Η έλλειψη αυτοελέγχου
Η έλλειψη αυτοελέγχου είναι το κύριο χαρακτηριστικό κριτήριο κάθε παθολογικής ψυχιατρικής συμπεριφοράς.
Η έλλειψη αυτοελέγχου είναι το κύριο χαρακτηριστικό κριτήριο κάθε παθολογικής ψυχιατρικής συμπεριφοράς.
Όταν κανείς χάνει τον αυτοέλεγχό του, το πρώτο βήμα αυτοσυγκράτησης είναι η συγκρότηση της σκέψης του έτσι ώστε να μπορέσει να εκτιμήσει την κατάσταση ή τις καταστάσεις που τον οδηγούν στην απώλεια του αυτοελέγχου.
Η άμεση λύση για την επαναφορά του αυτοελέγχου είναι η γνώση της λειτουργίας του.
Ο άνθρωπος καταφέρνει να επιβιώνει διότι ακόμα και όταν εμφανίζει αποκλίσεις στη συμπεριφορά του που κυρίως εκδηλώνονται με πάθη και συναισθήματα, προκύπτει ένας μηχανισμός που διορθώνει τις ενέργειές του.
Πρόκειται για δύο περιοχές του εγκεφάλου οι οποίες «επικοινωνούν» πολλές φορές απευθείας.
Πάθη διαρκείας και συναισθηματικές διαταραχές εμφανίζονται λόγω απόκλισης από τη σωστή καθημερινή συμπεριφορά και παρουσιάζονται ως ασθένειες.
Σε κάποιες περιπτώσεις ο προμετωπιαίος λοβός του εγκεφάλου δε λειτουργεί ή λειτουργεί πλημμελώς.
Σε περίπτωση εγκεφαλίτιδας ερπητικού τύπου πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, όταν ο πυρετός «επιμένει» κατά τις πρώτες μέρες.
Η ερπητική εγκεφαλοπάθεια συνήθως προσβάλλει τον κροταφικό λοβό και ως εκ τούτου σ’ αυτήν την περιοχή εμφανίζονται οι περισσότερες ενδείξεις, όπως για παράδειγμα εστιακές κρίσεις, απάθεια, διαταραχές του συναισθήματος και κινητικές βλάβες.
Η μαγνητική τομογραφία είναι η μέθοδος που μπορεί να προσφέρει σαφή ευρήματα σε ότι αφορά την παθογένεια αλλά και την τοπογραφία της βλάβης στον εγκέφαλο που προέρχεται από ιό του έρπητα.
Τα τελευταία χρόνια η σύγχρονη ψυχιατρική επικεντρώνεται κυρίως στη μελέτη και την επίλυση προβλημάτων που προκαλούν τα διάφορα συναισθήματα και πάθη.
Όταν η περιοχή του εγκεφάλου που λέγεται αμυγδαλή βρίσκεται σε υπερδιέγερση, εμφανίζονται κρίσεις πανικού, φοβίες και χαρακτηριστικά στοιχεία έλλειψης λογικής και αυτοελέγχου.
Σε περιπτώσεις χρόνιας εγκεφαλοπάθειας από προσβολή ιού τακτικά δημιουργούνται αποστήματα που με τη σειρά τους προκαλούν διάφορες κλινικές περιπτώσεις.
Όταν ξεκινάει μία έρευνα χρειάζεται πρωτίστως να γνωρίζουμε την αρχή της.
Μετά τη λήψη εγκεφαλογραφημάτων παρατηρούμε ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας σ’ ένα ποσοστό γύρω στο 30% παρουσιάζει χαρακτηριστικές διαταραχές, κυρίως κατά τη διάρκεια του βαθύ ύπνου.
Ένα από τα συμπτώματα ενός επικείμενου εγκεφαλικού επεισοδίου είναι η διαταραχή ύπνου-αφύπνισης.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία νευρολογική νόσος που επηρεάζεται από τον ύπνο.
Μία παρενέργεια των διαταραχών του ύπνου είναι αυτή που σχετίζεται με το μυϊκό σύστημα.
Ο θάλαμος είναι ένας εγκεφαλικός σχηματισμός που αποτελείται από κύτταρα της φαιάς ουσίας και επιτελεί χαρακτηριστική λειτουργία εντός του εγκεφάλου.
Ο ύπνος εξαρτάται από την κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο.