Η εγκεφαλική εφεδρεία
Στον εγκέφαλο κάθε ανθρώπου, ανάλογα με το γενετικό κώδικα και το περιβάλλον στο οποίο ζει, υπάρχει διαμορφωμένη μια εφεδρεία κάποιων κυττάρων και εγκεφαλικών σχηματισμών.
Στον εγκέφαλο κάθε ανθρώπου, ανάλογα με το γενετικό κώδικα και το περιβάλλον στο οποίο ζει, υπάρχει διαμορφωμένη μια εφεδρεία κάποιων κυττάρων και εγκεφαλικών σχηματισμών.
Σήμερα γνωρίζουμε διαγνωστικές τεχνικές τόσο για την πιστοποίηση των εγκεφαλικών βλαβών όσο και για την άμεση βελτίωση τους.
Είναι γεγονός ότι όσο μεγαλώνει κανείς τόσο οι απαιτήσεις του μειώνονται και τόσο η υπομονή και η κριτική του ικανότητα αυξάνονται.
Χρησιμοποιώντας νευροφυσικές μεθόδους και ειδικούς διεγέρτες (διακρανικός μαγνητικός ερεθισμός) είναι δυνατόν να εντοπίσουμε κάποιες εγκεφαλικές βλάβες και να δούμε την αντικατάστασή τους από κύτταρα που υπάρχουν στον εγκέφαλο με τη μορφή «ρεζέρβας».
Από την παιδική ηλικία και μετά στον εγκέφαλο υπάρχει σαφής ασυμμετρία της εγκεφαλικής δραστηριότητας ως προς τις διάφορες λειτουργίες.
Ο όγκος του εγκεφάλου αρχίζει και συρρικνώνεται περίπου 10% όταν το άτομο φτάσει στην ηλικία μεταξύ των πενήντα και ογδόντα ετών, με αποτέλεσμα να «πέφτουν» οι λειτουργίες και η απόδοσή του.
Πολλές φορές βλέπουμε ηλικιωμένους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο ζωής να έχουν διαφορετική εγκεφαλική απόδοση από τη μια στιγμή στην άλλη.
Ο εγκέφαλος για να «ξεπεράσει» την καθημερινότητα χρειάζεται μια ποσότητα ενέργειας από διάφορα τμήματα του εγκεφάλου.
Όταν μιλάμε για το γήρας, ουσιαστικά αναφερόμαστε σε αλλαγές της εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Κατά κύριο λόγο διάφορες λειτουργίες προκύπτουν από διάφορα μέρη του εγκεφάλου ,κατά προτίμηση από τη δεξιά ή αριστερή μεριά.
Το εγκεφαλογράφημα έχει αποδειχθεί πολύ σπουδαία διαγνωστική μέθοδος και ουσιώδες «εργαλείο», προκειμένου να παρακολουθούμε την εγκεφαλική λειτουργία, την ασυμμετρία και την πρόοδο της εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Η «διανοητική πλαστότητα» είναι η συνδυαστική λειτουργία της σκέψης και της λογικής που δίνει τη δυνατότητα εφαρμογής νέων σχεδίων.
Δυστυχώς μόνο τα δυο τελευταία χρόνια σε μεγάλα πανεπιστήμια άρχισε ουσιαστικά να γίνεται έλεγχος από ειδικούς γιατρούς γι’ αυτό το θέμα.
Οι νέες έρευνες σχετικά με την εμφάνιση ή ακόμα και τα σημάδια συμπτωμάτων των ψυχασθενειών έχουν αποδείξει ότι σχετίζονται με τη μοριακή μιμητική.
Η ανακάλυψη της μοριακής μιμητικής αποτελεί επιστημονικό στόχο.
Όπως έχουν δείξει οι έρευνες, μια ουσιαστική καταπολέμηση και θεραπεία των ψυχασθενειών είναι η κατανόηση και η τροποποίηση της μοριακής μιμητικής που υφίσταται σαν γεγονός στον οργανισμό μας.
Μια από τις κυριότερες παρενέργειες της μοριακής μιμητικής είναι οι διαταραχές της μνήμης.
Αυτόν τον καιρό γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια για την εύρεση θεραπευτικών μέσων εξαιτίας της διάγνωσης των διαταραχών εντός του οργανισμού λόγω μοριακής μιμητικής.
Κάποιες «εμμονές» που παρουσιάζονται από την παιδική ηλικία, όπως είναι τα τικ, είναι αποτέλεσμα αυτοάνοσων διαταραχών.
Τώρα που γνωρίζουμε το ρόλο της μοριακής μιμητικής που σχετίζεται με την παραγωγή παθολογικών πρωτεϊνών που προκαλούν αυτοάνοσες αντιδράσεις, προκύπτει και το ερώτημα αν αυτή διορθώνεται ή θεραπεύεται.