Οι «πυκνές» συνδέσεις του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού
Ο εγκεφαλικός αιματικός φραγμός είναι ένα εκτεταμένο αγγειακό «δίχτυ» που περιβάλλει τον εγκέφαλο.
Ο εγκεφαλικός αιματικός φραγμός είναι ένα εκτεταμένο αγγειακό «δίχτυ» που περιβάλλει τον εγκέφαλο.
Μέχρι τώρα αυτό που γνωρίζαμε για τα διάφορα βλαστοκύτταρα είναι ότι πρέπει να είναι εμβρυϊκής προέλευσης.
Μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα παρουσιάστηκε από το Εδιμβούργο της Σκωτίας, όπου πιστοποιήθηκε ένα γεγονός ιδιαίτερης σημασίας για τη νόσο τουAlzheimer.
Όπως έχει αποδείξει η σύγχρονη έρευνα, πολλοί καρκίνοι του εγκεφάλου αναπτύσσονται και μάλιστα γρήγορα εξαιτίας μιας ανοσολογικής διαταραχής που συμβαίνει στην περιοχή του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Υπάρχει μια μεγάλη σειρά από διάφορες μορφές καρκινικών παθήσεων που έχουν αποκλειστικά την απαρχή και εξέλιξη τους εντός του εγκεφαλικού ιστού.
Οι νευρολογικές και ψυχιατρικές παθήσεις χωρίς αμφιβολία δημιουργούν το μέγιστο κόστος σήμερα ανά τον κόσμο, σε ότι αφορά τα ιατρικά ταμεία.
Τα τελευταία χρόνια η έρευνα σε ότι αφορά την ανοσολογία και την άμυνα του οργανισμού έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ.
Ασφαλώς και υπάρχει αφού η ελπίδα ως γνωστόν «πεθαίνει» τελευταία.
Τα τελευταία χρόνια η νόσος του Alzheimer βασανίζει εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως.
Η «καινούργια μόδα» της προσπάθειας να βρεθεί κάποιο εμβόλιο για τη νόσο του Alzheimer οδήγησε στην έρευνα για τα μονοκλωνικά αντισώματα.
H έρευνα του ανοσοποιητικού συστήματος στην περίπτωση της νόσου του Alzheimer έδειξε ότι έχουμε μια πολυπαραγοντική ανοσοποιητική αντίδραση που προκαλεί την κλινική εικόνα∙ πρόκειται για μονομερείς αντιδράσεις πολλών πρωτεϊνών ή τμημάτων πρωτεϊνών μέσα στον εγκέφαλο.
Οι σουλφατίδες είναι συγκεκριμένες ουσίες που παράγονται κυρίως στον εγκέφαλο με χαρακτηριστική δομή και συγκεκριμένο τρόπο δράσης.
Στην περίπτωση της νόσου του κινητικού νευρώνα όταν εμφανίζεται ταυτόχρονα με εγκεφαλοπάθεια Hashimoto ένα από τα χαρακτηριστικά κλινικά στοιχεία είναι η χρονική εξέλιξη της πορείας των συμπτωμάτων.
Τα τελευταία χρόνια λόγω των νέων τεχνικών προδιαγραφών και διαγνωστικών μέτρων, στην έρευνα της σκλήρυνσης κατά πλάκας εμφανίστηκε μια νοσολογική παράμετρος η οποία είναι η οπτική νευρομυελίτιδα.
Σύμφωνα με συγκεκριμένη έρευνα που έγινε μέσω των νέων διαγνωστικών μέτρων, η οπτική νευρομυελίτιδα αποτελεί μια «ξεχωριστή» νόσο η οποία κατά κύριο λόγο προσβάλλει οπτικά νεύρα και συγκεκριμένα σημεία του νωτιαίου μυελού.
Η έρευνα του εγκεφαλονωτιαίου υγρού είναι μια σπουδαία διαδικασία για όλες σχεδόν τις νευρολογικές και αρκετές ψυχικές παθήσεις.
Η «μορφολογική» θεωρία προέκυψε στις αρχές του 19ου αιώνα σαν ένα εργαλείο ψυχοθεραπείας, αλλά ασχολείται και με ένα πολύ ουσιαστικό και πρακτικό αντικείμενο.
Σίγουρα, ο συνδυασμός αυτών των δυο νοσολογικών καταστάσεων δεν αποτελεί κάτι το καινούργιο▪ υπήρχε από παλιά και μάλιστα υπάρχουν βιβλιογραφικές ενδείξεις για την πιθανή συνύπαρξη των δυο αυτών νοσημάτων, αλλά δεν είχαν εκτιμηθεί ανάλογα διότι τα διάφορα διαγνωστικά στοιχεία που υπήρχαν τότε δεν ήταν επαρκή.
Μέχρι στιγμής τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν γίνει πάρα πολλές έρευνες σε ότι αφορά την εγκεφαλοπάθειαHashimoto και τη συννοσηρότητα που παρουσιάζει με το νευρικό σύστημα, τόσο κεντρικό όσο και περιφερικό.
Στις αρχές του ογδόντα οι πιστοποιημένες προσβολές των ασθενών του Aids με προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια ήταν περίπου 5%