Πλαστικότητα εγκεφάλου και ηλεκτροεγκεφαλογράφημα
Η πλαστικότητα του εγκεφάλου αποτελεί το μείζον θέμα τα τελευταία δέκα χρόνια στις νευροεπιστήμες.
Η πλαστικότητα του εγκεφάλου αποτελεί το μείζον θέμα τα τελευταία δέκα χρόνια στις νευροεπιστήμες.
Το κύριο πρόβλημα της πλαστικότητας του εγκεφάλου είναι να κατορθώσει μέσω της ανάπτυξής του και δημιουργίας νέων συνάψεων, δηλαδή κόμβων επικοινωνίας, να δημιουργήσει καινούργιες δυνατότητες ανάπτυξης.
Οι έρευνες έχουν δείξει πραγματικά κάτι το τρομακτικό, σε ότι αφορά τη θεραπεία του εγκεφάλου μέσω χρησιμοποίησης των μεθόδων των ευαίσθητων «περιόδων» της πλαστικότητάς του.
Η ακοή αποτελεί μία ουσιαστική εγκεφαλική λειτουργία η οποία σε ότι αφορά την έρευνά της σε ιδιαίτερα παθολογικές καταστάσεις είναι πάρα πολύ δύσκολο να μελετηθεί.
Σε «ευαίσθητες φάσεις» της παιδικής ηλικίας παρατηρώντας κανείς τις εγκεφαλικές εξελίξεις, κυρίως μέσω των νέων ηλεκτροεγκεφαλογραφικών τεχνικών, έχει τη δυνατότητα να δει τις διακυμάνσεις της όρασης υπό την επιρροή της πλαστικότητας του εγκεφάλου.
Σε ότι αφορά τη «δια βίου μάθηση», νέες έρευνες σχετικά με την πλαστικότητα του εγκεφάλου έχουν καταδείξει ότι πλέον ο άνθρωπος έχει ένα επίπεδο οργανικής δυνατότητας που υφίσταται για όλη του τη ζωή.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, μία από τις πλέον διαδεδομένες και σοβαρές εξετάσεις τόσο για την «ανακάλυψη» μίας ερπητικής εγκεφαλίτιδας όσο και του σταδίου εξέλιξης που βρίσκεται είναι το εγκεφαλογράφημα.
Σε μία λοίμωξη από τον ιό του έρπητα στον εγκέφαλο υπάρχει μία χαρακτηριστική διαδικασία η οποία πάντοτε έχει ένα συγκεκριμένο τέλος.
Η ζωνοειδής έλικα του εγκεφάλου αποτελεί μία ουσιαστικής σημασίας περιοχή του εγκεφάλου για τη ζωή και για τη ρύθμιση της καθημερινότητάς του.
Στον έρπη γενικά που σήμερα μπορεί να διαγνωσθεί εύκολα και με πολλές μικροβιολογικές μεθόδους πρέπει να υπολογίζουμε σχεδόν πάντοτε μία προσβολή, μικρή ή μεγάλη, του κεντρικού νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου.
Όταν ένας ασθενής έχει την «κακή τύχη» να προσβληθεί από οποιαδήποτε μορφή έρπητα, τότε προκύπτουν κάποιες διαταραχές και ανωμαλίες στον εγκέφαλο που κάθε φορά μπορούν να έχουν διαφορετική συμπτωματολογία και έκταση.
Τα τελευταία χρόνια έχει ανακαλυφθεί ότι υπάρχει μία ιδιαίτερη ευαισθησία του εγκεφαλικού παρεγχύματος σε ότι αφορά την παραγωγή διάφορων αντισωμάτων από το ανοσοποιητικό σύστημα κατόπιν πρόκλησης κάποιου αιτίου που το οδηγεί σε υπερδραστηριότητα.
Ο NMDA-υποδοχέας στον εγκέφαλο είναι ένας υποδοχέας ιόντων τα οποία έχουν σαν δράση με τη βοήθεια συγκεκριμένων πρωτεϊνών να δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τη μεταβίβαση σήματος εντός των εγκεφαλικών κυττάρων.
Υπάρχουν πάρα πολλά κλινικά περιστατικά όπου εμφανίζονται ελαφρές ψυχικές διαταραχές με έντονες επιληπτικές κρίσεις ή και αντίστροφα.
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση είναι μία φλεγμονή η οποία προέρχεται από μία λοίμωξη μετά από «επίθεση» από τον ιό του Epstein-barr.
Σύγχρονες νευροφυσιολογικές εξετάσεις με τα αποτελέσματά τους έχουν δείξει ότι όντως υπάρχει μία διαδικασία διαχωρισμού συνειδητών και μη συνειδητών καταγραφών στον εγκέφαλο.
Όπως έχουν δείξει οι τελευταίες έρευνες, το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποτελεί ένα ιδιαίτερα σπουδαίο νευροφυσιολογικό «εργαλείο» για τη μελέτη της συνείδησης
Οι ενδοκρινείς αδένες επηρεάζουν κατευθείαν τον εγκέφαλο διότι το προϊόν τους, οι ανάλογες ορμόνες δηλαδή, «εκβάλλει» στο αίμα και από εκεί μέσω του αίματος και μέσω «περάσματος» από τον αιματικό φραγμό στον εγκέφαλο και συγκεκριμένα στον υποθάλαμο και στην υπόφυση, όπου και διευθύνεται η όλη διαδικασία της ενδοκρινικής παραγωγής.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα χαρακτηρίζεται από μία ιδιαίτερη ευαισθησία στα καρδιοεγκεφαλικά επεισόδια σε σχέση βέβαια με τη χρονική στιγμή της εξέλιξης.
Όταν αναφέρουμε τον όρο «κοινωνικός εγκέφαλος» εννοούμε εκείνη τη λειτουργία που με βάση την προσοχή συντονίζει το άτομο σε ότι αφορά κινήσεις άλλων, δικές του, παράλληλα με την κριτική του ικανότητα καθώς επίσης και τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει τα λάθη του.