Τι κάνουμε σε μια παροδική απώλεια συνείδησης
Η παροδική απώλεια συνείδησης σε συνδυασμό με σύγχυση, είναι από τις πιο βασικές αιτίες εξέτασης και άμεσης διάγνωσης.
Η παροδική απώλεια συνείδησης σε συνδυασμό με σύγχυση, είναι από τις πιο βασικές αιτίες εξέτασης και άμεσης διάγνωσης.
Είναι η βαρηκοΐα που προκύπτει από την έντονη νευρική και αισθητήρια διαταραχή από την μία πλευρά (εικόνα).
Μια αγαπημένη συνήθεια των νευρολόγων ήταν να τοποθετούν λειτουργικά “κέντρα” στον εγκέφαλο, παραδείγματος χάρη το κέντρο της όρασης στον ινιακό λοβό, το κέντρο της ομιλίας Broka στο κροταφικό λοβό κ.λ.π..
Νέες έρευνες έδειξαν ότι μετά από μια βουλιμική περίοδο αναπτύσσεται για εξαρτώμενους μια έντονη τάση χρήση κοκαΐνης, αλκοόλ, οπιούχων ή και νικοτίνης.
Έχει παρατηρηθεί αρκετές φορές, μια φορά το είδαμε και εδώ στην Βιονευρολογική, μετά από ένα εγκεφαλικό να αναπτύσσεται μια απάθεια από τον ασθενή, πρώην έντονο καπνιστή, σε ότι αφορά την νικοτίνη.
Το κέντρο εθισμού όπως έχουν δείξει πολλές έρευνες και όπως έχει πιστοποιηθεί και από τη δική μας εμπειρία στην Βιονευρολογική, βρίσκεται σε ένα νευρωνικό τόξο του οποίου ελέγχεται και «κυριαρχείται» από τη νήσο του Ράϊλ.
Αναμφίβολα τα συναισθήματα κυριαρχούν την ιδιωτική και κοινωνική ζωή.
Το πρόβλημα της μειωμένης δραστηριότητας του μετωπιαίου λοβού στις ψυχώσεις έχει γίνει από πολλές έρευνες δεκτό, αλλά πιστοποιήθηκε περισσότερο με τις σύγχρονες απεικονιστικές μεθόδους όπως είναι η μαγνητική τομογραφία και το Spect.
Οι ανοσοανεπάρκειες είναι ελλείμματα της άμυνας του οργανισμού και αποτελούν σήμερα τον κύριο παράγοντα έρευνας της σύγχρονης νευρολογίας.
Οι επιστήμονες πιστοποίησαν τον τελευταίο καιρό, ότι αν μπορέσουν επιλεκτικά να αναστείλουν τη δραστηριότητα μιας συγκεκριμένης περιοχής της φαιάς ουσίας, τη λεγόμενη νήσο του Ράϊλ, τότε έχουμε ανάλογα με τον τρόπο του ερεθισμού μια παύση ή έξαρση της αναζήτησης για σκληρά ναρκωτικά του τύπου της αμφεταμίνης.
Πάντοτε αυτό που ενδιαφέρει έναν κλινικό νευρολόγο, όπως έχει δείξει η πείρα μας στην Βιονευρολογική, είναι η άμεση επισκόπηση των μυών.
Αφορά μια παρεγκεφαλική διαταραχή, που δείχνει σε όλο το εύρος την παθογένεια μιας παρεγκεφαλιδικής πάθησης (φωτογραφία).
Το οφθαλμικό σηραγγώδες αιμαγγείωμα προκαλεί πονοκεφάλους, που μοιάζουν ιδιαίτερα με αυτούς της ημικρανίας.
Συμβαίνει αρκετά άτομα να παρουσιάζουν ένα περίεργο αντανακλαστικό κατά την διάρκεια του ύπνου τους.
Ακόμα και όταν έχει προηγηθεί από ώρες ή μέρες, μια εκτεταμένη κατάχρηση ουσιών ή αλκοόλ ή και συνδυασμό αυτών, παρουσιάζεται τακτικά ένα ερύθημα στη μύτη που συνοδεύεται από διαταραχές της συνείδησης.
Σε βλάβες του κεντρικού εγκεφαλικού σχηματισμού, που λέγεται στέλεχος του εγκέφαλου, παρουσιάζεται μια «περίεργη» διαταραχή όταν ενοχληθούν και οι πυρήνες του τριδύμου της περιοχής αυτής.
Στην Βιονευρολογική αυτό που παρακολουθούμε με μεγάλη προσοχή προκειμένου να πιστοποιήσουμε την ποιότητα του λόγου μετά από έναν ακουστικό ερεθισμό είναι το συντακτικό, το νόημα, και η προσωδία.
Η μελωδία της γλώσσας μετά από εντατικές έρευνες πιστοποιήθηκε να έχει ένα σχετικά εκτεταμένο νεύρο (νευρωνικό τόξο) στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου.
Η εξέταση της οφθαλμοκινητικότητας είναι μια παλιά διαγνωστική δοκιμασία όπου πρόκειται για μια λεπτή και ιδιαίτερης σημασίας, κατά την γνώμη μας στην Βιονευρολογική, εξεταστική μέθοδο.
Πρόκειται για παιδιά αλκοολικών γυναικών ή γονέων, αλλά ιδιαίτερα εγκύων με επαρκή χρήση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.