Έφηβοι, ιδιαίτερα με έντονη αθλητική δραστηριότητα, που έχουν μια προδιάθεση για ωτολογικές διαταραχές, είναι πολύ πιθανόν να παραπονεθούν και να έχουν για καιρό εμβοές ύστερα από αυξημένη δραστηριότητα.
Ο εγκέφαλος μας, όπως έχουν δείξει επιστημονικά πειράματα, πραγματοποιεί μέσα σε νευρωτονικό τόξο, όλη τη διαδικασία οποιασδήποτε πράξης, ιδιαίτερα άσκησης που είναι να επακολουθήσει.
Είναι μια τεχνική ,που αποδίδει πάρα πολύ, και ιδιαίτερα λίγο παραμελημένη τον τελευταίο καιρό. Η μεγάλη τους χρησιμότητα είναι στο ότι είναι η μόνη που ελέγχει με ακρίβεια την διάσπαση του εγκεφαλικού φραγμού και μπορεί να ερευνήσει ασθένειες, οι οποίες είναι δύσκολα να γίνουν με τις άλλες συνηθισμένες μεθόδου.
Έχει αποδειχτεί, κυρίως εδώ στην Βιονευρολογική, ότι το μεγαλύτερο «όπλο» για την σωστή αγωγή και θεραπεία είναι η παρακολούθηση και η εκτίμηση της πορείας της νόσου ενός ασθενούς.
Υπάρχει εκτεταμένη πεποίθηση ότι σε περιπτώσεις ιλίγγου, υπεύθυνο είναι μόνο το σύστημα του λαβυρίνθου.
Με τον όρο ακροτομοφιλία είναι μια σπάνια ψυχιατρική νόσος όπου ο ασθενής έχει την τάση να κόψει ένα άκρο του προκειμένου να αισθανθεί καλύτερα.
Οι διαταραχές του ύπνου κυρίως με τη μορφή υπναγωγών ψευδαισθήσεων είναι δυνατόν να έχουν προκληθεί από έντονο στρες ή φάρμακα ή συνδυασμό και των δυο.
Ο ρόλος της ακετυλχολίνης σε ότι αφορά τον ύπνο είναι πολύ ουσιαστικός, διότι είναι η ουσία η οποία χύνεται στον εγκέφαλο όταν κοιμάται κανείς και εμποδίζει την διέγερση του κέντρου των κινήσεων.
Μετά από την ανακάλυψη της χλωροπρομαζίνης, που ήταν και η αιτία της στοχευόμενης θεραπείας των ψυχώσεων, άρχισε παγκόσμια ένας διαγωνισμός για την παραγωγή κατάλληλων ψυχοφαρμάκων για όλες τις σχετικές ασθένειες.
Η κατάθλιψη είναι η αρρώστια της εποχής.
Η παρεγκεφαλίδα είναι θεωρητικά ο «μαέστρος», που συντονίζει τις κινήσεις όλου του σώματος και τη θέση του ατόμου στο χώρο.
Το θέμα των δυστονιών έχει πάρει τα τελευταία τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ μεγάλες διαστάσεις.
Τα τελευταία χρόνια όλο και επιτακτικά εμφανίζεται σαν διάγνωση πλέον η κατάσταση του «απροσάρμοστου» παιδιού.
Στη μοντέρνα ζωή πάρα πολύ τακτικά παρατηρούμε ότι ένα άτομο ή ομάδα ατόμων που πάσχει από συγκεκριμένο επικοινωνιακό ή και ακόμη λεκτικό πρόβλημα έχει την τάση να το μεταδίδει σε μεγαλύτερες ομάδες, έτσι που το πρόβλημα να γεννιέται και να γίνεται πολλές φορές μη αντιμετωπίσιμο.
Το μεγάλο δίλλημα κάθε γιατρού σε ότι αφορά την πρώτη συνάντηση με οποιονδήποτε ασθενή είναι να αντιμετωπίσει τον πόνο κάτω από τον οποίο διακατέχεται ο ασθενής.
Στο μεγάλο ερώτημα στο κατά πόσο οι ψυχιατρικές αντιδράσεις ενός ασθενούς είναι προϊόν βιοχημικών αντιδράσεων ή προϊόν του περιβάλλοντος πλέον σήμερα δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το δεύτερο.
Πρόκειται για παιδιά αλκοολικών γυναικών ή γονέων, αλλά ιδιαίτερα εγκύων με επαρκή χρήση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Πάντοτε όταν παρουσιάζεται μια ψύχωση από την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, αναδεικνύεται άμεσα και η ερώτηση εάν υπάρχει μια οργανική ή περιβαλλοντολογική ή και τα δυο μαζί αιτία.
Πολύ σπάνια στην ιατρική, υφίστανται γιατροί συνηθισμένοι να εξετάζουν την λειτουργία των δύο οργάνων μαζί.
Όταν λαμβάνεται το ιστορικό του ασθενούς στην Βιονευρολογική, μεταξύ των άλλων, σταθερά συμπεριλαμβάνονται και ερωτήσεις σχετικά με τη θεωρία του εντέρου, με τον τρόπο που αναφέρεται η κατάταξη της Βιέννης στη νόσο του Crohn και την ελκώδη κολίτιδα.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος