Νευρολογία-Ψυχιατρική-Υπερκινητικότητα και προσοχή
Νευρολογία-Ψυχιατρική-Υπερκινητικότητα και προσοχή [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Νευρολογία-Ψυχιατρική-Υπερκινητικότητα και προσοχή [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Διακρανιακός Μαγνητικός Ερεθισμός [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Περίπου στο μέσω του εγκεφάλου βρίσκεται ο συντονιστής του βιορυθμού του σώματος μας, ο υπερχιασματικός πυρήνας, ακριβώς πάνω από το χίασμα των οπτικών νεύρων
Ο οξύς πόνος είναι μια έντονη επώδυνη κατάσταση, ποικίλης βαρύτητας, διαφόρων αιτιών και μπορεί να έχει διάρκεια μικρότερη από δυο εβδομάδες
Από έρευνες που έχουμε κάνει εδώ στη Βιονευρολογική, σε πολλούς ασθενείς με καταθλιπτικά σύνδρομα διαπιστώσαμε ότι έχουμε μια έκρηξη των συμπτωμάτων με τις αλλαγές του καιρού
Είναι γνωστές οι παγκόσμιες έρευνες και οι εμπειρίες που έχουμε εδώ από τη Βιονευρολογική, που συνηγορούν σε αυτό˙ ότι υπάρχει μια σχέση μεταξύ ηλεκτρομαγνητικών φαινομένων και χαμηλών συχνοτήτων, ατμοσφαιρικών διαταραχών, με ότι αφορά τη νοητική ικανότητα και την ψυχοδομή των ατόμων
Υπάρχει μια σειρά από συμπτώματα και σύνδρομα των περιφερικών νεύρων, των οποίων η συμπτωματολογία πολλές φορές μπερδεύει, σε ότι αφορά την προέλευση τους, κατά κύριο λόγο, όμως, αυτή προέρχεται, σε αυτές τις περιπτώσεις, από το γεγονός ότι κατά την έξοδο τους ή κατά τη διάρκεια της πορείας τους κάποιες ρευματικές αλλοιώσεις επηρεάζουν τη δράση
Οπωσδήποτε η κοινωνία μας δεν είναι ακόμη προετοιμασμένη να δεχτεί τις νέες ανακαλύψεις των νευροεπιστημόνων, σχετικά με τις εγκεφαλικές δομές διαφόρων ειδών, παραβατών του νόμου
Ένα ιδιαίτερο διαγνωστικό στοιχείο, σε ότι αφορά την προσβολή των νεύρων σε ρευματοπάθειες, είναι ότι ανάλογα με την περίπτωση, την κατάσταση, το χρόνο της διάρκειας της προσβολής, επίσης και την ανατομική θέση του νεύρου, είναι διαφορετικό το είδος των συμπτωμάτων που προκαλείται στη μια ή άλλη περίπτωση
Ένα τυπικό χαρακτηριστικό σύμπτωμα οριακής προσωπικότητας είναι η δυσκολία για τον εαυτό του ιδίου του ατόμου ή για τους άλλους να την αντιλαμβάνονται ταυτόχρονα.
Στα νευρολογικά και ψυχιατρικά νοσήματα, ένα πάρα πολύ μεγάλο ρόλο παίζει η φυσιολογική λειτουργία του νευρικού συστήματος, σε ότι οφείλεται στην ανταλλαγή σύσπασης και χαλάρωσης μυών
Βέβαια, τα φυσικοθεραπευτικά μηχανήματα προσφέρουν μια μεγάλη βοήθεια στους μυς, αλλά πάντοτε σε συνδυασμό με τη χορήγηση κάποιων φαρμάκων που εκ των προτέρων τους «προδιαθέτουν» για τις κατάλληλες αυτές ασκήσεις
Ασκήσεις μέσα σε μια πισίνα με νερό είναι ότι ιδανικότερο, προκειμένου να μειωθεί η σπαστικότητα, ιδιαίτερα όταν αυτό επιτρέπει κατάλληλες συνθήκες ή η κατασκευή της πισίνας είναι κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να γίνονται κάποιες ασκήσεις με τη μέγιστη αποτελεσματικότητα και τελειότητα
Σε ότι αφορά τη θεραπεία της σπαστικότητας, τουλάχιστον από εδώ από τις γνώσεις της Βιονευρολογικής, είναι ότι σε ένα μεγάλο μέρος, περίπου στο 50%, πρέπει να χρησιμοποιείται ένα «μείγμα» ασκήσεων μαζί με κάποια φάρμακα και ιδιαίτερα συντονισμένη φυσικοθεραπεία
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι τακτική άσκηση στην πισίνα και ιδίως με ασκήσεις έκτασης σε ένα εύρος κινήσεων που επιτρέπει η άνωση του νερού, είναι ιδιαίτερα ευεργετικές σε συνδυασμό με την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή για τη σπαστικότητα
Μια κλινική ενδιαφέρουσα παρατήρηση που έχουμε κάνει στη Βιονευρολογική είναι το «παιχνίδι» της σπαστικότητας, σε ότι αφορά το «ξόδεμα» της ενέργειας, τόσο για την κίνηση όσο και για την καθημερινότητα των μυών
Η σπαστικότητα εμφανίζεται στους μύες του σώματος, όταν χάνεται ο έλεγχος της μετάδοσης των σημάτων του νευρικού συστήματος, ιδιαίτερα στην περιοχή του νωτιαίου μυελού
Οι πυρετικοί σπασμοί σε μωρά, βρέφη και παιδιά είναι πολύ γνωστοί και σε παιδιάτρους και σε νευρολόγους
Πριν έρθουν οι επιληπτικές κρίσεις σε οποιοδήποτε ασθενή, υπάρχει μια διαδικασία εγκεφαλικών, εκφυλιστικών αλλοιώσεων κυρίως της φαιάς ουσίας, η οποία μάλιστα αποτυπώνεται εκφυλιστικά τόσο σαν ευρήματα ηλεκτροεγκεφαλογραφικών εξετάσεων όσο και σαν αποτελέσματα της υπολογιστικής μαγνητικής τομογραφίας
Μελετώντας την παθοφυσιολογία του κροταφικού λοβού και ιδιαίτερα του ιππόκαμπου, έχει βρεθεί ότι μεσολαβεί ένας «λανθάνων χρόνος» έξι με εφτά χρόνια, μεταξύ αρχόμενης εκφύλισης και εμφάνισης των επιληπτικών κρίσεων