Ύπνος,όνειρα, στάδιο REM
Το στάδιο REM χαρακτηρίζεται και σαν «παράδοξος ύπνος» κατά τον οποίο έχουμε τις περισσότερες «φάσεις» ονείρων.
Το στάδιο REM χαρακτηρίζεται και σαν «παράδοξος ύπνος» κατά τον οποίο έχουμε τις περισσότερες «φάσεις» ονείρων.
Όταν το άτομο έχει πυρετό διακατέχεται από μια μικρή ή μεγάλη φοβία· αυτό γίνεται γιατί υπάρχει ένας αποσυντονισμός ερεθισμάτων σε συγκεκριμένους εγκεφαλικούς σχηματισμούς.
Κάθε δεδομένη ιεραρχία που υφίσταται σ’ ένα ατομικό, οικογενειακό ή κοινωνικό κύκλο δημιουργεί μια δεδομένη κατάσταση που οδηγεί σ’ ένα σταθερό τρόπο ζωής.
Η γονική φροντίδα είναι καθιερωμένη σε κάθε έκφραση της καθημερινότητας και σ’ όλους τους πολιτισμούς στα μήκη και πλάτη του κόσμου.
Δεν είναι λίγα τα άτομα που τελείως αναίτια σε διάφορες στιγμές της ημέρας και ιδιαίτερα μετά από ψυχική επιβάρυνση παρουσιάζουν έντονο το πρόβλημα «εκρηκτικών επεισοδίων».
Ο μεγάλος Γάλλος ερευνητής και νευρολόγος, Σαρκό, είναι ο πρώτος που κατά κάποιον τρόπο ανέλυσε επιστημονικά τις ψυχογενείς κρίσεις.
Οι ψυχογενείς κρίσεις αποτελούν κλινική εικόνα η οποία παρουσιάζεται σ’ όλες τις διαστάσεις και εμφανίζεται περίπου σ’ ένα ποσοστό 10% σε ασθενείς με υπόνοια διαταραχής σωματοποίησης.
Οι συγκοπτικές κρίσεις αποτελούν μια μορφή κρίσεων στις οποίες δευτερογενώς κατά κάποιον τρόπο υπεισέρχεται και η εγκεφαλική «συμμετοχή».
Όταν παρουσιάζεται κατάθλιψη σε συνδυασμό με έντονους φόβους και διαταραχές της κριτικής ικανότητας, τότε έχουμε μια συγκεκριμένη διαταραχή κάποιου νευρικού κυκλώματος του εγκεφάλου· στη συγκεκριμένη περίπτωση δε λειτουργούν καλά οι «ηλεκτρικές διασυνδέσεις» της «περιοχής 25» του προ-μετωπιαίου λοβού.
Οι ψυχογενείς κρίσεις σαν αντίδραση του εγκεφάλου και ιδιαίτερα του πρόσθιου μετωπιαίου λοβού που κατεξοχήν «κοντρολάρει» τη συμπεριφορά του ατόμου έχει αποδειχθεί ότι είναι εντονότερες όταν υπάρχουν κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα.
Για διάφορες αιτίες σε πάρα πολλές νευρολογικές κλινικές εικόνες, ιδιαίτερα σε κάποιες περιπτώσεις που ο κλινικός ιατρός νομίζει ότι έχει να κάνει με ψυχογενείς κρίσεις, υπάρχει έντονο το σύμπτωμα του υπομεταβολισμού στο μετωπιαίο λοβό.
Το «δίπολο» των συμπτωμάτων της κρίσης πανικού και της ψυχογενής κρίσης συνδυάζεται πολύ τακτικά.
H συγκεκριμένη πρωτεΐνη αποτελεί ένα «βιολογικό φρένο» εντός του εγκεφάλου και μέσα στο νευρικό σύστημα, προκειμένου να αποτρέψει τα νευρικά κύτταρα να αναπτύσσονται άναρχα.
Ο νωτιαίος μυελός είναι ο κύριος διαβιβαστής εντολών από το περιφερικό νευρικό σύστημα προς τον εγκέφαλο και αντίστροφα∙ κατά κύριο λόγο οι λειτουργίες του αφορούν την μεταβίβαση σημάτων που αφορούν την αισθητικότητα, τον πόνο και την κίνηση.
Ασφαλώς και υπάρχει αφού η ελπίδα ως γνωστόν «πεθαίνει» τελευταία.
Οι παραλύσεις σε τραύματα του νωτιαίου μυελού είναι κατά κανόνα «μοιραίες»∙ παρουσιάζουν μια χαρακτηριστική συμπτωματολογία για αδυναμία βάδισης, αίσθησης, έντονο πόνο και κατά κύριο λόγο μια δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστεως και του εντέρου.
Η κοινωνική πίεση που είναι στην ουσία ένα πολύ μεγάλο δυναμικό, το οποίο άσχετα από έξω πως και με τι σκοπό εξασκείται, το αντιλαμβανόμαστε οι ίδιοι σαν ένα έντονο αίσθημα άγχους με την πίεση να προσαρμοστούμε στις εξωτερικές καταστάσεις
Πολεμώντας την παχυσαρκία, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, έχουμε μια ουσιαστική αντιμετώπιση και πολλών νευροψυχιατρικών νοσημάτων, που εμφανίζονται ταυτόχρονα με αυτήν
Από τις τελευταίες έρευνες που έχουν γίνει γενικά και στη Βιονευρολογική προκύπτει ένα έντονο ερώτημα σχετικά με το αν κανείς θα πρέπει να «δοκιμάσει» και μια αντιβιοτική δράση σε παχύσαρκους ανθρώπους μεταξύ των άλλων θεραπευτικών προσεγγίσεων
Oι στυτικές διαταραχές εμφανίζονται σε ασθενείς μέσης ηλικίας, κατά κύριο λόγο πάνω από εξήντα ετών, και στην αρχή είναι ήπιες και σταδιακά γίνονται εντονότερες