Ταραγμένη ψυχή: ένα «ηλεκτρικό» πρόβλημα
Οι ψυχικές διαταραχές, όπως εμφανίζονται στις διάφορες εκδηλώσεις τους, μελετώνται και θεραπεύονται από την Ψυχιατρική και έχει πλέον αποδειχθεί ότι είναι καθαρά «ηλεκτρικά» προβλήματα εντός του εγκεφάλου.
Οι ψυχικές διαταραχές, όπως εμφανίζονται στις διάφορες εκδηλώσεις τους, μελετώνται και θεραπεύονται από την Ψυχιατρική και έχει πλέον αποδειχθεί ότι είναι καθαρά «ηλεκτρικά» προβλήματα εντός του εγκεφάλου.
Οι σουλφατάσες είναι λιπώδεις ουσίες στο κεντρικό νευρικό σύστημα που έχουν ως κύριο ρόλο τη «βοήθεια» κατασκευής της μυελίνης, ουσίας των νευραξόνων.
Η ψυχογενής κρίση, έστω και αν υπάρχει σαν διάγνωση χωρίς να έχει γίνει η απόλυτη διαφοροδιάγνωση από άλλες κλινικές εικόνες ή τυχόν συννοσηρότητα, είναι από τη φύση της ένα νόσημα τέτοιο που απαιτεί άμεση και αποτελεσματική θεραπευτική επέμβαση.
Ο κύριος λόγος που δόθηκε ο όρος «επιληπτόμορφες» κρίσεις στην κατηγορία των συμπτωμάτων που μοιάζουν με επιληπτικές κρίσεις είναι ακριβώς η προσπάθεια να βρεθεί η θεραπεία τους.
Σ’ ότι αφορά τα κυκλώματα του εγκεφάλου, οι νευρικές διαταραχές με τη λειτουργική ανωμαλία της μεταβίβασης του ηλεκτρικού ρεύματος από το ένα κύτταρο στο άλλο είναι η αιτία για πάρα πολλές ψυχιατρικές παθήσεις.
Μέχρι τώρα η διάγνωση των ψυχιατρικών ασθενειών καθώς και η θεραπεία τους βασίζονταν κυρίως στη συλλογή πληροφοριών από τα διάφορα συμπτώματα που παρουσίαζαν.
Τα λιπίδια μεταβολίζονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα μ’ ένα χαρακτηριστικό τρόπο, δημιουργώντας τις σουλφατάσες.
Όταν παρουσιάζεται κατάθλιψη σε συνδυασμό με έντονους φόβους και διαταραχές της κριτικής ικανότητας, τότε έχουμε μια συγκεκριμένη διαταραχή κάποιου νευρικού κυκλώματος του εγκεφάλου· στη συγκεκριμένη περίπτωση δε λειτουργούν καλά οι «ηλεκτρικές διασυνδέσεις» της «περιοχής 25» του προ-μετωπιαίου λοβού.
Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο της εμφάνισης της κατάθλιψης με έντονες διαταραχές σε ότι αφορά τη μνήμη και τη συγκέντρωση της προσοχής.
Οι ηλεκτρικές εκκενώσεις που συμβαίνουν σε διάφορα σημεία του εγκεφάλου, χωρίς να έχουν τη σωστή διάταξη και «διάβαση» στα διάφορα νευρωνικά τόξα, γεννάνε την κατάθλιψη· πρόκειται για μια καινούργια αλλά αποδεδειγμένη θεωρητική βάση σε ότι αφορά τις διαγνώσεις και τη θεραπεία της κατάθλιψης.
Οι ψυχογενείς κρίσεις σαν αντίδραση του εγκεφάλου και ιδιαίτερα του πρόσθιου μετωπιαίου λοβού που κατεξοχήν «κοντρολάρει» τη συμπεριφορά του ατόμου έχει αποδειχθεί ότι είναι εντονότερες όταν υπάρχουν κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα.
Οι ψυχογενείς κρίσεις αποτελούν για τους γιατρούς εκείνες τις επιληπτόμορφες κρίσεις οι οποίες, κατά τη γνώμη τους, δεν έχουν επιληπτικό χαρακτήρα.
Ως ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται οι εκδηλώσεις των διαταραχών της συμπεριφοράς και του συναισθήματος που προκαλούνται μετά απ’ ένα ψυχολογικό τραύμα και στη κλινική εικόνα μιμούνται κατά πολύ τις επιληπτικές κρίσεις.
Το παρατεταμένης διάρκειας ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και η σύγχρονη οπτική παρακολούθηση του ασθενούς προσφέρουν τη δυνατότητα καταγραφής εκρηκτικών δραστηριοτήτων συγχρόνως με την εμφάνιση των κλινικών φαινομένων.
Πρέπει να τονιστεί ότι οι ψυχογενείς κρίσεις έχουν και αυτές μια παθογένεια η οποία πρέπει ιατρικά να διερευνάται πάντοτε και να εξετάζεται ανάλογα με την περίπτωση του ασθενούς, αν και είναι γνωστό απ’ την αρχαιότητα ότι οι ψυχογενείς κρίσεις είναι επιληπτόμορφες καταστάσεις που βασίζονται σ’ ένα διαφορετικό μηχανισμό απ’ αυτόν των επιληπτικών κρίσεων.
Αναμενόμενα το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποτελεί το νούμερο ένα διαγνωστικό μέσο και μάλιστα με διαφοροδιαγνωστικό χαρακτήρα, σε ότι αφορά τις ψυχογενείς κρίσεις.
Πάρα πολλοί ψυχιατρικοί ασθενείς με τάση επιληπτικών κρίσεων παρουσιάζουν ψυχογενείς κρίσεις, δηλαδή όχι «γνήσιες» επιληπτικού χαρακτήρα αντιδράσεις, που χαρακτηρίζονται σαν κατάσταση μετατροπής.
Έχει βρεθεί ότι στα άτομα με τάση ψυχογενών κρίσεων υπάρχει μια έντονη προδιάθεση για κληρονομικότητα.
Στις περιπτώσεις που υπάρχει έντονη εμφάνιση ύποπτων ψυχογενών κρίσεων με ταυτόχρονη παρουσία κατάθλιψης χρειάζεται μεγάλη προσοχή και στη διάγνωση και στη θεραπεία.
Το «δίπολο» των συμπτωμάτων της κρίσης πανικού και της ψυχογενής κρίσης συνδυάζεται πολύ τακτικά.