Νόμπελ Χημείας και μικροοργανισμοί
Το Νόμπελ Χημείας για το έτος 2014 δόθηκε σε τρεις επιστήμονες, δύο Αμερικανούς και ένα Γερμανό, για τις εργασίες τους σε ότι αφορά το μικροσκόπιο φθορισμού υψηλής ανάλυσης.
Το Νόμπελ Χημείας για το έτος 2014 δόθηκε σε τρεις επιστήμονες, δύο Αμερικανούς και ένα Γερμανό, για τις εργασίες τους σε ότι αφορά το μικροσκόπιο φθορισμού υψηλής ανάλυσης.
Με τη σύγχρονη μέθοδο επισκόπησης μέσα στον εγκέφαλο, μέσω του μικροσκοπίου φθορισμού υψηλής ανάλυσης η διαδικασία παρακολούθησης της διακίνησης πρωτεϊνών και ιών μέσα στα εγκεφαλικά κύτταρα in vivo πλέον είναι δυνατή.
Οι καινούργιες επιστημονικές μέθοδοι και συγκεκριμένα αυτή της οπτογενετικής μπορούν να εξετάζουν in vivo τη διαδικασία μετακίνησης των ιών μέσα στο νευρικό ιστό.
Το νευρικό σύστημα μετά από μια ίωση παρουσιάζει αντίδραση.
Η αλόγιστη χορήγηση αντιβιοτικών είναι πια παγκοσμίως αποδεκτό ότι μπορεί να προκαλέσει αύξηση της αντίστασης του οργανισμού με μελλοντικές συνέπειες.
Πρόκειται για ένα φαρμακευτικό σκεύασμα που κυκλοφορεί ευρέως στην αγορά τα τελευταία χρόνια για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της αμυοτροφικής πλάγιας σκλήρυνσης.
Το Copaxone αποτελεί ένα φαρμακευτικό σκεύασμα το οποίο έχει κυκλοφορήσει για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Η γλουταμάτη είναι ένας νευροδιαβιβαστής του κεντρικού νευρικού συστήματος που μεταφέρει σήματα διεγερσιμότητας από το ένα κύτταρο στο άλλο.
Οι ιντερφερόνες αποτελούν σειρά μορίων τα οποία επιδρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα προκαλώντας αντιδράσεις ή αναστολή παραγωγής των Τ – κυττάρων και των αντισωμάτων που προέρχονται απ’ αυτά.
Τα τελευταία χρόνια η ουσία Glatiramer acetate, γνωστή ως το φαρμακευτικό σκεύασμα Copaxone, χρησιμοποιείται εκτεταμένα για την αντιμετώπιση της έντονης συμπτωματολογίας της σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Εκτός από την ανοσολογική αντίδραση κατά την οποία καταστρέφεται η μυελίνη με αποτέλεσμα να μη μεταδίδεται η ηλεκτρική ώση πάνω στο νεύρο, παράλληλα στη σκλήρυνση κατά πλάκας συμβαίνει και μία άλλη διαταραχή.
Τα ολιγοδενδροκύτταρα είναι ειδικά κύτταρα στο κεντρικό νευρικό σύστημα τα οποία παράγουν την ουσία που λέγεται μυελίνη.
Οι κόμβοι του Ranvier όπως φαίνονται στην εικόνα είναι δακτύλιοι μεταξύ των τμημάτων της μυελίνης ˙είναι πολύ σημαντικοί για το νευροκύτταρο διότι συγκεντρώνουν το τοπικό ερέθισμα και το μεταδίδουν στον επόμενο δακτύλιο.
Η ινομυαλγία είναι μία νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος όπου το κέντρο του πόνου στον εγκέφαλο δεν μπορεί να συντονιστεί με την περιφέρεια των νεύρων.
Στις αρχές του 21ου αιώνα ξεκινάει ένα καινούργιο δίλημμα σε ότι αφορά την αιτία εμφάνισης της σκλήρυνσης κατά πλάκας˙ πρόκειται για φλεγμονή ή εκφύλιση των νευρικών κυττάρων του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Σε παγκόσμιο ιατρικό επίπεδο υπάρχει η πεποίθηση ότι πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα.
Για κάθε ιατρικό πρόβλημα, νόσο ή ενόχληση είναι απαραίτητο να υπάρχει και συγκεκριμένο θεραπευτικό σχήμα.
Αναμφισβήτητα η οξυτοκίνη, ορμόνη – διαβιβαστής, βοηθάει στην αντιμετώπιση της αυτιστικής συμπεριφοράς.
Η οξυτοκίνη, μία ορμόνη – νευροδιαβιβαστής, είναι πολύ σημαντική για τη θεραπεία του αυτισμού.
Η οξυτοκίνη είναι μία ορμόνη – διαβιβαστής η οποία συνδέεται με συγκεκριμένους υποδοχείς στον εγκέφαλο˙ γονιδιακά έχει διαπιστωθεί ο υποδοχέας CD-38 ο οποίος αποθηκεύει την οξυτοκίνη που με τη σειρά της ενισχύει τις καθημερινές εξωτερικές σχέσεις του ανθρώπου.