Η ένταση του νάρκισσου και η χημεία
Από συγκρούσεις προκύπτουν σχέσεις και αυτογνωσία.
Από συγκρούσεις προκύπτουν σχέσεις και αυτογνωσία.
Κάθε νέο φάρμακο για τη σκλήρυνση κατά πλάκας χρειάζεται περίπου 12 χρόνια για την ανάπτυξή του.
Υπάρχουν κάποιες κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας που εμφανίζονται για σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως λίγες μέρες) μ’ ένα σύμπτωμα π.χ. θάμβος όρασης και με επιληπτικές κρίσεις.
Το κυριότερο πρόβλημα των νευροεπιστημών στις αγγλοσαξονικές χώρες είναι τα τελευταία χρόνια αυτό τουAlzheimer.
Όταν υπάρχει πιθανή διαταραχή – βλάβη πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά τον τοκετό (περιγεννητικά), ο κίνδυνος εμφάνισης επιληπτικών επιπλοκών πάντα «υποβόσκει».
Κατά τη διάρκεια του ύπνου παρατηρούμε συγκεκριμένη συμπεριφορά της κορτιζόλης, η οποία δρα σύμφωνα με το βιολογικό ρολόι του οργανισμού.
Όσον αφορά την έρευνα του ύπνου, μία καινούργια παράμετρος είναι οι νέες τεχνικές και μέθοδοι εξετάσεων που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια.
Σε ορισμένες κλινικές, κυρίως βρετανικές όπου έχουν ιδιαίτερη πείρα όσον αφορά το σύνδρομο Cluster, εφαρμόζεται ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός.
Η συμπεριφορά του ατόμου στην καθημερινότητά του εξαρτάται αποκλειστικά από την ποιότητα του ύπνου.
Με μια σειρά από συμπτώματα όπως τρόμος και σπασμωδικότητα, η ασθένεια του Parkinson προκύπτει από μια διαταραχή στο κεντρικό εγκέφαλο, το λεγόμενο μέσο εγκέφαλο· σ’ αυτήν την περιοχή ορισμένα κύτταρα εκφυλίζονται.
Στη Βιονευρολογική έχουμε την τύχη να παρακολουθούμε μεγάλης χρονικής διάρκειας θεραπεία ασθενών με στυτικές διαταραχές, που βασίζεται σε διάφορα νέα θεραπευτικά σχήματα
Οι κολλαγονώσεις είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία ασθενειών που βασίζονται σε διαταραχές και προσβολή του κολλαγόνου των ιστών από διάφορες αιτίες
Τα μηνιγγιώματα παρουσιάζουν τυπικά διάφορες κλινικές εκδηλώσεις και συμπτώματα
Ένα από τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει σε καθημερινή βάση ένα νευρολογικό εργαστήριο, όπως έχουμε δει και εδώ στη Βιονευρολογική, είναι η λεγόμενη «πτώση της άμυνας του οργανισμού»
Θα νομίσει κανείς ότι υπάρχει ένα σπάνιο δίπολο βάδισης και κατάποσης σαν κλινικό σύμπτωμα
Στη νευρολογία, σε ότι αφορά το κομμάτι της επιληψίας και της γενικευμένης μεγάλης κρίσης, έχουν βρει οι γιατροί μια πολύ χρήσιμη κατανομή
Οι μεγάλες επιληπτικές κρίσεις χωρίς χρονική σύνδεση, σε σχέση με την ημέρα, αποτελούν ακόμη ένα σχεδόν ανεξερεύνητο πρόβλημα για τη σύγχρονη νευρολογική θεραπευτική
Σε ότι αφορά το φόβο, έχουμε δύο μορφές που ανταποκρίνονται σε νευρωνικά τόξα.
Είναι ο συνειδητός και ασυνείδητος φόβος
Κάθε μορφή επιληψίας είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα, τόσο για τον ασθενή όσο και για την οικογένεια του, ιδιαίτερα δε όταν αυτός ο ασθενής είναι στην παιδική ηλικία
Στη Βιονευρολογική έχουμε μάθει ότι ο χρόνος εμφάνισης και η χρονική διάρκεια της νόσου, κατά κανόνα, βοηθούν στην πιστοποίηση του αιτίου της