Το κατά πόσο έχουμε μια προσωρινή επιληπτική δράση στον εγκέφαλο όσον αφορά τις διάφορες περιπτώσεις κλασικής ημικρανίας, ιδιαίτερα σ’ αυτήν που εμφανίζεται με αύρα χωρίς κεφαλαλγία, αποτελεί πάντα ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Προχωρώντας όλο και περισσότερο οι έρευνες των νευροεπιστημόνων καταλήγουν σε καινούργια αποτελέσματα που αφορούν διαταραχές του νευρικού συστήματος που μέχρι τώρα ήταν άγνωστες.
Εκτεταμένες έρευνες τα τελευταία χρόνια έχουν δείξει ότι η «περιοχή 25», δηλαδή η συγκέντρωση των κυττάρων στο προμετωπιαίο λοβό, είναι εκείνη η οποία δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την εμφάνιση της κατάθλιψης.
Χαρακτηριστικό των περισσότερων ψυχογενών κρίσεων είναι ότι κατά την εμφάνιση τους πολλές φορές συνοδεύονται από τονικοκλονικούς σπασμούς, παρόμοιων αυτών της επιληψίας.
Μέχρι τώρα η διάγνωση των ψυχιατρικών ασθενειών καθώς και η θεραπεία τους βασίζονταν κυρίως στη συλλογή πληροφοριών από τα διάφορα συμπτώματα που παρουσίαζαν.
Το πεπτίδιο NAP1-40 είναι ένα ουσιαστικό πεπτίδιο που κατασκευάζεται φαρμακευτικά τα τελευταία χρόνια και χρησιμοποιείται για τις εγκάρσιες παραλύσεις του νωτιαίου μυελού.
Νευροεπιστήμονες του πανεπιστημίου Καρολίνσκα στη Σουηδία που ασχολούνται χρόνια με τις μετατραυματικές συνέπειες του νωτιαίου μυελού έχουν βρει ένα χαρακτηριστικό όρο γι’ αυτές τις περιπτώσεις που είναι ο λεγόμενος «κατεστραμμένος δρόμος».
Μια παράλυση είναι αποτέλεσμα κάποιων χημικών διαδικασιών εντός των νεύρων, όσο και αν αυτό φαίνεται παράξενο.
Τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί μια αντλία αντισωμάτων, η οποία βοηθάει στη «γεφυροποίηση» τραυματικών θέσεων του νωτιαίου μυελού.
Για να αποφύγουμε τις δυσάρεστες εξελίξεις μετά απ’ ένα εγκεφαλικό τραύμα,το πρώτο μέλημα είναι κυρίως να αναγνωρίζουμε την εξέλιξη του.
Ύστερα από ένα μικρό ή μεγάλο τραύμα σχεδόν πάντοτε μια «υποφυσιακή» διαταραχή παραμένει για χρόνια.
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση εμφανίζεται συνήθως κατά κανόνα μια διαταραχή της συγκέντρωσης για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οι παραλύσεις που δημιουργούνται από τα τραύματα του νωτιαίου μυελού είναι από τις πλέον επικίνδυνες και πιο δύσκολα θεραπεύσιμες καταστάσεις στη νευρολογία.
Τα τελευταία χρόνια στην πρόοδο της νευρολογίας ανήκει ένα πάρα πολύ μεγάλο κεφάλαιο νέων ανακαλύψεων σε ότι αφορά τη θεραπεία των παραλύσεων των νεύρων.
Οι ορμονικές διαταραχές που προκύπτουν μετά απ’ ένα εγκεφαλικό τραύμα μπορεί να είναι και χρόνιες, αν δεν γίνει έγκαιρα η αναγνώριση των συνεπειών τους.
Στα εγκεφαλικά τραύματα η πρώτη φροντίδα είναι να αποκατασταθεί ο ασθενής και να ληφθούν εκείνα τα επείγοντα ιατρικά μέτρα, προκειμένου να σωθεί η ζωή του και να παραμείνει σε κατάσταση εγρήγορση
Στα εγκεφαλικά τραύματα η πρώτη φροντίδα είναι να αποκατασταθεί ο ασθενής και να ληφθούν εκείνα τα επείγοντα ιατρικά μέτρα, προκειμένου να σωθεί η ζωή του και να παραμείνει σε κατάσταση εγρήγορσης.
Γνωστές είναι οι διαταραχές της περιόδου μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, ακριβώς όπως είναι γνωστό ότι έχουμε διαταραχές της εμμήνου ρύσεως μετά από καταστάσεις στρες ή «ακραίες» δίαιτες στον γυναικείο πληθυσμό.
Σχεδόν όλες οι νευρολογικές ασθένειες και κυρίως οι μυοπάθειες όταν ξεκινούν την «εξέλιξη» τους παρουσιάζουν το σύμπτωμα της «καταβολής»∙ πρόκειται για ένα αίσθημα αδυναμίας και συνεχούς απώλειας ενέργειας που μπορεί πολλές φορές να εξελίσσονται και σε χρόνια βάση.
Από την βρεφική ηλικία και μετά ο εγκέφαλος εξελίσσεται συνεχώς, στην αρχή με πολύ γρήγορο ρυθμό ο οποίος αργότερα βραδαίνει, χωρίς να παύει ποτέ να λειτουργεί.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος