Η εγκεφαλίτιδα του πρώιμου καλοκαιριού
Πρόκειται για μία χαρακτηριστική μορφή εγκεφαλίτιδας που εμφανίζεται κυρίως μετά από ιικές λοιμώξεις και έχει ένα πρόδρομο στάδιο σαν αυτό της γρίπης.
Πρόκειται για μία χαρακτηριστική μορφή εγκεφαλίτιδας που εμφανίζεται κυρίως μετά από ιικές λοιμώξεις και έχει ένα πρόδρομο στάδιο σαν αυτό της γρίπης.
Στις περιπτώσεις που υπάρχει μία ερπητική εγκεφαλίτιδα, ακόμη και μόνο σαν υπόνοια, πρέπει να αρχίσει μία άμεση θεραπεία.
Στις περιπτώσεις της ερπητικής εγκεφαλίτιδας εμφανίζεται πολύ τακτικά το φαινόμενο των διάφορων παρέσεων.
Επειδή η ερπητική εγκεφαλίτιδα μαζί με τον έρπητα καθώς επίσης και με το «ντόμινο» των άλλων ιϊκών και βακτηριακών λοιμώξεων που προκαλεί είναι συγκεκριμένη και γνωστή εικόνα, πρέπει να θεωρηθεί ότι ανάλογη θα είναι και η θεραπευτική αγωγή που θα γίνει.
Ο έρπης δημιουργεί μία πολύ χαρακτηριστική συμπτωματολογία όταν είναι σε εξέλιξη στον εγκέφαλο, δηλαδή όταν δημιουργείται μία εγκεφαλίτιδα.
Είναι τακτικές οι περιπτώσεις που κυρίως μεσήλικες ενώ έχουν κάποιο μικρό πυρέτιο πηγαίνουν στη δουλειά τους και μάλιστα όταν αυτό μπορεί να συνδυάζεται και με ένα είδος λοίμωξης από ιό του έρπη όπως π.χ. επιχείλιου.
Η καχυποψία μετά από έντονο πυρετό και πονοκέφαλο είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο κυρίως όταν υπάρχει μία ερπητική εγκεφαλίτιδα.
Σε μία λοίμωξη από τον ιό του έρπητα στον εγκέφαλο υπάρχει μία χαρακτηριστική διαδικασία η οποία πάντοτε έχει ένα συγκεκριμένο τέλος.
Πολύ τακτικά εμφανίζεται η κατάσταση μίας πυρετικής διαταραχής με εστιακές βλάβες των νεύρων, π.χ. παρέσεις και έντονη κεφαλαλγία.
Έχει διαπιστωθεί ότι ακόμη και στις περιπτώσεις μικρής ερπητικής λοίμωξης τακτικά υπάρχει «μεγάλη» προσβολή του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Ο υποθάλαμος είναι χαρακτηριστική περιοχή του εγκεφάλου από ειδικά κύτταρα τα οποία ρυθμίζουν τη θερμοκρασία και το ισοζύγιο των υγρών στον οργανισμό.
Οι εξετάσεις συγκέντρωσης της προκαλσιτονίνης σε ορισμένες περιπτώσεις λοίμωξης από τον ιό του έρπητα, αν όχι σ’ όλες αλλά σ’ αυτές που εμφανίζονται με βαριά κλινική συμπτωματολογία, είναι απαραίτητες προκειμένου να πιστοποιηθεί εάν ταυτόχρονα υπάρχει και μία βακτηριακή λοίμωξη ή όχι.
Εκτός από τις διαταραχές της συνείδησης, η χαρακτηριστική εγκεφαλίτιδα από έρπη δημιουργεί πολύ τακτικά μία πάρεση κάπου στο σώμα και κυρίως στο πρόσωπο.
Ο ιός του έρπητα και οι διάφορες «μορφές» που περιέχει κατά κύριο λόγο γειτνιάζουν ή «συχνάζουν» πολλές φορές με το νευρικό σύστημα και ιδιαίτερα με την εγκεφαλική περιοχή.
Όταν ο ιός του έρπητα «χτυπάει», κατά κύριο λόγο προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.
Η ζωνοειδής έλικα του εγκεφάλου αποτελεί μία ουσιαστικής σημασίας περιοχή του εγκεφάλου για τη ζωή και για τη ρύθμιση της καθημερινότητάς του.
Ψάχνοντας όλα αυτά τα χρόνια να βρουν οι νευρολόγοι για ποιο λόγο αυξάνονται οι συνειδησιακές διαταραχές στην ερπητική εγκεφαλίτιδα, μεταξύ των άλλων εντοπίσαμε ότι ο έρπης στον εγκέφαλο προκαλεί μία αυξημένη πίεση.
Στον έρπη γενικά που σήμερα μπορεί να διαγνωσθεί εύκολα και με πολλές μικροβιολογικές μεθόδους πρέπει να υπολογίζουμε σχεδόν πάντοτε μία προσβολή, μικρή ή μεγάλη, του κεντρικού νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου.
Οι διαταραχές της συνείδησης αποτελούν το πρώτο σύμπτωμα σε ότι αφορά την «επίθεση» του ιού του έρπητα προς το νευρικό σύστημα, διότι προσβάλλει κατά κύριο λόγο τον κροταφικό και μετωπιαίο λοβό.
Όταν ένας ασθενής έχει την «κακή τύχη» να προσβληθεί από οποιαδήποτε μορφή έρπητα, τότε προκύπτουν κάποιες διαταραχές και ανωμαλίες στον εγκέφαλο που κάθε φορά μπορούν να έχουν διαφορετική συμπτωματολογία και έκταση.