Εγκεφαλικά αιματώματα και πονοκέφαλοι
Οι πονοκέφαλοι ως διαγνωστικό στοιχείο πολλών εγκεφαλικών αιματωμάτων παρουσιάζονται πολύ τακτικά.
Οι πονοκέφαλοι ως διαγνωστικό στοιχείο πολλών εγκεφαλικών αιματωμάτων παρουσιάζονται πολύ τακτικά.
Η αξονική τομογραφία μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα να διαπιστώσουμε αν υπάρχει αιμάτωμα στον εγκέφαλο ή όχι.
Στους ηλικιωμένους ασθενείς συμβαίνει τακτικά μία σειρά κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη διότι προκαλεί χαρακτηριστικές ενδοκρανιακές βλάβες.
Όταν υπάρχει ένα εγκεφαλικό τραύμα ποικίλης αιτιολογίας και δε γίνεται αντιληπτό από τον ασθενή, ιδιαίτερα όταν αυτός είναι προχωρημένης ηλικίας, το σημαντικό είναι να δούμε αν υπάρχουν αιμορραγίες ή αιματώματα στον εγκέφαλο.
Σε περιπτώσεις μικρών τραυμάτων, στους ηλικιωμένους ανθρώπους πολλές φορές παρατηρείται το φαινόμενο της «έκρηξης» του εγκεφαλικού ιστού σε διάφορα σημεία.
Συχνά σε γηραιούς ασθενείς παρατηρούμε το φαινόμενο των επιληπτικών κρίσεων, κυρίως εστιακής μορφής, όπου προβάλλονται χαρακτηριστικές ανωμαλίες του εγκεφαλικού φλοιού.
Η ερπητική εγκεφαλοπάθεια συνήθως προσβάλλει τον κροταφικό λοβό και ως εκ τούτου σ’ αυτήν την περιοχή εμφανίζονται οι περισσότερες ενδείξεις, όπως για παράδειγμα εστιακές κρίσεις, απάθεια, διαταραχές του συναισθήματος και κινητικές βλάβες.
Οι διαταραχές της νοημοσύνης και ιδιαίτερα σε ότι αφορά τη συμμετοχή της στη μνήμη μπορούν να διαγνωστούν και να αντιμετωπιστούν μέσω νευροφυσιολογικών εξετάσεων σε συνδυασμό με τη μαγνητική τομογραφία.
Τα τελευταία χρόνια μέσω της μαγνητικής τομογραφίας και άλλων νευροφυσιολογικών εξετάσεων έγινε γνωστή η λειτουργία της «ζωνοειδούς έλικας» του εγκεφάλου.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, στον εγκέφαλο υπάρχει ένας μηχανισμός ο οποίος συνδυάζοντας συνειδητές και ασυνείδητες πληροφορίες μπορεί και αντιλαμβάνεται τα λάθη του ανθρώπου σε ειδικό και γενικό επίπεδο.
Ο εγκέφαλος διαθέτει ένα μηχανισμό τη «ζωνοειδή έλικα» ο οποίος ειδοποιεί ανά πάσα στιγμή το άτομο αν θα πονέσει και πόσο.
Το σύνδρομο Meniere αποτελεί μία τακτική νευρολογική νόσο που εμφανίζει τεράστιες διακυμάνσεις ακόμα και κατά τη διάρκεια της ημέρας˙ μπορεί να εμφανιστεί για μερικά δευτερόλεπτα, ώρες, μέρες ή και εβδομάδες και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να καθηλώσει τον ασθενή.
Η πρόσθια κάτω παρεγκεφαλιδική αρτηρία είναι ένα αγγείο το οποίο βρίσκεται δίπλα από την παρεγκεφαλίδα άμφω και η πορεία του στον εγκέφαλο είναι χαρακτηριστική.
Το Νόμπελ Χημείας για το έτος 2014 δόθηκε σε τρεις επιστήμονες, δύο Αμερικανούς και ένα Γερμανό, για τις εργασίες τους σε ότι αφορά το μικροσκόπιο φθορισμού υψηλής ανάλυσης.
Ο θάλαμος είναι ένας εγκεφαλικός σχηματισμός από φαιά ουσία ο οποίος βρίσκεται περίπου στο κέντρο του εγκεφάλου ˙ πρόκειται ουσιαστικά για τον ενδιάμεσο σταθμό των αισθητηριακών ερεθισμών.
Στον εγκέφαλο υπάρχει μία περιοχή η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως κέντρο πιστοποίησης και διαφοροποίησης της έντασης των ονειρικών σχηματισμών.
Στις ημικρανίες σχεδόν πάντοτε έχουμε προσβολή του οφθαλμικού βολβού ή περιοχών γύρω απ’ αυτόν.
Η προσβολή του οφθαλμού από έρπητα αφήνει στον αμφιβληστροειδή χιτώνα χαρακτηριστικές κόκκινες «γραμμές» που υποδηλώνουν την ύπαρξή του.
Στην ενασχόληση με νευροψυχιατρικά περιστατικά πρέπει να λαμβάνονται υπόψη δύο χαρακτηριστικά σημεία (και αυτό γιατί συνήθως οι ασθενείς τα αποκρύπτουν)˙ σε τι κατάσταση βρίσκεται η ψυχοκινητικότητα του ασθενούς και αν υπάρχει κάποιας μορφής ακράτεια ούρων.
Τακτικά θα τύχει να συναντήσουμε ταυτόχρονα υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια και υδροκεφαλισμό.