Έρπης και νευρικό σύστημα
Ο ιός του έρπητα και οι διάφορες «μορφές» που περιέχει κατά κύριο λόγο γειτνιάζουν ή «συχνάζουν» πολλές φορές με το νευρικό σύστημα και ιδιαίτερα με την εγκεφαλική περιοχή.
Ο ιός του έρπητα και οι διάφορες «μορφές» που περιέχει κατά κύριο λόγο γειτνιάζουν ή «συχνάζουν» πολλές φορές με το νευρικό σύστημα και ιδιαίτερα με την εγκεφαλική περιοχή.
Όταν ο ιός του έρπητα «χτυπάει», κατά κύριο λόγο προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.
Η ζωνοειδής έλικα του εγκεφάλου αποτελεί μία ουσιαστικής σημασίας περιοχή του εγκεφάλου για τη ζωή και για τη ρύθμιση της καθημερινότητάς του.
Στον έρπη γενικά που σήμερα μπορεί να διαγνωσθεί εύκολα και με πολλές μικροβιολογικές μεθόδους πρέπει να υπολογίζουμε σχεδόν πάντοτε μία προσβολή, μικρή ή μεγάλη, του κεντρικού νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου.
Οι διαταραχές της συνείδησης αποτελούν το πρώτο σύμπτωμα σε ότι αφορά την «επίθεση» του ιού του έρπητα προς το νευρικό σύστημα, διότι προσβάλλει κατά κύριο λόγο τον κροταφικό και μετωπιαίο λοβό.
Όταν ένας ασθενής έχει την «κακή τύχη» να προσβληθεί από οποιαδήποτε μορφή έρπητα, τότε προκύπτουν κάποιες διαταραχές και ανωμαλίες στον εγκέφαλο που κάθε φορά μπορούν να έχουν διαφορετική συμπτωματολογία και έκταση.
Ένα επεισόδιο από μία λοίμωξη από έρπητα στον εγκέφαλο είναι να πυροδοτήσει και να αφήσει μία μόνιμη διαταραχή τρόμου των χεριών.
Μία χαρακτηριστική εικόνα, ενδεικτική όμως για τις βλάβες που προκαλεί στον εγκέφαλο ο έρπης, είναι μία περίπτωση που παρατηρήσαμε δύο φορές στο δικό μας ιατρείο.
Μετά από μία νέα επίθεση εναντίον του ανοσοποιητικού συστήματος, μπορούμε να καταλάβουμε από τα λανθάνοντα κλινικά στοιχεία αν υπάρχει και μία ανάλογη αντίδραση του.
Η λοίμωξη από έρπη κυρίως στο νευρικό σύστημα χαρακτηρίζεται από δύο φάσεις.
Σήμερα η μικροβιολογία έχει προχωρήσει πάρα πολύ και μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να αναλύσει μέχρι τελευταίο στοιχείο από ποια οικογένεια προέρχεται ο κάθε έρπης.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα νευροφυτικού πόνου είναι η μεθερπητική νευραλγία.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία γνωστή αρρώστια του κεντρικού νευρικού συστήματος που μελετάται εντατικά παγκοσμίως εδώ και 100 χρόνια.
Στοιχεία ενδημικής εμφάνισης της σκλήρυνση κατά πλάκας κατά περιοχές καθιστούν επιτακτική την ανάγκη της άμεσης διάγνωσης και θεραπείας της.
Η μαγνητική τομογραφία είναι η μέθοδος που μπορεί να προσφέρει σαφή ευρήματα σε ότι αφορά την παθογένεια αλλά και την τοπογραφία της βλάβης στον εγκέφαλο που προέρχεται από ιό του έρπητα.
Ο έρπητας είναι ένας ιός που προσβάλει κάθε νευρικό σύστημα. Αναμενόμενο είναι λοιπόν να προσβάλει και τον οφθαλμό.
Με τον όρο «αλλοδυνία» εννοούμε την εμφάνιση πόνου στο δέρμα χωρίς αιτιολογία.
Η προσβολή του οφθαλμού από έρπητα αφήνει στον αμφιβληστροειδή χιτώνα χαρακτηριστικές κόκκινες «γραμμές» που υποδηλώνουν την ύπαρξή του.
Στον κόσμο των ιών έχει πιστοποιηθεί ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη στρατηγική, η λεγόμενη «μοριακή μιμητική», κατά την οποία παράγονται πρωτεϊνικά τμήματα παρόμοια με αυτά του ίδιου του οργανισμού.
Τα τελευταία χρόνια πλέον είναι γνωστό ότι η ύπαρξη ενός εγκεφαλικού επεισοδίου, άσχετα με τη μορφή του, δηλαδή, αν είναι έμφρακτο, ισχαιμικό ή αιμορραγία, όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, πάρα πολλές φορές βασίζεται στη δημιουργία μιας λοιμώδης διαδικασίας και κυρίως μετά από κάποιο στέλεχος του έρπη