Ερπητική εγκεφαλίτιδα και παράλυση
Στις περιπτώσεις της ερπητικής εγκεφαλίτιδας εμφανίζεται πολύ τακτικά το φαινόμενο των διάφορων παρέσεων.
Στις περιπτώσεις της ερπητικής εγκεφαλίτιδας εμφανίζεται πολύ τακτικά το φαινόμενο των διάφορων παρέσεων.
Είναι τακτικές οι περιπτώσεις που κυρίως μεσήλικες ενώ έχουν κάποιο μικρό πυρέτιο πηγαίνουν στη δουλειά τους και μάλιστα όταν αυτό μπορεί να συνδυάζεται και με ένα είδος λοίμωξης από ιό του έρπη όπως π.χ. επιχείλιου.
Η καχυποψία μετά από έντονο πυρετό και πονοκέφαλο είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο κυρίως όταν υπάρχει μία ερπητική εγκεφαλίτιδα.
Σε μία λοίμωξη από τον ιό του έρπητα στον εγκέφαλο υπάρχει μία χαρακτηριστική διαδικασία η οποία πάντοτε έχει ένα συγκεκριμένο τέλος.
Πολύ τακτικά εμφανίζεται η κατάσταση μίας πυρετικής διαταραχής με εστιακές βλάβες των νεύρων, π.χ. παρέσεις και έντονη κεφαλαλγία.
Έχει διαπιστωθεί ότι ακόμη και στις περιπτώσεις μικρής ερπητικής λοίμωξης τακτικά υπάρχει «μεγάλη» προσβολή του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Οι εξετάσεις συγκέντρωσης της προκαλσιτονίνης σε ορισμένες περιπτώσεις λοίμωξης από τον ιό του έρπητα, αν όχι σ’ όλες αλλά σ’ αυτές που εμφανίζονται με βαριά κλινική συμπτωματολογία, είναι απαραίτητες προκειμένου να πιστοποιηθεί εάν ταυτόχρονα υπάρχει και μία βακτηριακή λοίμωξη ή όχι.
Ο ιός του έρπητα και οι διάφορες «μορφές» που περιέχει κατά κύριο λόγο γειτνιάζουν ή «συχνάζουν» πολλές φορές με το νευρικό σύστημα και ιδιαίτερα με την εγκεφαλική περιοχή.
Όταν ο ιός του έρπητα «χτυπάει», κατά κύριο λόγο προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.
Στον έρπη γενικά που σήμερα μπορεί να διαγνωσθεί εύκολα και με πολλές μικροβιολογικές μεθόδους πρέπει να υπολογίζουμε σχεδόν πάντοτε μία προσβολή, μικρή ή μεγάλη, του κεντρικού νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου.
Οι χρόνιες εξετάσεις και το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα σε ασθενείς με ερπητική εγκεφαλίτιδα έδειξαν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχουν τέτοιες διαταραχές που μοιάζουν με μικροεπιληπτικές κρίσεις.
Σε μία υπερδιέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος κάτω από διάφορες καταστάσεις είναι δυνατόν το ίδιο το σύστημα να παράγει αντισώματα εναντίον υγιών στοιχείων του οργανισμού.
Η εγκεφαλίτιδα των NMDA-υποδοχέων προκαλεί κατά κύριο λόγο πυρετό, πονοκεφάλους και με τη σειρά οπτικές-ακουστικές διαταραχές και διαταραχές της συμπεριφοράς.
Τα μυξώματα εντός της καρδιάς είναι καλοήθεις όγκοι αλλά κατά κύριο λόγο η συμπτωματολογία τους τις περισσότερες φορές είναι νευρολογικής υφής.
Το έτος 2007 από γυναικολογικά εργαστήρια ανακαλύφθηκε η ύπαρξη αυτού του υποδοχέα, του λεγόμενου NMDA-υποδοχέα.
Οι όγκοι στις ωοθήκες δημιουργούν πάρα πολλές φορές, εάν και φαίνεται περίεργο, έντονες εγκεφαλίτιδες με σειρά μεγάλων προβλημάτων όπως είναι οι επιληπτικές κρίσεις και οι ψυχώσεις.
Υπάρχουν μορφές ψυχώσεων οι οποίες προέρχονται από εγκεφαλίτιδες, κυρίως μετά από ιώσεις, που συνοδεύονται τακτικά και από επιληπτικές κρίσεις.
Υπάρχουν πάρα πολλές μορφές εγκεφαλίτιδας οι οποίες σαν κύριο σύμπτωμα και πολλές φορές πρώτο παρουσιάζουν κάποιες ψυχωτικές, «τρελές» αντιδράσεις.
Υπάρχουν κάποιες κλινικές καταστάσεις οι οποίες προέρχονται μετά από μία ίωση λόγω ερπητοϊών ζέμπρα, που κυρίως εμφανίζονται στα ζώα μετά από επαφές με αυτού του είδους τα τετράποδα.
Μετά από μία νέα επίθεση εναντίον του ανοσοποιητικού συστήματος, μπορούμε να καταλάβουμε από τα λανθάνοντα κλινικά στοιχεία αν υπάρχει και μία ανάλογη αντίδραση του.