Η επιτάχυνση της περισταλτικότητας του εντέρου σε φοβικά σύνδρομα
Μπορεί κανείς να αναρωτηθεί σε τι έχει ενδιαφέρον αυτή η διαπίστωση
Μπορεί κανείς να αναρωτηθεί σε τι έχει ενδιαφέρον αυτή η διαπίστωση
Πρόκειται για μια κληρονομική νόσος, που εμφανίζεται με μια συχνότητα μια στις πέντε χιλιάδες και είναι ενδεικτική μιας τμηματικής νευρικής ανεπάρκειας του εντέρου
Η σχέση που αναφέρει ο τίτλος μας απασχολεί εδώ στη Βιονευρολογική σχεδόν σε κάθε ασθενή, γιατί τα αποτελέσματα της παρατήρησης είναι ουσιαστικής σημασίας για διάγνωση και θεραπεία
Δυο αιώνες πριν, ένας Αμερικάνος χειρουργός, ο Γουίλιαμ Μπίμοτ, παρατηρώντας σε τομές το στομάχι διαπίστωνε ότι σε περίπτωση κατάθλιψης ή κακής διάθεσης είχε μια λευκότητα ο βλεννογόνος του μαζί με μια ατονία
Οι ασταθείς, συναισθηματικά, άνθρωποι ίσχυαν στον παρελθόν ως «ευαίσθητοι», συναισθηματικά, χαρακτήρες με καλλιτεχνικές τάσεις και με χαρακτηριστικό αποφυγής της κόπωσης ή σκληρών εργασιών
Τα κύτταρα του εγκεφάλου τόσο από τη δομή τους, τη λειτουργία τους και την μεταξύ τους επικοινωνία δημιουργούν την ανάπτυξη του χαρακτήρα του εγκεφάλου
Είναι μια ερώτηση, η οποία, όντως, σήμερα έχει μια μεγάλη σημασία , εάν πρέπει να γίνεται μια έρευνα της προσωπικότητας του παιδιού, ακόμα και όταν αυτό δείχνει, κατά τη γνώμη μας, μια απόλυτη φυσιολογική ψυχική ανάπτυξη
Σύμφωνα με την Αμερικάνικη ψυχολογική κατανομή, υπάρχουν πέντε κολώνες (Big five) πάνω στις οποίες βασίζεται ο κάθε χαρακτήρας
Από έρευνες μας στη Βιονευρολογική ,που ταυτίζονται και από άλλες επιστημονικές ανακαλύψεις, το χρόνιο στρες «αποτυπώνεται» και φέρνει αλλαγές στον εγκέφαλο, οι οποίες μάλιστα μπορούν να διερευνηθούν
Πλέον γνωρίζουμε από κλινικές εμπειρίες, εμείς εδώ στη Βιονευρολογική, ότι κατά καιρούς βιώματα, θετικά ή αρνητικά, και συναισθήματα έχουν μια διάχυτη, στον εγκέφαλο, δραστηριότητα
Από συστηματικές έρευνες που έχουμε κάνει στη Βιονευρολογική, στην προκειμένη περίπτωση, σαν «απλό» χαρακτηρίζουμε το παιδί που είναι σε μια κατηγορία περίπου 40% με 50% με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του
Τα τελευταία χρόνια ολόκληρες ομάδες ψυχιάτρων, ψυχοερευνητών και νευροεπιστημόνων αναλώνονται καθημερινά στην εύρεση εκείνων των μικροστοιχείων, των λεγόμενων «αμυντικών παραγόντων», που συμβάλλουν στην οχύρωση του χαρακτήρα του ατόμου από την προσβολή και επίθεση εξωτερικών ερεθισμάτων
Τόσο στην ιατρική και ιδιαίτερα στην ψυχιατρική, το πρώτο «μονοπάτι» που χρησιμοποιεί ο γιατρός για τη διάγνωση και την προσέγγιση του ασθενούς είναι η γνώση της χαρακτηριοδομής του
Στη Βιονευρολογική, συνηθίζουμε πάντα να εξετάζουμε προσεκτικά τη χαρακτηριοδομή όλων των ασθενών
Πάρα πολύ τακτικά σε ασθενείς της Βιονευρολογικής, υπάρχει η ανάγκη της εκτίμηση της χαρακτηριοδομής τους
Από την αρχαιότητα, συγκεκριμένα από τον Ιπποκράτη, μέχρι και τα τελευταία χρόνια πριν κάποιες δεκαετίες, δηλαδή, την εποχή του Φρόυντ, το ιατρικό ενδιαφέρον για τη δομή και τις παραμέτρους του χαρακτήρα του ατόμου μονοπωλούσε την ένταση και την έρευνα παρά πολλών φιλοσόφων και γιατρών
Η εμπειρία είναι μια αποκλειστικά εγκεφαλική λειτουργία, που δομείται σε συγκεκριμένα στοιχεία του εγκεφάλου
Πρόκειται για ένα θέμα και μια ερώτηση που τακτικά θέτουν τόσο οι ιστορικοί όσο και οι ψυχαναλυτές
Καταρχάς, με την έννοια «συνηθισμένο» τραύλισμα χαρακτηρίζουν οι γιατροί μια, κυρίως κληρονομικής προδιάθεσης, εγκεφαλική διαταραχή, που προκαλεί το τραύλισμα
Για να μιλάει και να αρθρώνει κανείς σωστά, πρέπει να υφίστανται δυο προϋποθέσεις˙ o ήχος και οι βιοχημικές αντιδράσεις που προκαλεί, «μπαίνοντας» στον εγκέφαλο, πρέπει να διεγείρουν μια σειρά από εγκεφαλικούς σχηματισμούς, με συγκεκριμένο «τέμπο και ένταση»