Ινομυαλγία και μικροδιεγέρσεις (arousals)
Σε ασθενείς με ινομυαλγία έχουμε χαρακτηριστική διαταραχή του βαθύ ύπνου και μάλιστα με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο.
Σε ασθενείς με ινομυαλγία έχουμε χαρακτηριστική διαταραχή του βαθύ ύπνου και μάλιστα με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο.
Η ημερήσια υπνηλία, διακοπτόμενη ή συνεχής, αποτελεί ένα οξύ πρόβλημα στις επιληπτικές κρίσεις και γενικά στις καταστάσεις επιληψίας.
Prions είναι συγκεκριμένες πρωτεΐνες εντός του νευρικού συστήματος οι οποίες κατά κύριο λόγο βρίσκονται στο μεσεγκέφαλο και συγκεκριμένα στην περιοχή του στελέχους του εγκεφάλου.
Η ινομυαλγία είναι μια νευρολογική νόσος η οποία συνοδεύεται από έντονους πόνους, κυρίως στα άκρα, διαταραχές ύπνου και αρκετές φορές από κατάθλιψη.
Στις χρόνιες καταστάσεις αϋπνίας εμφανίζονται έντονα παρκινσονικά και ανοϊκά συμπτώματα.
Η οικογενειακή κακοήθης αϋπνία είναι κατά κύριο λόγο μια διαταραχή του ύπνου και χαρακτηρίζεται από απώλεια νευρικών κυττάρων κυρίως στο μεσεγκέφαλο.
Ο υποθάλαμος είναι το τμήμα εκείνο του εγκεφάλου που κύριο χαρακτηριστικό του είναι η ρύθμιση του στρες.
Η συγκέντρωση είναι μια ανώτερη λειτουργία κυρίως του προμετωπιαίου λοβού, δηλαδή του εγκεφαλικού εκείνου σχηματισμού που μας διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα θηλαστικά και μας δίνει την ανθρώπινη ιδιότητα.
Χωρίς καμία αμφιβολία το στρες ευθύνεται σε μεγάλο ποσοστό για την εμφάνιση της εμμονής.
Αναμφισβήτητα χρειάζεται και η μνήμη, προκειμένου να προκύψει μια εμμονή.
Η εμφάνιση μιας εμμονής είναι αποκλειστικά υπόθεση της λειτουργίας του εγκεφάλου και μάλιστα των εγκεφαλικών κέντρων.
ήμερα έχουμε φτάσει σ’ ένα προχωρημένο επίπεδο διάγνωσης που μπορούμε να ελέγξουμε όχι μόνο την ύπαρξη της εμμονής αλλά και τις ιδιαιτερότητες της, όπως επίσης μπορούμε να μαντέψουμε την επικινδυνότητα της για το μέλλον.
Τα τελευταία χρόνια η μελέτη του εγκεφάλου έχει δείξει ότι υπάρχει μια συνεχής κινητικότητα της εγκεφαλικής λειτουργίας μεταξύ του πρόσθιου και του οπίσθιου μέρους του εγκεφάλου.
Το δείγμα «ΠΑΣΑ» έχει ανακαλυφθεί τα τελευταία χρόνια και πρόκειται για μια δραστηριότητα της εγκεφαλικής λειτουργίας όπου νευρώνες της οπίσθιας μεριάς του εγκεφάλου παρουσιάζουν μια κατευθυνόμενη δραστηριότητα προς την πρόσθια μεριά.
Πρέπει να πούμε ότι υπάρχει σαφής διάσταση μεταξύ αυτού που νομίζουμε ότι βλέπουμε και της πραγματικής εικόνας.
Ο δρόμος της όρασης πρακτικά αρχίζει από μια εκπομπή φωτός στον οφθαλμό και καταλήγει σε μια οπτική εντύπωση και συνείδηση μέσα στον εγκέφαλο.
Στον εγκέφαλο κάθε ανθρώπου, ανάλογα με το γενετικό κώδικα και το περιβάλλον στο οποίο ζει, υπάρχει διαμορφωμένη μια εφεδρεία κάποιων κυττάρων και εγκεφαλικών σχηματισμών.
Είναι γεγονός ότι όσο μεγαλώνει κανείς τόσο οι απαιτήσεις του μειώνονται και τόσο η υπομονή και η κριτική του ικανότητα αυξάνονται.
Από την παιδική ηλικία και μετά στον εγκέφαλο υπάρχει σαφής ασυμμετρία της εγκεφαλικής δραστηριότητας ως προς τις διάφορες λειτουργίες.
Ο όγκος του εγκεφάλου αρχίζει και συρρικνώνεται περίπου 10% όταν το άτομο φτάσει στην ηλικία μεταξύ των πενήντα και ογδόντα ετών, με αποτέλεσμα να «πέφτουν» οι λειτουργίες και η απόδοσή του.