Υποθάλαμος και κρίσεις ναρκοληψίας
Σ’ όλες τις μορφές κρίσεων ναρκοληψίας υπάρχει πάντα το υπόβαθρο μίας υποθαλαμικής δυσλειτουργίας.
Σ’ όλες τις μορφές κρίσεων ναρκοληψίας υπάρχει πάντα το υπόβαθρο μίας υποθαλαμικής δυσλειτουργίας.
Σε ότι αφορά τη διαδικασία της μνήμης, η αντίληψη χρησιμοποιεί κατά κύριο λόγο διάφορες λέξεις.
Η διανοητική καθυστέρηση και ο αυτισμός πολλές φορές συνυπάρχουν.
Οι ημικρανίες έχουνε άμεση σχέση με το στρες.
Η νευραλγία του τριδύμου νεύρου είναι χαρακτηριστική και έχει αναλυθεί τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ σε ότι αφορά αιτία και κλινική συμπτωματολογία.
Η άνοια που προκαλεί η μικροαγγειοπάθεια εμφανίζει ομοιότητες με τη νόσο τουAlzheimer.
Με τον όρο «αγγειακή άνοια» αναφερόμαστε σε μία μορφή άνοιας που παρουσιάζεται μετά από μία γενικευμένη πάθηση όλων των αγγείων του εγκεφάλου.
O συνδυασμός όλων αυτών των περιπτώσεων ενδέχεται να ευθύνεται για τις εγκεφαλικές διαταραχές· παρατηρείται υπερέκταση των χώρων του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (δεξαμενές – κοιλίες του εγκεφάλου) με ταυτόχρονη κινητική δυσλειτουργία.
Σε περιπτώσεις πυρετικών σπασμών ιδιαίτερα όταν είναι επαναλαμβανόμενοι, η εικοσιτετράωρη εγκεφαλογραφική καταγραφή είναι απαραίτητη προκειμένου να γίνει διαφοροδιάγνωση για τυχόν «καλά κρυμμένη» επιληπτική προδιάθεση.
Τακτικά θα τύχει να συναντήσουμε ταυτόχρονα υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια και υδροκεφαλισμό.
Οι περιπτώσεις υδροκεφαλισμού μπορεί να οφείλονται σε μη απορρόφηση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού στον εγκέφαλο ή σε στένωση των διόδων του εγκεφαλονωτιαίου υγρού.
Η λιποϋαλίνωση σε ορισμένες περιπτώσεις προσβάλει συγκεκριμένα αγγεία τα οποία συμβάλλουν στη δημιουργία μυελίνης για τα νεύρα.
Αιώνες τώρα ξέρουμε ότι η αϋπνία προάγει τις επιληπτικές κρίσεις.
Οι διαταραχές της σίτισης κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι χαρακτηριστικές κλινικές εικόνες που συμβαδίζουν με τις επιληπτικές κρίσεις ή την υπνοβασία και συνήθως υπάρχει οικογενειακό ιστορικό.
Οι επιληπτόμορφες κρίσεις αποτελούν ένα αντικείμενο της σύγχρονης νευρολογίας, έχοντας ένα μεγάλο κομμάτι των νευροεπιστημών να ασχολείται με μια σειρά κλινικών εικόνων που ενώ μοιάζουν με επιληπτικές καταστάσεις, δεν είναι.
Το χαρακτηριστικό μια νευρωνικής εκφόρτισης είναι μια μορφή επιληπτικής κρίσης· το ένα γεγονός προϋποθέτει το άλλο.
Η ψυχογενής κρίση, έστω και αν υπάρχει σαν διάγνωση χωρίς να έχει γίνει η απόλυτη διαφοροδιάγνωση από άλλες κλινικές εικόνες ή τυχόν συννοσηρότητα, είναι από τη φύση της ένα νόσημα τέτοιο που απαιτεί άμεση και αποτελεσματική θεραπευτική επέμβαση.
Ο κύριος λόγος που δόθηκε ο όρος «επιληπτόμορφες» κρίσεις στην κατηγορία των συμπτωμάτων που μοιάζουν με επιληπτικές κρίσεις είναι ακριβώς η προσπάθεια να βρεθεί η θεραπεία τους.
Για διάφορες αιτίες σε πάρα πολλές νευρολογικές κλινικές εικόνες, ιδιαίτερα σε κάποιες περιπτώσεις που ο κλινικός ιατρός νομίζει ότι έχει να κάνει με ψυχογενείς κρίσεις, υπάρχει έντονο το σύμπτωμα του υπομεταβολισμού στο μετωπιαίο λοβό.
Στις περιπτώσεις που υπάρχει έντονη εμφάνιση ύποπτων ψυχογενών κρίσεων με ταυτόχρονη παρουσία κατάθλιψης χρειάζεται μεγάλη προσοχή και στη διάγνωση και στη θεραπεία.