Ύπνος και μυϊκό σύστημα
Μία παρενέργεια των διαταραχών του ύπνου είναι αυτή που σχετίζεται με το μυϊκό σύστημα.
Μία παρενέργεια των διαταραχών του ύπνου είναι αυτή που σχετίζεται με το μυϊκό σύστημα.
Ο ύπνος και η αιμάτωση του εγκεφάλου είναι δύο αλληλένδετες λειτουργίες.
Σε περιπτώσεις που έχουμε απλές ενδείξεις ή πληροφορίες από το ιστορικό του ασθενούς ότι υπάρχει περίπτωση αποφρακτικής άπνοιας, η εκτίμησή της μέσω της καταγραφής εικοσιτετράωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι απολύτως απαραίτητη.
Με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας μπορούμε να δούμε στην οθόνη την εγκεφαλική δραστηριότητα ακόμα και παιδιών και κυρίως αυτήν των λεγόμενων βραδέων φλοιϊκών κυττάρων που είναι ενδεικτική των επιληπτικών κρίσεων.
Ο εγκέφαλος δε συνθέτει, δημιουργεί, σκέφτεται και αντιδρά μόνο, αλλά μπορεί να μαθαίνει από τη λειτουργία του και τα «λάθη» του.
Το σύνδρομο Τουρέτ εμφανίζεται στην παιδική ηλικία με κύρια χαρακτηριστικά τις άσχημες λέξεις και τα μυϊκά «τικ».
Όταν υπάρχουν «τικ», η κοινωνική συμπεριφορά γίνεται προβληματική.
Σε αντίθεση με τα «απλά κινητικά τικ», τα σύνθετα αποτελούν δύσκολες περιπτώσεις οι οποίες δημιουργούν προβλήματα στην καθημερινότητα του πάσχοντος.
Τα «τικ» χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα αν είναι κινητικά ή φωνητικά, όπως επίσης εάν είναι απλά ή σύνθετα.
Το στρες αυξάνει τα «τικ», ιδιαίτερα στους ανθρώπους που πάσχουν ήδη απ’ αυτά. Με τον όρο «τικ» εννοούμε φωνητικές ή κινητικές απότομες καταστάσεις.
Οι διαταραχές της νοημοσύνης και ιδιαίτερα σε ότι αφορά τη συμμετοχή της στη μνήμη μπορούν να διαγνωστούν και να αντιμετωπιστούν μέσω νευροφυσιολογικών εξετάσεων σε συνδυασμό με τη μαγνητική τομογραφία.
Είναι γνωστό ότι η κοινωνικότητα του ανθρώπου αναπτύσσεται μέσω του παραδείγματος.
Ουσιαστικό θεμέλιο των γνωστικών διαταραχών και της κλινικής τους έκφρασης στην καθημερινότητα είναι οι διαταραχές της λεγόμενης «σύντομης μνήμης»˙ πρόκειται για τη λεγόμενη επεισοδιακή μνήμη η οποία επεξεργάζεται τα γεγονότα και τα μεταφέρει σαν γνώση στον εγκέφαλο.
Τα τελευταία χρόνια μέσω της μαγνητικής τομογραφίας και άλλων νευροφυσιολογικών εξετάσεων έγινε γνωστή η λειτουργία της «ζωνοειδούς έλικας» του εγκεφάλου.
Η ζωή του ανθρώπου βασίζεται κυρίως στη σκέψη του για τα ανεκπλήρωτα όνειρα ή για τα πλάνα που δεν εκτελέστηκαν.
Στον εγκέφαλο όλων των θηλαστικών υπάρχει ένα κέντρο συντονισμού των κινήσεων που ρυθμίζει την κίνηση και τη γνώση.
Η συνείδηση αποτελεί μία διαδικασία εγκεφαλικών λειτουργιών˙ το άτομο αισθάνεται αυτά που γίνονται γύρω του και καταλαβαίνει αυτά που κάνει.
Στις περισσότερες περιπτώσεις το χαρακτηριστικό της σχιζοφρένειας είναι ότι βιώνουμε καταστάσεις που δεν υπάρχουν (ψευδαισθήσεις).
Μας εκπλήσσει ότι στην καθημερινότητα ορισμένες κινήσεις που εκτελούμε και διάφορες σκέψεις που κάνουμε προκύπτουν κάποια στιγμή αυθόρμητα και ασυνείδητα ˙το ασυνείδητο είναι υπό αμφισβήτηση.
Μετά το έτος 1950 μία έντονη τάση για αναζήτηση ερευνητικών πεδίων στον τομέα της νευροψυχολογίας ξεκίνησε να αναπτύσσεται από την Αμερική και την Κεντρική Ευρώπη.