Πάρκινσον και ενδοκρινικές διαταραχές
Οι ενδοκρινικές διαταραχές κατά κύριο λόγο αποτελούν τις πρώτες παθολογικές αιτίες που δημιουργούν τη συμπτωματολογία της νόσου του πάρκινσον.
Οι ενδοκρινικές διαταραχές κατά κύριο λόγο αποτελούν τις πρώτες παθολογικές αιτίες που δημιουργούν τη συμπτωματολογία της νόσου του πάρκινσον.
Η ομοιόσταση αποτελεί μία αναγκαία κατάσταση του οργανισμού ή ακόμη κάποιου κυττάρου του οργανισμού ή και ολόκληρου οργάνου πάλι του σώματος ή και άλλων υποδεέστερων τμημάτων όπως είναι το άτομο.
Η διαρκής συγκέντρωση της προσοχής, αυτό που οι Άγγλοι ερευνητές το έχουν ονομάσει «maintain alertness», είναι μία διαδικασία η οποία απαιτεί συνεργασία τόσο του πρόσθιου όσο και του βρεγματικού λοβού.
Οι νευρολογικές θεραπείες είναι κάτι καινούργιο και αφορούν κυρίως την τελευταία δεκαετία τις νευροεπιστήμες.
Όταν αναφερόμαστε στον πόνο πρέπει να έχουμε κατά νου ότι πρόκειται για μία αμιγώς εγκεφαλική λειτουργία.
Οι σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι το κύριο μέρος της θεραπείας της επιληψίας κρύβεται στην πρόβλεψη.
Ένας τρόπος να προβλεφθούν οι επιληπτικές κρίσεις και να γίνει η σωστή προληπτική θεραπευτική τους αγωγή είναι η συλλογή νευροφυσιολογικών-ηλεκτροεγκεφαλογραφικών στοιχείων ή σε μακροχρόνια διαστήματα, δηλαδή διάρκειας ημερών, ή κατά περιόδους ανάλογα με την περίπτωση.
Πρόκειται για δύο διαγνωστικές μεθόδους που η μία συμπληρώνει την άλλη.
Από συγκρούσεις προκύπτουν σχέσεις και αυτογνωσία.
Τα τυχερά παιχνίδια και ιδιαίτερα αυτά που είναι συνδεδεμένα σύμφωνα με τη λαϊκή έκφραση με τον «τζόγο» έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα πλέον σ’ όλον τον πλανήτη.
Αποτελεί μία ερώτηση που τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα επίκαιρη στις νευροεπιστήμες.
Στα τέλη του 20ου αιώνα ανακαλύφθηκαν τα κύτταρα-καθρέφτες στον εγκέφαλο από ερευνητές του πανεπιστημίου της Πίζας.
Ο εθισμός που προκαλεί εξάρτηση σ’ ένα άτομο φτάνει στην ολοκλήρωσή του όταν αυτό το άτομο δεν μπορεί να ελέγξει τη συμπεριφορά του, ακόμα και αν γνωρίζει πως θα υποφέρει γι’ αυτήν την αδυναμία ελέγχου των πράξεών του.
Το σύνολο των φαινομένων, διαδικασιών και εντυπώσεων που υπάρχουν γύρω από το άτομο, του δημιουργούν την αίσθηση της πραγματικότητας.
Ήδη διανύουμε τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα και αυτή η χρονική διαδρομή χαρακτηρίζεται από την εντατική έρευνα που αφορά τις νευροεπιστήμες και πιο συγκεκριμένα έχει ονομαστεί ως «η δεκαετία του εγκεφάλου».
Η ναρκοληψία είναι μία από τις «υπερυπνηλικές» καταστάσεις με την πλέον χαρακτηριστική συμπτωματολογία.
Ο φυσιολογικός ύπνος είναι η βασική λειτουργία που διαταράσσεται μόλις ο εγκέφαλος εμφανίζει επιληπτική προδιάθεση και δραστηριότητα.
Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια εντατικής έρευνας για να σχηματιστεί μία γνώση γύρω από την επίδραση της εντερικής λειτουργίας στον εγκέφαλο.
Η ποιότητα ζωής είναι ουσιαστικά οργανικός παράγοντας που συνδυάζεται με το ρυθμό ύπνου – αφύπνισης σαν εγκεφαλική πλέον λειτουργία.
Σε διάφορες μορφές επιληψίας έχει διαπιστωθεί ότι μία ελαττωματική νευρογένεση εμφανίζεται στον εγκέφαλο.