Όταν το στομάχι «σφίγγεται» χωρίς λόγο
Στις περιπτώσεις που νιώθουμε ένα σφίξιμο στο στομάχι, παροδικό ή διαρκείας, έχουμε και μια ταυτόχρονη εγκεφαλική αντίδραση
Στις περιπτώσεις που νιώθουμε ένα σφίξιμο στο στομάχι, παροδικό ή διαρκείας, έχουμε και μια ταυτόχρονη εγκεφαλική αντίδραση
Οι διαταραχές της μνήμης, δυστυχώς, λόγω της αύξησης των συμπτωμάτων ανοιών και alzheimer δεν αντιμετωπίζονται από τους κλινικούς γιατρούς και το περιβάλλον τους με τη δέουσα προσοχή, σε ότι αφορά τη διαφοροδιάγνωση
Πάρα πολλές νευρολογικές ασθένειες συνοδεύονται από τις γνωστές «ελιές» ή «κρεατοελιές», όπου πρόκειται για μια κυρίως μεγάλη συγκέντρωση μελανίνης, η οποία μπορεί να είναι αθώα έως και πάρα πολύ ένοχη για την εμφάνιση κυτταρικών δυσπλασιών
Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν έχουμε αυτόν τον συνδυασμό πρέπει πάντοτε να «φοβόμαστε» για την ύπαρξη κάποιου εξωπυραμιδικού συνδρόμου. Πάρα πολλές φορές ,ακόμα και σε νεαρές ηλικίες, το έχουμε διαπιστώσει εδώ στη Βιονευρολογική.
Έχουμε διδαχτεί από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, ότι η αδυναμία μπορεί να είναι το κυρίαρχο σύμπτωμα και να έχει την «πρωτοκαθεδρία» από άλλα σε εμφάνιση πολλών κλινικών καταστάσεων.
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι σε περιπτώσεις διαταραχών περιφερικού, νευρικού συστήματος με τη μορφή μουδιάσματος και παραισθησιών στα άκρα οι ασθενείς πολλές φορές παραπονούνται για ενοχλήσεις μόνο στο ένα πόδι ή στο ένα χέρι.
Μια από τις πολύ τακτικές διαταραχές του περιφερικού νευρικού συστήματος όπως έχουμε διαπιστώσει εδώ στη Βιονευρολογική είναι οι διαταραχές με τη μορφή παραισθησιών λόγω εγκλωβισμού περιφερικών νεύρων.
Τα μιτοχόνδρια είναι κυτταρικά τμήματα «εργοστάσια» που εντός των κυττάρων διασπούν τους υδατάνθρακες δημιουργώντας έτσι μόρια τριφωσφορικής αδενοσίνης(ΑΤP).
Πρόκειται για ένα κλινικό πρόβλημα όχι και τόσο τακτικό αλλά όπως έχουμε δει στη βιονευρολογική όχι και σπάνιο.
Η πρόσφατη μνήμη, όπως γνωρίζουμε στη Βιονευρολογική, είναι η εγκεφαλική λειτουργία του αρχείου καταγραφής των πληροφοριών σε βάθος χρόνου.
Μέχρι τώρα, σε διεθνές επίπεδο, η ψυχιατρική είχε ασχοληθεί κυρίως με την κατάταξη των φοβικών και αγχωτικών ασθενών σε διάφορες ομάδες και υποκατηγορίες.
Ο φόβος είναι μια κατάσταση άμυνας, όσο βρίσκεται σε λογικά επίπεδα.
Η αυτόματη μίμηση είναι ένα αυθόρμητο αντανακλαστικό στους ανθρώπους.
Η κλινική εμπειρία από τους ασθενείς της Βιονευρολογικής, δείχνει ότι τακτικότατα οι αιτίες των διάφορων λοιμωδών εγκεφαλοπαθειών είναι οι ερπετοιοί.
Χωρίς αμφιβολία στον ύπνο, και μάλιστα στο βαθύ ύπνο και ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που έχουμε υπνοβασία, υπάρχουν σαφώς στοιχεία εμφάνισης βίαιων κινήσεων ή και πράξεων ακόμη.
Η νόσος του Πάρκινσον είναι χαρακτηριστική λόγω της ατροφίας ή δυσλειτουργίας μερικών πυρήνων φαιάς ουσίας, τα λεγόμενα βασικά γάγγλια, που βρίσκονται περίπου στο κέντρο του εγκεφάλου.
Περιπτώσεις επιπλοκής εγκεφαλοπάθειας, λόγω του ιού JC, έχουμε δει εδώ στην Βιονευρολογική, αρκετές φορές.
Η νευροψυχιατρική εξέταση είναι η καθημερινότητα στην Βιονευρολογική.
Κάτι που φοβάται, ο κάθε κλινικός νευρολόγος, είναι η δημιουργία μικρών ή μεγάλων οιδημάτων, δηλαδή συλλογή υγρού στα διάφορα σημεία του εγκεφάλου.
Σήμερα μπορούμε διεγείροντας κάποια αισθητήρια όργανα, γεγονός που κάνουμε τακτικά στην Βιονευρολογική, να καταγράψουμε από το σωματοαισθητικό φλοιό του εγκεφάλου τα ανάλογα δυναμικά.