Η ελαφρά γνωστική διαταραχή
Η ελαφρά γνωστική διαταραχή ως νευρολογική διάγνωση ξεκίνησε από τις αμερικανικές διαγνωστικές κλινικές την περασμένη δεκαετία.
Η ελαφρά γνωστική διαταραχή ως νευρολογική διάγνωση ξεκίνησε από τις αμερικανικές διαγνωστικές κλινικές την περασμένη δεκαετία.
Όταν η περιοχή του εγκεφάλου που λέγεται αμυγδαλή βρίσκεται σε υπερδιέγερση, εμφανίζονται κρίσεις πανικού, φοβίες και χαρακτηριστικά στοιχεία έλλειψης λογικής και αυτοελέγχου.
Η εγκεφαλική διαταραχή κάθε μορφής αποτελεί πάντοτε αρχή μίας επικίνδυνης κατάστασης, ιδιαίτερα όταν η διαταραχή είναι αγγειακή αιτιολογίας.
Όπως σ’ όλες τις ασθένειες, έτσι και στην περίπτωση της νόσου του Parkinson υπάρχει η πιθανότητα εμφάνισης της νόσου λόγω γονιδιακής διαταραχής.
Σ’ όλες τις νευροψυχιατρικές παθήσεις υπάρχει μία αμφίδρομη νοσολογική διαδικασία, είτε αυτές φτάνουν σ’ ένα σημείο όξυνσης των συμπτωμάτων λόγω διαταραχής του βαθύ ύπνου ή αντίθετα η ύπαρξή τους δημιουργεί προβλήματα σ’ αυτό το στάδιο του ύπνου.
Με την πάροδο του χρόνου παρατηρούμε μια προσωρινή ή μόνιμη εξαφάνιση των «λεπτών» κινήσεων.
Η διαταραχή της κίνησης και ο έλεγχός της από τα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου αποτελούν καθημερινές διαδικασίες.
Οι διαταραχές της σίτισης κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι χαρακτηριστικές κλινικές εικόνες που συμβαδίζουν με τις επιληπτικές κρίσεις ή την υπνοβασία και συνήθως υπάρχει οικογενειακό ιστορικό.
Ο άνθρωπος κληρονομικά έχει την ικανότητα να προσανατολίζεται στο χρόνο και χώρο. Βέβαια αυτός ο συνδυασμός των δυνατοτήτων προσανατολισμού αναπτύσσεται και έχει άμεση σχέση επίσης μ’ ένα κληρονομικό ποσοστό ευφυΐας που φέρνει μαζί στη ζωή του.
Η επιθετικότητα, έτσι όπως την συναντάμε στη σύγχρονη στρεσογόνo ζωή σε διάφορες μορφές, είναι αποκλειστικά μια διαταραχή των συστημάτων της ιεραρχίας που γνωρίζει το κάθε άτομο.
Τα «τικ», απλά ή σύνθετα, είναι κλινικές εικόνες που χαρακτηρίζονται από δύσκολες κινητικές διαταραχές, κυρίως με τη μορφή συσπάσεων
Το διαγνωστικό δίλλημα μιας ψυχιατρικής ή επιληπτικής διαταραχής ή και των δύο μαζί είναι πάρα πολύ συχνό
Η ερώτηση πραγματικά είναι δύσκολο να απαντηθεί και από τη χρόνια ενασχόληση μας με αυτήν εδώ στη Βιονευρολογική, ακόμα και εμείς, σε κάθε καινούργιο ασθενή, που παρουσιάζεται για να λύσει το πρόβλημα του, την εξετάζουμε εκ νέου
Πρόκειται για μια μορφή επιλεκτικής αμνησίας αλλά για απόλυτα συγκεκριμένα στοιχεία όπως π.χ. αυτά της ταυτότητας, της ιδίας ή ξένης.
Είναι οι περιπτώσεις που συναντούμε κυρίως σε άτομα με ψυχικές διαταραχές ύστερα από έντονο στρες, που δεν μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους και κινούνται τελείως μηχανικά.
Η αποπραγματοποίηση είναι όταν κάποιος ασθενής αδυνατεί να κατανοήσει συγκεκριμένο τμήμα του περιβάλλοντος ή σχετικό με αυτό γεγονότα.
Στη Βιονευρολογική, εξετάζοντας ασθενείς με φοβική διαταραχή, χρησιμοποιήσαμε πέρα από τις ψυχομετρικές και ψυχιατρικές εξετάσεις και τα γνωστικά προκλητά δυναμικά (Ρ300).
Οι νευροεπιστήμες και ιδιαίτερα η «δεκάδα του εγκεφάλου» του περασμένου αιώνα που ξεκίνησε από την Αμερική, έδωσαν αποτελέσματα ερευνών που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο.
Όπως κάθε ψυχιατρική διαταραχή και το θέμα των ψυχαναγκασμών θέλει ειδική αντιμετώπιση
Οι ψυχικές διαταραχές, όπως εμφανίζονται στις διάφορες εκδηλώσεις τους, μελετώνται και θεραπεύονται από την Ψυχιατρική και έχει πλέον αποδειχθεί ότι είναι καθαρά «ηλεκτρικά» προβλήματα εντός του εγκεφάλου.