Επιληψία και μείωση της οξυτοκίνης Διαρκείς επιληπτικές καταστάσεις διαφόρων μορφών και εντάσεων έχουν σαν αποτέλεσμα, στον εμβρυακό – παιδικό και αργότερα ενήλικα εγκέφαλο, τη μείωση αντιστάσεων και δράσεων σχετικά με το εξωτερικό περιβάλλον. Δυστυχώς, επειδή οι ανακαλύψεις αυτές είναι πρόσφατες, μέχρι τώρα δεν έχουν ληφθεί σοβαρά υπόψη σε ότι αφορά θεραπεία επιληπτικών κρίσεων, με αποτέλεσμα […]
Επιληψία και ψυχοκινητικές διαταραχές Πολλές μορφές κυρίως κλινικά μη έκδηλης επιληψίας, οδηγούν σε ψυχοκινητικές διαταραχές διαφόρων τύπων, κυρίως όμως επιθετικού χαρακτήρα με ανάλογες απότομες και ακραίες κινήσεις, λόγω των υφισταμένων επιληπτικών διαταραχών, ταυτόχρονα υπάρχει και μια θόλωση διάνοιας η οποία οδηγεί σε μεγαλύτερη όξυνση την κινητική επιθετική διαταραχή. Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις ο αυξημένος νευροφυσιολογικός […]
Στον αυτισμό ή επιληψία, ποιον γιατρό ρωτάμε; Όσους μπορούμε. Η κάθε γνώση πρέπει να είναι δεκτή. Οπωσδήποτε όμως δεν παραλείπουμε ποτέ να ρωτήσουμε και αυτόν που βλέπει το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα του ασθενούς. Πρόκειται για τον γιατρό που βλέπει την δραστηριότητα και την ανάλυση της εγκεφαλικής λειτουργίας τυπωμένη πάνω στο χαρτί και έχει την δυνατότητα της ανάλυσής […]
Αντιεπιληπτική αγωγή για τις εμμονές Στις αρχές της νέας χιλιετηρίδας κάποιοι επιστήμονες είχαν την ιδέα να ελέγξουν νευροφυσιολογικά και κυρίως ηλεκτροεγκεφαλογραφικά ασθενείς με αυτιστικές εμμονές τύπου Άσμπεργκερ. Οι νέες τεχνολογίες προσφέρουν την δυνατότητα πολύωρων καταγραφών και καλύτερων αποτελεσμάτων ανάλυσης και μελέτης. Πράγματι στην πλειάδα των περισσότερων ασθενών πιστοποιήθηκαν υπερσύγχρονες (επιλεπτομορφικές) εκφορτώσεις, που κυριαρχούσαν στην εικόνα […]
Αυτισμός και καριέρα Υπάρχει ένας μύθος, ότι άτομα με αυτιστικές διαταραχές, ιδιαίτερα αυτά που παρουσιάζουν εστιακά αυξημένες εγκεφαλικές λειτουργίες όπως στην μουσική και μαθηματικά, έχουν άλλες ικανότητες για την δημιουργία καριέρας. Πράγματι αυτό συμβαίνει διότι ενώ υπάρχει υπερδιέγερση για ορισμένες εγκεφαλικές περιοχές, υπάρχει ταυτόχρονα μια αναστολή για άλλες περιοχές με κατασταλτική δραστηριότητα. Έτσι όλη η […]
Οξείες λοιμώξεις και επιληψία. Στις οξείες , ιδιαίτερα ιογενείς λοιμώξεις έχουμε σαφώς την πρόκληση μιας επιλεπτοειδούς δραστηριότητας στον εγκέφαλο. Το μεγάλο πρόβλημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι έχουμε να κάνουμε με δυο άγνωστους βασικούς παράγοντες. Ο πρώτος είναι ότι ακόμη υπάρχει μεγάλη άγνοια, για την προέλευση, δράση και επηρεασμό της εγκεφαλικής ουσίας από τα […]
Επιληψία – ψύχωση, σπάνια συννοσηρότητα. Στις περισσότερες περιπτώσεις κοινής εμφάνισης ψυχιατρικής διαταραχής και επιληπτικού συνδρόμου, σπάνια υφίσταται περίπτωση συννοσηρότητας. Σπάνια επίσης η ανάλογη συμπτωματολογία είναι σαφώς παθογνωμικά διαχωρισμένη. Συνήθως η επιληψία «καταπίνει» τις ψυχιατρικές διαταραχές. Σπάνια επιτρέπει μια «αυτοτελή» ανάπτυξη και αυτό στις αρχές της συνύπαρξης. Στην συνέχεια η επιλεπτογενής εγκεφαλική δραστηριότητα, επικαλύπτει και τις […]
Σύμφωνα με τα διεθνή πρωτόκολλα, η χειρουργική θεραπεία για τις επιληπτικές κρίσεις πρέπει να αποφασισθεί μετά την πάροδο δύο ετών περίπου με σύγχρονες καταγραφές της εγκεφαλικής δραστηριότητας για όλο αυτό το χρονικό διάστημα, όταν υπάρχει μία θεραπευτική αδυναμία με τα αντιεπιληπτικά φάρμακα.
Οι σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι το κύριο μέρος της θεραπείας της επιληψίας κρύβεται στην πρόβλεψη.
Ένας τρόπος να προβλεφθούν οι επιληπτικές κρίσεις και να γίνει η σωστή προληπτική θεραπευτική τους αγωγή είναι η συλλογή νευροφυσιολογικών-ηλεκτροεγκεφαλογραφικών στοιχείων ή σε μακροχρόνια διαστήματα, δηλαδή διάρκειας ημερών, ή κατά περιόδους ανάλογα με την περίπτωση.
Όπως είναι γνωστό η επιληψία είναι μία διαδικασία υψηλής παθολογικής εγκεφαλικής δραστηριότητας σε ορισμένες εγκεφαλικές περιοχές ή στη διαδρομή κάποιων εγκεφαλικών νευρωνικών τόξων.
Σήμερα η κοινωνία έχει διαμορφωθεί μ’ έναν τέτοιον τρόπο που δημιουργεί πληθώρα «προστακτικών» συμπεριφοράς, που όταν ακολουθούνται κατά γράμμα μεγαλώνουν την παθολογική κατάσταση του νάρκισσου.
Μία πολύ σοβαρή έρευνα του πανεπιστημίου Άλμπερτ Αϊνστάιν της Νέας Υόρκης πιστοποίησε τη σχέση βλέμματος και έκκρισης ντοπαμίνης.
Στα τέλη της δεκαετίας του 70 άρχισε να αποκτάει ιδιαίτερη σημασία για τους νευροεπιστήμονες το «μονοπάτι της σεροτονίνης».
Τοπικά ασθενή ηλεκτρικά ρεύματα στον εγκέφαλο αλληλοεπηρεάζονται κατά τη διάρκεια της ημέρας και νύχτας.
Ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα για τους ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις είναι η έγκαιρη προειδοποίηση ότι πρόκειται να έρθει μία τέτοια κρίση.
Υπολογίζεται ότι περίπου στο 3ο έτος της ηλικίας του ατόμου αρχίζει να σταθεροποιείται το σύστημα κατανομής του ηλεκτρικού ρεύματος στον εγκέφαλο.
Με τον όρο «ιδιοπαθείς» χαρακτηρίζονται εκείνες οι επιληψίες όπου η αιτία της προέλευσης αυτών παραμένει ακόμη άγνωστη.
Ο φυσιολογικός ύπνος είναι η βασική λειτουργία που διαταράσσεται μόλις ο εγκέφαλος εμφανίζει επιληπτική προδιάθεση και δραστηριότητα.
Γενικά το πρώτο σύμπτωμα που εκδηλώνουν οι κρανιοεγκεφαλικοί όγκοι είναι οι πονοκέφαλοι που συνοδεύονται από διάφορου βαθμού επιληπτικές κρίσεις οι οποίες αρκετές φορές είναι και «υποκλινικές» έτσι ώστε να διαγιγνώσκονται αργά.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος