Ενδογενή οπιούχα και αντοχή στον πόνο
Η καθημερινή κλινική ρουτίνα εδώ στη Βιονευρολογική, κατέδειξε κάτι που από χρόνια είναι γνωστό, αλλά όχι πιστοποιημένο.
Η καθημερινή κλινική ρουτίνα εδώ στη Βιονευρολογική, κατέδειξε κάτι που από χρόνια είναι γνωστό, αλλά όχι πιστοποιημένο.
Διαπιστώνουμε σε τακτικές εξετάσεις ανθρώπων με ανάλογα προβλήματα εδώ στη Βιονευρολογική, πόσο ουσιώδης είναι ο εντοπισμός της δυσλειτουργίας της αδυναμίας κάποιων άκρων.
Το σύνδρομο Lhermitte ή αλλιώς σύμπτωμα της «καρέκλας του κουρέα» είναι κάτι που ελέγχουμε σε κάθε ασθενή εδώ στη Βιονευρολογική.
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι σε περιπτώσεις διαταραχών περιφερικού, νευρικού συστήματος με τη μορφή μουδιάσματος και παραισθησιών στα άκρα οι ασθενείς πολλές φορές παραπονούνται για ενοχλήσεις μόνο στο ένα πόδι ή στο ένα χέρι.
Πρόκειται για μια χαρακτηριστική κλινική μορφή παραισθησιών και μουδιάσματος σε διαταραχές του ωλένιου νεύρου.
Η τοποθέτηση της διάγνωσης «κάποιας» άνοιας δεν πρέπει να γίνεται ποτέ πρόχειρα.
Πρόκειται για την πιο δύσκολη κλινική μορφή της αμνησίας.
Η αποπροσωποίηση είναι το κλινικό φαινόμενο απώλειας τμήματος της γνώσης της προσωπικότητας.
Σχετικά τακτικά σε εξετάσεις ρουτίνας οι γιατροί, όπως εδώ στη Βιονευρολογική, συναντούν διαταραχές της σπονδυλικής στήλης λόγω αναπτυξιακών ανωμαλιών.
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική μια από τις πιο «ύπουλες» καταστάσεις είναι αυτή της κλινικής υποθερμίας και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του Χειμώνα.
Η απόφραξη της πρόσθιας νωτιαίας αρτηρίας είναι αρκετά σπάνια και συμβαίνει συνήθως όπως έχουμε παρατηρήσει στη βιονευρολογική μετά από καταστάσεις έντονου στρες π.χ. καταδύσεις.
Η αυχενική μοίρα είναι ευάλωτη, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, σε καταστάσεις τραυματικής και αθλητικής βίας.
Μια μυελοπάθεια, δηλαδή, μια πάθηση νωτιαίου μυελού με κινητικές, ορθοστατικές και αισθητικές διαταραχές, έχουμε πολύ τακτικά στις προχωρημένες ηλικίες λόγω αρτηριοσκλήρωσης των σπονδυλικών αγγείων.
Στη Βιονευρολογική, εφαρμόζοντας την προβολή και καταγράφοντας ηλεκτρονικά την αντίδραση ασθενών με εγκεφαλικές παθήσεις (biofeedback), κάνουμε ουσιαστικές διαπιστώσεις των συμπτωμάτων της κλινικής εικόνας.
Σαν γνωστική ασυμφωνία χαρακτηρίζουμε το δυσάρεστο συναίσθημα που προκύπτει όταν πολλές γνωστικές, λογικές αιτίες του ατόμου δεν συντονίζονται μεταξύ τους το αποτέλεσμα είναι η κλινική εμφάνιση μεγάλου άγχους που μπορεί να οδηγήσει σε καταθλίψεις, νευρώσεις και ψυχώσεων.
Η κλινική εμπειρία από τους ασθενείς της Βιονευρολογικής, δείχνει ότι τακτικότατα οι αιτίες των διάφορων λοιμωδών εγκεφαλοπαθειών είναι οι ερπετοιοί.
Στην Βιονευρολογική, όπως και σε άλλα πάρα πολλά διαγνωστικά νευρολογικά κέντρα, υπάρχει πάντοτε το δίλλημα μιας κάποιας θεραπείας μετά από μια «μονήρης» επιληπτική κρίση.
Υπάρχει μια «υποομάδα» με επιληπτικές κρίσεις, επιθετικότητα, η οποία παρουσιάζει ταυτόχρονα στις απεικονιστικές μεθόδους και στις νευροφυσιολογικές εξετάσεις μια διαταραχή της αμυγδαλής, ύστερα από ένα ιστορικό λοίμωξης.
Σαν επιληπτική κρίση χαρακτηρίζουμε, κάθε φορά είτε μετά από πιστοποίηση (εγκεφαλογράφημα) ή κλινική εμφάνιση, μια αφύσικα μεγάλη σύγχρονη εκτόνωση των νευρώνων στον εγκέφαλο.
Η νόσος του Αλτσχάϊμερ, ως γνωστόν, δεν μπορεί να διαγνωστεί, παρά μόνο σαν κλινική υποψία.