Το «μέγεθος» του πόνου και ο εγκέφαλος
Σε ελαφριάς μορφής συναισθηματικών διαταραχών και πόνου έχουμε την αντίδραση συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου οι οποίες επεξεργάζονται συναισθηματικά στοιχεία του πόνου.
Σε ελαφριάς μορφής συναισθηματικών διαταραχών και πόνου έχουμε την αντίδραση συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου οι οποίες επεξεργάζονται συναισθηματικά στοιχεία του πόνου.
Ο σωματοαισθητικός φλοιός είναι η περιοχή του εγκεφάλου που χωρίζεται σε δυο μέρη που επικοινωνούν μεταξύ τους στοχεύοντας στην αντίληψη του πόνου σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος.
Στον εγκέφαλό μας υπάρχει ένα όριο το οποίο όταν o πόνος το υπερβεί πλέον ο χαρακτήρας του καταγράφεται με διαφορετικούς τρόπους.
Ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι έτσι κατασκευασμένος ώστε το άτομο να έχει απόλυτη ανάγκη την αλληλεγγύη και τη συμμετοχή ενός συνανθρώπου στο πόνο του.
Το να είναι κανείς υποχόνδριος νομίζοντας ότι μια δυσάρεστη σωματική κατάσταση γι’ αυτόν επαναλαμβάνεται αποτελεί και αυτό μια ασθένεια· πρόκειται για την αδυναμία «ομαλής» εγκεφαλικής λειτουργίας όπου διάφορα συναισθηματικά ερεθίσματα αρνητικού περιεχομένου μετατρέπονται σε σωματικούς πόνους.
Αναμφισβήτητα η ερωτική απόρριψη και η απώλεια ενός ατόμου επηρεάζουν έντονα τον άνθρωπο και του δημιουργούν αισθήματα πόνου με διάφορες κατευθύνσεις, τα οποία ο εγκέφαλος επεξεργάζεται με τον ίδιο τρόπο.
Οι σωματικοί πόνοι και οι ψυχικές «πληγές» είναι έννοιες που χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε το μεγάλο πόνο που αισθανόμαστε για καταστάσεις που προέρχονται από επώδυνα χτυπήματα και από έντονες συναισθηματικές διαταραχές.
Τα τελευταία χρόνια σύγχρονες έρευνες αναλώνονται στο να δουν πως λειτουργεί ο εγκέφαλος και συγκεκριμένα νευρωνικά τόξα εντός αυτού στην «παραγωγή» συνείδησης, σε ότι αφορά κάποιο ψυχικό ή σωματικό πόνο.
H έννοια της περιθωριοποίησης και της αναστροφής απασχόλησαν πριν εκατοντάδες χρόνια το Σίγκμουντ Φρόιντ (Sigmund Freud).
Σε περιπτώσεις έντονου πόνου χρησιμοποιούμε την έκφραση «φεύγει»η ψυχή.
Ο «πόνος της ψυχής» αποτελεί μια κοινή έκφραση στην καθημερινή ζωή και αναφέρεται στο συναισθηματικό πόνο που αισθάνεται το άτομο από κάποιο θλιβερό γεγονός της ζωής του.
Έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει σαφής διαχωρισμός σε ότι αφορά την περιθωριοποίηση κοινωνικών ομάδων.
Η «νήσος του εγκεφάλου» και η «ζωνοειδής έλικα» είναι δυο ουσιαστικές περιοχές λειτουργίας και επεξεργασίας των συναισθηματικών επώδυνων καταστάσεων και των δυσάρεστων συναισθημάτων στον εγκέφαλο.
Μια εκτεταμένη έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ είχε σαν σκοπό να εντοπίσει ποιο επώδυνο γεγονός θυμάται κάθε άνθρωπος περισσότερο στη ζωή του.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, το καλύτερο φάρμακο εναντίον κάθε μορφής σωματικού ή συναισθηματικού πόνου είναι η επαφή με διαφορετικούς ανθρώπους και καταστάσεις.
Η εμφάνιση έντονης καρδιομυοπάθειας αποδίδεται πολλές φορές στο στρες και κυρίως σε επώδυνα ψυχικά ή σωματικά γεγονότα που «συνοδεύουν» τον ασθενή.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, για να αντιμετωπιστούν επώδυνες καταστάσεις και να ξεφύγει το άτομο από το φαύλο κύκλο του πόνου, η μέγιστη θεραπεία είναι η αναγνώριση του αιτίου που τις προκαλεί.
Ο άνθρωπος ζει μέσα σ’ ένα «κλειστό κύκλωμα» σε ότι αφορά την κοινωνικότητά του.
Πλέον η φαντασία σε συνδυασμό με τις ιατρικές γνώσεις είναι απαραίτητη προκειμένου να διαπιστώσει κανείς τι κρύβεται πίσω από κάτι που στην ουσία δεν είναι εμφανές· το «δεν είναι εμφανές» πρόκειται για μια τυπική διαπίστωση.
Τα τελευταία χρόνια την εξέλιξη της τεχνολογίας φαίνεται ότι την αναλαμβάνουν μεγάλες εταιρίες οι οποίες έχουν άλλωστε και την οικονομική δυνατότητα για κάτι τέτοιο.