Τόσο με νευροφυσιολογικές έρευνες (ηλεκτροεγκεφαλογράφημα) όσο και με απεικονιστικές μεθόδους (Spect), έχει αποδειχτεί ότι παρουσιάζονται έντονες κινητικές διαταραχές κατά την περίοδο του ύπνου, όταν δεν έχουμε τον συντονισμό του προμετωπιαίου και κροταφιαίου λοβού με αυτούς του οδοντωτού πυρήνα και του στελέχους του εγκεφάλου.
Μια σειρά από μηχανήματα τα οποία αξιοποιούμε και εμείς στην Βιονευρολογική, όπως είναι οι πολύωρες νευροφυσιολογικές καταγραφές ή απεικονιστικές μέθοδοι (υπολογιστικής τομογραφία), ανοίγουν πλέον νέες διαστάσεις στην διάγνωση και στην πραγματοποίηση συλλογής πληροφοριών σχετικά με τη λειτουργία ή τη δυσλειτουργία του εγκεφάλου.
Μετά από κάθε τραυματισμό ή φλεγμονή στον εγκέφαλο και διαταραχή των ιστών του, έρχεται μια κατάσταση την οποία μπορούμε να ονομάσουμε ένα «βιολογικό χάος», στο οποίο ο ίδιος ο εγκέφαλος προσπαθεί να διορθώσει τις βλάβες που έχουν προκληθεί.
Μέχρι τώρα, λέγοντας τώρα μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία, η κλινική νευρολογία είχε κυρίως στόχο την ανακάλυψη μικρών, ανατομικών, λειτουργικών διαταραχών στον εγκέφαλο.
Η συνείδηση είναι το σύνολο των εγκεφαλικών λειτουργιών που φέρνει σε επαφή το άτομο με το έξω κόσμο και παράλληλα το καθιστά ικανό να προσδιορίζει τον χρόνο και τον τόπο που βρίσκεται.
Η παρακολούθηση της όρασης και των διαταραχών της κατά μια νευρολογική εξέταση, ακόμη και όταν παίρνουμε το ιστορικό, είναι πάρα πολύ μεγάλης σημασίας για το νευρολόγο.
Πρόκειται για ένα τρίπτυχο που πάντα έχει ένα κεντρικό σημείο ελέγχου, τουλάχιστον εδώ πέρα στην Βιονευρολογική.
Πολλές φορές παρατηρείται αποκλειστική αδυναμία των κάτω άκρων, ασύμμετρα, με διαταραχές βάδισης χωρίς συνοδεία αισθητικών διαταραχών.
Στην Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι πάρα πολύ τακτικά εμφανίζονται δυο ενοχλήματα μαζί, τα οποία φαινομενικά δεν έχουν και μεγάλη σχέση μεταξύ τους. Πρόκειται για διαταραχές της μνήμης με παράλληλη πτώση της ακοής στο ένα αυτί.
Παρακολουθώντας χρόνια στην Βιονευρολογική, τις διάφορες «εκφράσεις» νοσολογικών καταστάσεων, βλέπουμε ότι όλο και πιο τακτικά πίσω από αυτές, κρύβονται διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος.
Πάρα πολλές φορές, όπως έχουμε δει στους ασθενείς μας εδώ στην Βιονευρολογική και κυρίως παιδιά, ύστερα από έντονη φαρμακευτική αγωγή κυρίως αντιβιοτικού τύπου και μάλιστα συγκεκριμένων από αυτών, όπως είναι τα ανθελονοσιακά φάρμακα και τα παράγωγα τους, συμβαίνει να έχουμε μονομερή βλάβη του ακουστικού νεύρου.
Οι συχνές επιληπτικές κρίσεις που μπορούν να μείνουν για μεγάλο διάστημα και χωρίς την απαιτούμενη θεραπεία, πολύ τακτικά προσβάλλουν την ακοή.
Μερικές μορφές αλλεργίας είναι δυνατόν να προσβάλλουν την ακοή σε σημείο τέτοιο που να είναι σαφής η απώλεια της από το ένα αυτί.
Σίγουρα η διάγνωση της νεύρωσης είναι μια πλέον «κυρίαρχη» διάγνωση σε ότι αφορά τις νευροψυχιατρικές παθήσεις.
Έγκαιρη διάγνωση και τακτική παρακολούθηση, τόσο για την διάγνωση όσο και για την εξέλιξη τους, είναι απαραίτητα σε αυτά τα νοσήματα.
Είναι δυσάρεστο να αγγίζει κανείς τέτοια θέματα και να μιλά για αυτά, αλλά ιατρικά είναι απόλυτα αναγκαίο και πρέπει όσοι τουλάχιστον έχουν κάθε είδους επαφή με τέτοια προβλήματα, να είναι επαρκώς πληροφορημένοι.
Πρόκειται για μια σπάνια ασθένεια, όπου έχουμε πλήρη απουσία ανάπτυξης των βολβών των οφθαλμών.
Η άνω αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης περιλαμβάνει τους σπονδύλους Α1-Α4 και έχει ιδιαίτερη σημασία σε περιπτώσεις τραυματισμού, διότι από το τμήμα αυτού ξεκινάει το λεγόμενο αυχενικό πλέγμα.
Πάρα πολλές φορές, άνθρωποι, κάτω από ιδιαίτερα έντονο στρες με προδιάθεση για εμβοές σε κλειστούς χώρους, έχουν την αίσθηση να ακούν τον ήχο επαναλαμβανόμενο της φωνής τους ή και αυτόν που έρχεται από τον συνομιλητή τους. Ή πρόκειται για ένα είδος «μικροφωνισμού».
Ο θόρυβος είναι ένας καθημερινός σύντροφος του ανθρώπου που δεν σταματάει εικοσιτέσσερεις ώρες το εικοσιτετράωρο να το συνοδεύει σε κάθε κίνηση.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος