Τα ηρεμιστικά και η νόσος του parkinson
Οι ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο πολλές φορές εμφανίζουν γενικευμένες τάσεις φοβίας χωρίς ιδιαίτερη αιτία και συγκεκριμένη συμπτωματολογία.
Οι ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο πολλές φορές εμφανίζουν γενικευμένες τάσεις φοβίας χωρίς ιδιαίτερη αιτία και συγκεκριμένη συμπτωματολογία.
Στις περιπτώσεις όπου υπάρχει ψυχιατρική συμπτωματολογία τόσο μελαγχολικών όσο και άλλων νευρωτικών καταστάσεων, η αντικαταθλιπτική αγωγή έχει δείξει ότι ταυτόχρονα βελτιώνει τη μνήμη.
Μία παλιά ψυχιατρική διαπίστωση αναφέρει ότι όσο εντονότερη είναι η κατάθλιψη τόσο μεγαλύτερη είναι η απώλεια της μνήμης και αντίστροφα.
Έχει διαπιστωθεί ότι οι διαταραχές της μνήμης συνοδεύονται από επιληπτικές κρίσεις μικρής ή μεγάλης έντασης.
Η έγκαιρη διάγνωση των διαταραχών της μνήμης αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης νευρολογίας.
Η σταδιακή απώλεια της μνήμης και κυρίως η απώλεια των καθημερινών γεγονότων αποτελούν χαρακτηριστικά της ελαφράς γνωστικής ανεπάρκειας.
Τα νευροπεπτίδια αποτελούν ουσίες που εκλύονται στο κεντρικό σημείο του εγκεφάλου, το στέλεχος.
Οι ημικρανίες εμφανίζονται σε αρκετά μεγάλο ποσοστό ασθενών μετά από έντονη σωματική κόπωση.
Πολλές φορές τα εγκεφαλικά αιματώματα σε ηλικιωμένους ασθενείς δημιουργούν προβλήματα στην αναπνοή και ως εκ τούτου θλάσεις των πνευμόνων και καταστάσεις εισρόφησης.
Στις περιπτώσεις που υπάρχει ταυτόχρονα εγκεφαλικό αιμάτωμα και εγκεφαλική ατροφία, πολλές φορές προκύπτει ένα διαγνωστικό πρόβλημα.
Στους ηλικιωμένους ασθενείς συμβαίνει τακτικά μία σειρά κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη διότι προκαλεί χαρακτηριστικές ενδοκρανιακές βλάβες.
Μετά τη λήψη εγκεφαλογραφημάτων παρατηρούμε ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας σ’ ένα ποσοστό γύρω στο 30% παρουσιάζει χαρακτηριστικές διαταραχές, κυρίως κατά τη διάρκεια του βαθύ ύπνου.
Για την αντιμετώπιση των διαταραχών του ύπνου στη σκλήρυνση κατά πλάκας με χαρακτηριστική συμπτωματολογία την πρωινή κόπωση μία ουσιαστική και θεραπευτική αγωγή είναι η χορήγηση ανταγωνιστών της ισταμίνης.
Πολλές φορές τα «τικ» εμφανίζουν χαρακτηριστικά επιληπτικών κρίσεων.
Η πρόσθια κάτω παρεγκεφαλιδική αρτηρία είναι ένα αγγείο το οποίο βρίσκεται δίπλα από την παρεγκεφαλίδα άμφω και η πορεία του στον εγκέφαλο είναι χαρακτηριστική.
Υπάρχουν πολλά άτομα που από νεαρή κυρίως ηλικία παρουσιάζουν ευαισθησία τόσο σε εμβοές όσο και σε ιλίγγους και πολύ τακτικά σε αίσθημα πληρότητας του αυτιού.
Οι εμβοές στα αυτιά είναι η συνήθης διαταραχή η οποία οδηγεί πολύ τακτικά τον ασθενή στον ωτορινολαρυγγολόγο και το νευρολόγο.
Ο έγκαιρος εντοπισμός του αυτισμού μέχρι την ηλικία των δύο ετών έχει τεράστια σημασία.
Μεγάλο ποσοστό ασθενών που πάσχει από αϋπνία έχει ταυτόχρονα και ψυχιατρικά προβλήματα˙ υπολογίζεται ότι περίπου το ένα με δύο τοις εκατό επί του συνολικού πληθυσμού πάσχει.
Η εγκεφαλική διαταραχή κάθε μορφής αποτελεί πάντοτε αρχή μίας επικίνδυνης κατάστασης, ιδιαίτερα όταν η διαταραχή είναι αγγειακή αιτιολογίας.