Ποια είναι η σχέση του ανοσοποιητικού συστήματος με το μυελό των οστών;
Το ανοσοποιητικό σύστημα, μεταξύ των άλλων, έχει πολύ στενή σχέση και συνεργασία με το μυελό των οστών, όπου εκεί προκαλεί την παραγωγή των λεγόμενων Β-κυττάρων
Το ανοσοποιητικό σύστημα, μεταξύ των άλλων, έχει πολύ στενή σχέση και συνεργασία με το μυελό των οστών, όπου εκεί προκαλεί την παραγωγή των λεγόμενων Β-κυττάρων
Ξέρουμε ότι η υποδραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως π.χ. στην περίπτωση του Aids, φέρνει δυσάρεστες καταστάσεις για τον οργανισμό
Στη Βιονευρολογική τακτικά βλέπουμε ότι κυριαρχεί η γνώμη, ίσως επειδή υπάρχει «υπερπροσφορά» πληροφοριών ότι η άμυνα του οργανισμού, δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα, προσβάλλεται από έναν ιό, ο οποίος τον καθιστά ανίκανο να αντιμετωπίσει τις διάφορες παθήσεις
Παρακολουθώντας χρόνια στην Βιονευρολογική, τις διάφορες «εκφράσεις» νοσολογικών καταστάσεων, βλέπουμε ότι όλο και πιο τακτικά πίσω από αυτές, κρύβονται διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος.
Εδώ στη Βιονευρολογική, είδαμε ότι υπάρχουν πάρα πολλά στοιχεία, τα οποία επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα
Σε μία υπερδιέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος κάτω από διάφορες καταστάσεις είναι δυνατόν το ίδιο το σύστημα να παράγει αντισώματα εναντίον υγιών στοιχείων του οργανισμού.
Μετά από μία νέα επίθεση εναντίον του ανοσοποιητικού συστήματος, μπορούμε να καταλάβουμε από τα λανθάνοντα κλινικά στοιχεία αν υπάρχει και μία ανάλογη αντίδραση του.
Το μήνα Μάιο του 2015 πραγματοποιήθηκε ένα διεθνές συνέδριο, το InternationalMeetingforAutismResearch, κατά τη διάρκεια του οποίου επιβεβαιώθηκε από πολλούς επιστήμονες η στενή σχέση μεταξύ του ανοσοποιητικού συστήματος με τον αυτισμό.
Νέες έρευνες έχουν δείξει ότι στην περίπτωση του αυτισμού υπάρχει ανεπαρκής λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η ιντερφερόνη και συγκεκριμένα η ιντερφερόνη–β διαδραματίζει συγκεκριμένο ρόλο στην άμυνα του οργανισμού˙ πρόκειται για πρωτεΐνες, οι οποίες μέσω του ανοσοποιητικού συστήματος εμποδίζουν την παραγωγή αντισωμάτων από τα Τ – κύτταρα και εικάζεται ότι είναι δυνατόν να εμποδίσουν τις ώσεις στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Οι κυτοκίνες είναι ουσίες του ανοσοποιητικού συστήματος που προέρχονται από τα λευκά αιμοσφαίρια και όταν ένας εισβολέας εισέρχεται στο σώμα, απελευθερώνονται εντός του οργανισμού προκειμένου να ειδοποιήσουν τον εγκέφαλο.
H έρευνα του ανοσοποιητικού συστήματος στην περίπτωση της νόσου του Alzheimer έδειξε ότι έχουμε μια πολυπαραγοντική ανοσοποιητική αντίδραση που προκαλεί την κλινική εικόνα∙ πρόκειται για μονομερείς αντιδράσεις πολλών πρωτεϊνών ή τμημάτων πρωτεϊνών μέσα στον εγκέφαλο.
Τα τελευταία χρόνια με τις μεγάλες θεραπευτικές προσπάθειες που γίνονται ιδίως με εμβόλια ή άλλους τρόπους επηρεασμού του ανοσοποιητικού συστήματος για τη νόσο του Alzheimer, μπορούμε να πούμε το πρόβλημα έχει εντοπιστεί σε κάποια όρια.
Από το 1995 έχουμε προσπαθήσει στη Βιονευρολογική να επηρεάσουμε καταστάσεις με τη νόσο του Alzheimer δίνοντας «κοκτέιλ» με ορό αντισωμάτων και άλλων ουσιών, με στόχο την θετική διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος με ταυτόχρονη παραγωγή των χορηγούμενων αντισωμάτων και νέων από τον ίδιο τον οργανισμό.
Η κλινική εμφάνιση της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας δε «συμβαδίζει» με το χρόνο προσβολής, επειδή πλέον σε αναλογία πληθυσμού έχουμε πάρα πολλά άτομα τα οποία εμφανίζουν διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος και ίσως έχουν προσβληθεί από τον ιό JC∙ είναι δυνατόν να υπάρχει η ασθένεια αλλά να μην εμφανίζεται κλινικά
Οι μακροχρόνιες έρευνες έχουν καταδείξει τον τελευταίο καιρό ότι το πρόβλημα της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας έγκειται κατά κύριο λόγο σε μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος
Ουσιαστικά, η πρόληψη αποτελεί την έναρξη της θεραπείας στις περιπτώσεις που έχουμε μια οποιαδήποτε διαπιστωμένη διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος
Από τη δική μας πείρα δεν υπάρχει σχεδόν καμία περίπτωση τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη χρόνια αντιμετώπιση διαταραχών του ανοσοποιητικού συστήματος να μην προκαλέσουν, έστω και στο ελάχιστο, ένα ξεκίνημα μιας ελαφριάς μορφής προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας
Πρόκειται για ένα συνδυασμό που πιο τακτικά βρίσκεται στην παιδική ή εφηβική ηλικία, όπου έχουμε στην ουσία δυο επιθέσεις του ανοσοποιητικού συστήματος από δυο διαφορετικές μεριές
Όσα γνωρίζουμε για την παθογένεια του JC ιού, κυρίως, είναι η κατευθείαν επίθεση που κάνει στα Τ-λεμφοκύτταρα και ως εκ τούτου δημιουργεί μια αδυναμία του ανοσοποιητικού συστήματος από το μέρος που ξεκινάει μέχρι εκεί που καταλήγει