιονευρολογική, ότι η ενασχόληση σχεδόν του συνόλου του ιατρικού κόσμου με το θέμα των απομυελινώσεων και ιδιαίτερα της σκλήρυνσης κατά πλάκας έχει φέρει μια μεγάλη βελτίωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών και στην καταπολέμηση της ίδιας της νόσου, που παρόλο που τα ακριβή αίτια παραμένουν άγνωστα
Από ότι έχουν δείξει οι έρευνες πανευρωπαϊκά, ακόμη και από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, εφόσον η θεραπεία είναι τακτική και εφόσον η παρακολούθηση γίνεται σε συντεταγμένη πορεία, πάνω από τα 2/3 των ανθρώπων τουλάχιστον με σκλήρυνση κατά πλάκας παρουσιάζουν μια διαρκής βελτιωμένη κατάσταση πάνω από είκοσι χρόνια
Σε αυτές τις περιπτώσεις, έχουμε επανειλημμένα δει στη Βιονευρολογική να εντυπωσιάζουν, και σε αριθμό και σε όγκο, ανευρύσματα, τα οποία μένουν κλινικά «σιωπηλά», δεν προκαλούν εστιακές ή άλλου είδους κρίσεις και προσφέρονται για παρακολούθηση χωρίς άλλες επεμβάσεις
Το χαρακτηριστικό με τη μνήμη είναι ότι ενώ χάνεται με τη φθορά κάποιων εγκεφαλικών ιστών, παράλληλα αναγεννιέται με την παραγωγή κάποιων άλλων
Μια «αγαπημένη» ιατρική αγωγή είναι η χορήγηση αντιπηκτικών φαρμάκων, σε περιπτώσεις υπόνοιας αγγειακών ισχαιμικών και ιδιαίτερα παροδικών ισχαιμικών
Η επιληψία είναι καταρχήν μια «ενοχλητική» αρρώστια με ποικιλία κρίσεων και κινδύνων.