Το εγκεφαλικό επεισόδιο καταλήγει στην τελική του «τοξική» μορφή, μέσω των ελευθέρων ριζών, οι οποίες είναι ουσίες που παράγονται από το συνδυασμό και τη σύνθεση πολλών άλλων ουσιών μέσα στον εγκέφαλο, αλλά τελικά είναι αυτές που φτάνουν στο σημείο εκείνο του εγκεφάλου που προκαλούν τη νευρωνική βλάβη, που καταλήγει στον εγκέφαλο
Οι προσταγλανδίνες είναι κάποιες εγκεφαλικές ουσίες, οι οποίες βρίσκονται μέσα στα αγγεία του εγκεφάλου και ανάλογα με την περίπτωση και τη σύνδεση που έχουν, προκαλούν αγγειοδιαστολή ή αγγειοσυστολή ή δημιουργούν συσσώρευση στοιχείων του αίματος, έτσι ώστε να γίνονται κάποια έμβολα, τα οποία αργά και σταθερά προχωράνε μέσα στον αυλό των αγγείων, δημιουργώντας διάφορες διαταραχές της αιμάτωσης σε ανάλογες περιοχές του εγκεφάλου
Πάρα πολλοί ασθενείς και μάλιστα οι καρδιολόγοι συνηθίζουν, όπως γνωρίζουμε από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, πολύ τακτικά να γράφουν αντιπηκτικά φάρμακα· προστατεύουν τον ασθενή από μια έμφραξη ή ένα εμβολισμό, αλλά ταυτόχρονα «ανοίγουν» και μια άλλη μικρή πόρτα σε διαταραχές της πηκτικότητας του αίματος
Μετά από πολλές βιοχημικές διαταραχές εντός του εγκεφάλου, όπου προκαλείται κυριολεκτικά μια «αναστάτωση» μεταξύ των βιοηλεκτρικών παραγόντων, όπως είναι τα ιόντα και των διαφόρων χημικών ουσιών, που επηρεάζουν τη διαπερατότητα των αγγείων, όπως είναι και η περίσσεια του γλουταμινικού οξέος, φτάνουμε σε μια κατάσταση, όπου πλέον το σύστημα αυτορρύθμισης του εγκέφαλου αδυνατεί να τα ελέγχει όλα αυτά
Η βασική αρτηρία είναι μια μεγάλη αρτηρία που σαν «πίδακας» τροφοδοτεί με αίμα σαν σιντριβάνι όλη τη βάση του κρανίου και όλη τη βάση του εγκεφάλου και τους ανάλογους σχηματισμούς που περιέχει
Ο εγκέφαλος, όσο κανένα άλλο όργανο του σώματος, χρειάζεται πάντοτε μια ικανή ποσότητα υγρών κατευθείαν από το αίμα, αλλά και άλλων στοιχείων, όπως καθαρά του ύδατος
Σε αυτές τις περιπτώσεις, έχουμε κυρίως μια προσβολή της πρόσθιας εγκεφαλικής αρτηρίας και κυρίως στην περιοχή της αναστομωτικής αρτηρίας, όπου εκβάλλουν και τροφοδοτούνται με αίμα τα κέντρα κίνησης του κάτω άκρου και η κινητική περιοχή της ούρησης
Οι σπονδυλικές αρτηρίες τροφοδοτούν τόσο τον προμήκη, όσο και την παρεγκεφαλίδα με το αίμα και το ανάλογο οξυγόνο που χρειάζεται για τη λειτουργία τους
Υπάρχει ένα πλούσιο αγγειακό δίκτυο στην περιοχή του αυχένα και μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος από αυτό περνάει ανάμεσα από τους αυχενικούς σπονδύλους και τρίμματα των σπονδύλων αυτών, έτσι ώστε στην πορεία αυτή πολλές φορές να δέχεται πιέσεις και ενοχλήσεις, τόσο από οστεόφυτα της περιοχής, όσο και από άλλους παράγοντες πίεσης
Υπάρχει ένα χαρακτηριστικό εγκεφαλικό σύνδρομο, όπου εμφανίζονται τα λεγόμενα πρωτόγονα αντανακλαστικά, όπως είναι αυτό της προτάξεως των χειλιών, το συλληπτικό σύνδρομο, το παλαμοπωγωνικό αντανακλαστικό και ταυτόχρονα η αδυναμία βάδισης
Στη Βιονευρολογική, πολύ τακτικά παρατηρούμε ότι σε βλάβη της αυχενικής μοίρας των μεσοσπονδυλίων τμημάτων ή της αξονοεπιστροφικής διάρθρωσης και ιδιαίτερα σε βίαιες κινήσεις, έχουμε διαταραχές από τις σπονδυλικές αρτηρίες με ανάλογα συμπτώματα, κυρίως ιλίγγους, πτώση στο έδαφος, απώλεια συνείδησης, τάση για εμετό και άλλα μικρότερης έντασης
Η τομογραφία ποζιτρονίων είναι μια νέα μέθοδος, μια ανάπτυξη, κατά κάποιο τρόπο, της μαγνητικής τομογραφίας, που υπάρχει τα τελευταία χρόνια και βρίσκει έκταση και ανταπόκριση στην ιατρική έρευνα, διότι καταγράφει με μεγάλη ακρίβεια το μεταβολισμό οξυγόνου και γλυκόζης, καθώς επίσης και την αιματική ροή του όγκου και του αίματος στον εγκέφαλο
Σε όλες τις εγκεφαλοπάθειες ή στην υπόνοια ύπαρξης κάποιων τέτοιων καταστάσεων στη Βιονευρολογική, έχουμε την πάγια τακτική να καταγράφουμε και τις κινητικές καταστάσεις ή ακόμη καλύτερα τη μορφή των κινήσεων
Το θέμα της διάγνωσης και θεραπείας των εγκεφαλοπαθειών σε πρώτο στάδιο, πρέπει να είναι κυριολεκτικά αγώνας σε μια ανάλογη ειδική κλινική, κυρίως νευρολογική που έχει όλα τα μέσα, προκειμένου να καλύψει όλες τις παραμέτρους
Συνήθως η χρόνια απώλεια όρεξης για φαγητό με αδυναμία, αίσθημα κόπωσης, απώλεια βάρους και τακτικά χαμηλού βαθμού πυρετού, σηματοδοτούν την απαρχή μιας συμπτωματολογία αυτοανόσου νοσήματος
Ο Μεγάλος Έλληνας γιατρός τον 5ο αιώνα π.Χ., ο Ιπποκράτης, ανακάλυψε κάτι το οποίο άργησε περίπου εικοσιπέντε χρόνια να επιβεβαιωθεί και να ισχύει, όπως αυτός είχε πρωτοπεί
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish.AcceptRead More
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.