Επιληψία, φόβος, Ασενμπεργερ, αποπροσωποποίηση. Παράλληλες διαταραχές εγκεφάλου και αυτόνομου νευρικού συστήματος είναι δυνατόν να δημιουργήσουν διάφορα κλινικά συμπτώματα στο πλαίσιο μιας επιληπτικής κρίσης. Τέτοια συμπτώματα χωρίς την πλήρη διαγνωστική κάλυψη πολλές φορές διαφεύγουν της σωστής διάγνωσης. Για τον λόγο αυτό, εάν υπάρχει και η παραμικρή υπόνοια για αυτές τις καταστάσεις, πρέπει να γίνονται άμεσα όλες […]
Παιδί και επιληπτική επιθετικότητα. Ακραία επιθετική συμπεριφορά στην παιδική ηλικία είναι αρκετές φορές ένα σύμπτωμα επιληψίας. Αναμενόμενα αυτό γίνεται αντιληπτό σαν ακραία συναισθηματική εκδήλωση και δύσκολα αναγνωρίζεται το αληθινό πρόβλημα. Η επανάληψη μιας επιθετικής συμπεριφοράς και μάλιστα συντόμου διαρκείας και επαναλαμβανόμενου στερεότυπου χαρακτήρα αφήνει την υπόνοια μιας επιληπτικής διαταραχής. Σε αυτές τις περιπτώσεις το ηλεκτροεγκεφαλοφράφημα μπορεί […]
Σε όποια ηλικία και αν συμβαίνει η ερπητική εγκεφαλίτιδα, αλλά περισσότερο στην παιδική και την προχωρημένη ηλικία, κατέχει ένα πολύ μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας και μάλιστα με θανατηφόρα εξέλιξη.
Η κάθε μορφή εγκεφαλίτιδας μέχρι να γίνει αντιληπτή τόσο από τον ασθενή όσο και από τον κλινικό γιατρό και πολύ περισσότερο να διαφοροδιαγνωσθεί χρειάζεται κάποιο χρονικό διάστημα.
Ψάχνοντας όλα αυτά τα χρόνια να βρουν οι νευρολόγοι για ποιο λόγο αυξάνονται οι συνειδησιακές διαταραχές στην ερπητική εγκεφαλίτιδα, μεταξύ των άλλων εντοπίσαμε ότι ο έρπης στον εγκέφαλο προκαλεί μία αυξημένη πίεση.
Στον έρπη γενικά που σήμερα μπορεί να διαγνωσθεί εύκολα και με πολλές μικροβιολογικές μεθόδους πρέπει να υπολογίζουμε σχεδόν πάντοτε μία προσβολή, μικρή ή μεγάλη, του κεντρικού νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου.
Οι σχιζοφρενικές ψυχώσεις ή οι ψυχώσεις σχιζοφρενικού τύπου παρουσιάζουν αυξημένη και ποικίλη συμπτωματολογία διαφορετικής εντάσεως σε κάποιες καταστάσεις.
Στις περιπτώσεις πιστοποιημένης άνοιας του προμετωπιαίου λοβού και μάλιστα όταν υπάρχει και παρουσία επιληπτογενούς δραστηριότητας, πρέπει πάντοτε να ελέγχεται και ο παράγοντας της κληρονομικότητας.
Στην κυριολεξία μέχρι πριν δύο χρόνια η κλινική νευρολογία πολύ δύσκολα μπορούσε να στοιχειοθετήσει έστω την υπόνοια μίας αρχόμενης ασθένειας Alzheimer.
Το ρίσκο για την ανάπτυξη ενός επιληπτικού συνδρόμου ή ακόμη και για την πρόκλησή του, τις περισσότερες φορές προέρχεται από άλλη νοσολογική κατάσταση η οποία συνήθως δεν αφήνει κάποια υπόνοια για τη δημιουργία επιληπτικών δυσλειτουργιών.
Γενικά το πρώτο σύμπτωμα που εκδηλώνουν οι κρανιοεγκεφαλικοί όγκοι είναι οι πονοκέφαλοι που συνοδεύονται από διάφορου βαθμού επιληπτικές κρίσεις οι οποίες αρκετές φορές είναι και «υποκλινικές» έτσι ώστε να διαγιγνώσκονται αργά.
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish.AcceptRead More
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.