Εγκεφαλικά τραύματα και επιληπτικές κρίσεις Η παρουσία των επιληπτικών κρίσεων σε μεγάλη ή μικρά εγκεφαλικά τραύματα είναι ένα κλινικό γεγονός. Δεν υπάρχει περίπτωση μετά από ένα τραυματικό γεγονός να μην εμφανιστεί μία επιληπτική κρίση, ορατή ή όχι για το γιατρό ή για το περιβάλλον του ασθενούς. Πάντως, ενδοκρανιακά, ενδοεγκεφαλικά υφίσταται και δημιουργεί πολλές φορές αλυσίδα […]
Αδυναμία και επιληπτικές κρίσεις Ένα χαρακτηριστικό σε ασθενή, πολύ ουσιαστικό για την πορεία τυχόν επιληπτικών κρίσεων, είναι η εμφάνιση καταστάσεων αδυναμίας σε οποιαδήποτε θέση ή σημεία του σώματος, μετά από μία διαταραχή στο νευρικό σύστημα. Μία βλάβη σε τυχαίο σημείο του άνω ή κάτω κινητικού νευρώνα, ξεκινώντας από τον εγκέφαλο μπορεί να προκαλέσει αδυναμία. Στοιχείο […]
Φόβος, άγχος και επιληπτικές κρίσεις Ο φόβος μαζί με το άγχος (ή ξεχωριστά) είναι δυνατόν να «πρωτοστατούν» στη συμπτωματολογία των επιληπτικών κρίσεων. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο δε η διαφοροδιάγνωση και η έγκυρη θεραπεία, διότι τις περισσότερες φορές κανείς προτιμάει τη μία ή την άλλη εκδοχή, γιατί δεν έχει τη δυνατότητα να εξετάσει τα πράγματα σε βάθος. […]
Πως ο ιός του EpsteinBarr«παράγει» επιληπτικές κρίσεις Ο ιός του EpsteinBarr, με το που θα εισέλθει στον ανθρώπινο οργανισμό, δια της αιματικής κυκλοφορίας πηγαίνει παντού και εδράζεται παντού αναπαραγόμενος. Κύρια προτίμησή του όμως είναι το κεντρικό νευρικό σύστημα και ιδιαίτερα ο εγκέφαλος. Στον εγκέφαλο μάλιστα διαπιστώνουμε να συγκεντρώνεται πιο τακτικά στο στέλεχος. Από αυτό το […]
Ιογενείς λοιμώξεις, μια απειλή για επιληπτικές κρίσεις. Οι ιογενείς λοιμώξεις δημιουργούν σχεδόν πάντοτε, διαφορετικής εντάσεως νευρολογικά περιστατικά, κυρίως μηνιγγίτιδες και εγκεφαλίτιδες που κατά κανόνα συνοδεύονται από επιληπτικές κρίσεις. Αυτές οι επιληπτικές κρίσεις είναι κλινικά εμφανείς με διάφορους τύπους κλινικών συνδρόμων ή αφανείς (κρυφοεπιληψία). Για αυτό τον λόγο η έγκαιρη διάγνωσή τους και η άμεση θεραπεία […]
Υπάρχουν μορφές ψυχώσεων οι οποίες προέρχονται από εγκεφαλίτιδες, κυρίως μετά από ιώσεις, που συνοδεύονται τακτικά και από επιληπτικές κρίσεις.
Σύμφωνα με τα διεθνή πρωτόκολλα, η χειρουργική θεραπεία για τις επιληπτικές κρίσεις πρέπει να αποφασισθεί μετά την πάροδο δύο ετών περίπου με σύγχρονες καταγραφές της εγκεφαλικής δραστηριότητας για όλο αυτό το χρονικό διάστημα, όταν υπάρχει μία θεραπευτική αδυναμία με τα αντιεπιληπτικά φάρμακα.
Οι επιληπτικές κρίσεις πολύ συχνά εμφανίζονται σε ασθενείς οι οποίοι ήταν αλκοολικοί για καιρό και έχουν διακόψει τη χρήση αλκοόλ.
Στον εγκέφαλο υπάρχει συνεχώς μία εγκεφαλική δραστηριότητα˙ είτε είναι μία χαμηλής εντάσεως όπως γίνεται στον ύπνο ή μπορεί να είναι και μία δυνατή εκφόρτιση όπως συμβαίνει στις επιληπτικές κρίσεις.
Οι πολύχρονες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές έρευνες που γίνονται σε ασθενείς με ελαφρές και βαριές μορφές επιληπτικών κρίσεων προσδιόρισαν ένα ουσιαστικό στοιχείο για τη θεραπευτική τους αντιμετώπιση.
Στα προχωρημένα στάδια της υπερπυρηνικής παράλυσης, πέρα από τις αρχόμενες ελαφρές ή περίπλοκες επιληπτικές κρίσεις παρουσιάζονται χαρακτηριστικές διαταραχές του ύπνου.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το χαρακτηριστικό είναι ότι στην αρχή παρουσιάζονται ουσιώδεις επιληπτικές κρίσεις ενώ υπάρχουν διαταραχές της κίνησης, μυοκλονίες, πολλές φορές διαταραχές της ομιλίας, έντονες ψυχικές διαταραχές και κυρίως μαζική απώλεια της αντίληψης σε προχωρημένα στάδια με μείωση του ύπνου.
Αρκετά χρόνια τώρα είναι γνωστό ότι οι πιλότοι υπόκεινται τακτικά σε νευροφυσιολογικές εξετάσεις με την εφαρμογή ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Οι ιδιοπαθείς επιληπτικές κρίσεις, κατά κύριο λόγο «αφαιρέσεις», είναι δύσκολο να διακριθούν και να διαγνωστούν λόγω της σύντομης διάρκειάς τους και πολλές φορές «παρουσιάζονται» ακατανόητες για το περιβάλλον.
Ο άνθρωπος γεννιέται μ’ ένα γονιδιακά και κληρονομικά ρυθμισμένο «τέμπο» ύπνου-εγρήγορσης.
Σε χρόνιες καταστάσεις της νόσου του Crohn, από τον κλινικό γιατρό δεν πρέπει να διαφεύγει και ο έλεγχος των μυών.
Σε γηραιούς ασθενείς οι συγχυτικές καταστάσεις μπορούν να αυξηθούν επικίνδυνα σ’ ένα ακατάλληλο για τον ασθενή περιβάλλον.
Στο φαινόμενο του γήρατος σχεδόν πάντα εμφανίζεται το πρόβλημα των επιληπτικών κρίσεων μετά από πολυφαρμακία.
Ένα από τα πρώτα φάρμακα το οποίο πρέπει να χορηγείται αμέσως σε εγκεφαλικές κακώσεις και ιδιαίτερα όταν υπάρχουν εγκεφαλικά αιματώματα με ταυτόχρονα οιδήματα είναι η φαινυτοΐνη.
Τα εγκεφαλικά αιματώματα και κυρίως κατά τη γεροντική ηλικία δημιουργούν ανοξαιμία.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος