«Σιωπηλά» κατάγματα σπονδυλικής στήλης
Έχουμε δει στη Βιονευρολογική, σαν «τυχαία» ευρήματα, αρκετές περιπτώσεις καταγμάτων των σπονδύλων, που παραμένουν κλινικά σιωπηλά.
Έχουμε δει στη Βιονευρολογική, σαν «τυχαία» ευρήματα, αρκετές περιπτώσεις καταγμάτων των σπονδύλων, που παραμένουν κλινικά σιωπηλά.
Έχουμε συναντήσει αρκετές φορές στη Βιονευρολογική, ύστερα από πτώση και χτύπημα, εμπρός ή πίσω της αυχενικής μοίρας, κυρίως της σπονδυλικής στήλης, τις λεγόμενες ασταθείς βλάβες-κατάγματα.
Στη Βιονευρολογική, πολύ τακτικά, έχουμε καταγράψει περιπτώσεις υπερξαρθρήματος της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, όχι όμως αμελητέες, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, μπορεί μετά από τραυματικές ή λοιμώδεις καταστάσεις να προκύψουν οιδήματα στα μαλακά μόρια μεταξύ του αυχένα και του φάρυγγα.
Όπως έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική, πρόκειται για τραυματικές βλάβες που, πολλές φορές, συνδυάζονται με αθλητική δραστηριότητα.
Τα προβλήματα της σπονδυλικής στήλης, όπως βλέπουμε τακτικά εδώ στη Βιονευρολογική, αυξάνονται ραγδαία τα τελευταία χρόνια.
Η συγκόλληση σπονδύλων, μεταλλικό ή οστικό μόσχευμα, είναι μια χειρουργική επέμβαση εφαρμοσμένη τακτικά σε παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική.
Πρόκειται για νευροχειρουργικές επεμβάσεις, που εκτελούνται τα τελευταία χρόνια με μεγάλη συχνότητα σε νευροχειρουργικές κλινικές, λόγω πιέσεως του μυελού από διάφορα αίτια.
Κάθε σπόνδυλος αποτελείται από τις αποφύσεις του, τους συνδέσμους του και τις αρθρώσεις του.
Φαίνεται ο καθιστικός τρόπος ζωής και η έλλειψη αθλητικών δραστηριοτήτων, καθώς και το υπέρβαρος συμβάλλουν στη δημιουργία μιας αυχενικής μυελοπάθειας.
Η αρτηριοσκλήρωση, όπως έχουν δείξει οι κλινικές εξετάσεις στη Βιονευρολογική, αποτελεί τακτικά ένα αίτιο αυχενικής μυελοπάθειας.
Η διαδικασία εγκατάστασης μιας προοδευτικής παραπάρεσης σε ασθενείς με βλάβες της σπονδυλικής στήλης είναι ένα σύμπτωμα που αντιμετωπίζουμε τακτικά στη Βιονευρολογική.
Από τη Βιονευρολογική, ξέρουμε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί ασθενείς με το σύμπτωμα της παραπάρεσης σε πίεση του νωτιαίου μυελού σε διάφορες αιτίες.
Σε έντονα, σημαντικά, εργαζόμενους για χρόνια και σε περιπτώσεις γεροντικών εκφυλίσεων της σπονδυλικής στήλης έχουμε βρει στη Βιονευρολογική, πολύ τακτικά έντονη νευρολογική συμπτωματολογία, ακόμα και αν οι ασθενείς δεν παραπονιούνται για αυτό.
Από τις περιπτώσεις που καθημερνά έχουμε στη Βιονευρολογική, έχει γίνει φανερό ότι το πρόβλημα των οστεοαρθρικών εκφυλίσεων, από την πολύ μικρή ηλικία του ατόμου (μέσα εικοσαετίας) είναι πλέον μια καθημερινή διαδικασία , η οποία μπορεί να αρχίσει με πολύ ελαφριά συμπτωματολογία, αλλά να επιδεινώνεται συνεχώς εάν δε ληφθούν τα ανάλογα κλινικά μέτρα.
Η φθορά του δίσκου μπορεί να είναι μια εξέλιξη΄ τόσο η ίδια όσο και η καθίζηση του δεν είναι ένα φυσιολογικό γεγονός.
Η μυελοπάθεια, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, και ιδιαίτερα αυτή της αυχενικής μοίρας, αποτελεί μια από τις πλέον συχνές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης μετά τα πενήντα.
Στη Βιονευρολογική έχουμε διαπιστώσει, σε πολλές ενοχλήσεις της σπονδυλικής στήλης, ότι υπεύθυνη για αυτά είναι μια στένωση του σπονδυλικού σωλήνα.
Μια μυελοπάθεια, δηλαδή, μια πάθηση νωτιαίου μυελού με κινητικές, ορθοστατικές και αισθητικές διαταραχές, έχουμε πολύ τακτικά στις προχωρημένες ηλικίες λόγω αρτηριοσκλήρωσης των σπονδυλικών αγγείων.
Η άμεση μνήμη είναι η εγκεφαλική ικανότητα καταγραφής ενός γεγονότος ακαριαία.