Το πρόβλημα της αποπροσωποίησης
Η αποπροσωποίηση είναι το κλινικό φαινόμενο απώλειας τμήματος της γνώσης της προσωπικότητας.
Η αποπροσωποίηση είναι το κλινικό φαινόμενο απώλειας τμήματος της γνώσης της προσωπικότητας.
Πρόκειται κατά κύριο λόγο για μια «αθώα» έως βαριά ψυχική διαταραχή που μπορεί όμως να δημιουργήσει πολύπλοκες καταστάσεις.
Άτομα κάτω από έντονη πίεση, στρες, τραυματικά γεγονότα, αυτοκτονικότητες ή ακόμη και εκφυλιστικά νευρολογικά νοσήματα μπορούν να παρουσιάσουν τάσεις φυγής με αλλαγή της προσωπικότητας.
Σαφώς δεν είναι κάτι συνηθισμένο η αλλαγή της ταυτότητας οικιοθελώς.
Η αποπραγματοποίηση είναι όταν κάποιος ασθενής αδυνατεί να κατανοήσει συγκεκριμένο τμήμα του περιβάλλοντος ή σχετικό με αυτό γεγονότα.
Με τις σύγχρονες εξελίξεις της τεχνολογίας και των σύγχρονων εργαστηριακών δεδομένων όπως σε όλο τον κόσμο έτσι και στη Βιονευρολογική διαπιστώνουμε όλο και περισσότερο μια αύξηση συγκεκριμένων ασθενειών που λέγονται μιτοχονδριοπάθειες.
Η διαταραχή του πανικού ανήκει πλέον στις «μοντέρνες» αρρώστιες και αυτές που αντιμετωπίζει κανείς καθημερινά σε νευρολογικά, ψυχιατρικά αλλά και κάθε άλλου είδους ιατρικά τμήματα.
Όπως έχουμε καταλάβει, εξετάζοντας ασθενείς με διαταραχές πανικού εδώ στη Βιονευρολογική, οι περιγραφές τους ταιριάζουν «το ίδιο» πάρα πολύ μεταξύ τους σε διάφορα είδη ασθενών.
Και οι δύο περιοχές του υποθαλάμου της υπόφυσης είναι εγκεφαλικοί σχηματισμοί με συγκεκριμένες λειτουργικές «αποστολές».
Ψυχωτικές αντιδράσεις λόγω εγκεφαλικών δυσλειτουργιών δημιουργούν εκτεταμένες δερματοπάθειες.
Τα αντιχολινεργικά φάρμακα σε πολλές περιπτώσεις όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που έχουμε χρόνιες ψυχώσεις προκαλούν τακτικά ξηροστομία και ξηροφθαλμία που χαρακτηρίζουν το σύνδρομο Sjogren.
Έχουμε παρατηρήσει τακτικά στη Βιονευρολογική σε πολλές περιπτώσεις αυτοάνοσων νοσημάτων ιδιαίτερα σε αυτές του συνδρόμου Sjogren την ταυτόχρονη συνύπαρξη και της λεμφοκυτταρογενούς σιαλαδενίτιδας.
Στις ΗΠΑ όπου υπάρχει ειδική υπηρεσία όπου καταγράφονται όλες οι εμφανιζόμενες ασθένειες το σύνδρομο Sjogren έχει τη δεύτερη θέση στα αυτοάνοσα ρευματοειδούς αιτιολογίας.
Το νευρικό σύστημα συχνά προσβάλλεται από αυτοάνοσα ρευματοειδούς χαρακτήρα.
Πολύ τακτικά όπως έχουμε διαπιστώσει και στη Βιονευρολογική η εμφάνιση του συνδρόμου Sjogren ξεκινάει με ξηροστομία της στοματικής κοιλότητας και χαρακτηριστικές βλάβες περιοδοντικού τύπου ή των οδοντικών ριζών.
Το Sjogren χαρακτηρίζεται κυρίως από ξηροφθαλμία και ξηροστομία.
Τα τελευταία χρόνια όπως έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική όλο και τακτικότερα παρατηρούμε σε ηλικιωμένους ασθενείς μας και κυρίως σε γυναίκες προβλήματα στους εξωκρινείς αδένες.
Σχετικά τακτικά σε εξετάσεις ρουτίνας οι γιατροί, όπως εδώ στη Βιονευρολογική, συναντούν διαταραχές της σπονδυλικής στήλης λόγω αναπτυξιακών ανωμαλιών.
Η δισχιδής ράχη είναι μια ατέλεια της σπονδυλικής στήλης ιδιαίτερα κατά την οσφυϊκή μοίρα της.
Από την εξέταση ασθενών σε τραύματα της σπονδυλικής στήλης στη Βιονευρολογική, τακτικά διαπιστώνουμε μικρά ή μεγάλα αιματώματα εντός του μυελικού σωλήνα.